Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Kôheleta 7 Bible Online

Kôheleta 7 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Kôheleta 7

¹Aleo manana laza tsara toy izay manana ilomanitra lafo vidy[18]; ary aleo ny andro hahafatesan’ny olona toy izay ny andro nahaterahany.

²Aleo miditra amin’ny trano misy fisaonana toy izay mankany amin’ny trano misy fanasana. Ny fahafatesana no fiafaran’ny olona rehetra ka tsara ny hahatsiarovan’ny velona izany.

³Aleo ny fijaliana toy izay ny fihomehezana; fa na dia manjombona aza ny tarehy, dia mety sambatra ihany ny fo.

⁴Ao amin’ny toerana misy fisaonana no ahitana ny fon’olon-kendry ary ao amin’ny toerana misy fifaliana no ahitana ny fon’olona adala.

⁵Aleo mihaino ny anatry ny hendry toy izay ny hiran’adala.

⁶Fa ny fihomehezan’ny adala dia toy ny fipoapoaky ny tsilo mirehitra ao ambany vilany; zava-poana koa izany.

⁷Fa mety hahalasa adala ny hendry ny fahazoa-mampahory; ary mety hahasimba toetra azy ny fandraisan-kolikoly.

⁸Aleo ny mamarana asa toy izay ny manomboka azy; aleo olona mahari-po toy izay ny miavonavona.

⁹Aoka tsy ho mora tezitra ianao fa ny adala ihany no malaky tezitra.

¹⁰Aza manontany hoe: Nahoana no tsara ny taloha noho ny ankehitriny? Fa tsy fahendrena ny anontanianao izany.

¹¹Tsara tahaka ny lova ny fahendrena ka mahasoa ny olon-drehetra[19].

¹²Ny fahendrena dia toy ny vola ka miaro amin’ny loza maro; manalava ny andron’izay manana azy izy, ka mahasoa ny fahalalana azy[20].

¹³Hevero ny asan’Andriamanitra, fa izay nataony mibiloka tsy misy afa-manitsy.

¹⁴Amin’ny androm-pahasambarana dia aoka ho sambatra; fa amin’ny androm-pahoriana kosa dia mieritrereta. Samy nataon’Andriamanitra na ny fahasambarana na ny fahoriana mba tsy hahafantaran’ny olona akory izay hitranga amin’ny hoavy.

¹⁵Nandritra ny androm-piainako mihelina no nahatsapako fa mety hitranga ny zava-drehetra. Misy olo-marina maty, satria olo-marina izy; kanefa misy olon-dratsy ela velona, satria ratsy toetra izy.

¹⁶Aoka tsy ho marina loatra na diso hendry koa. Nahoana no manimba tena ianao[21]?

¹⁷Aza dia ratsy fanahy loatra na mitondra tena toy ny adala koa. Nahoana ianao no ho faty alohan’ny fotoanandronao?

¹⁸Tsara ny manaraka ireo torohevitra roa ireo, fa izay manaja an’Andriamanitra no hiala amin’ny toetra mihoa-pampana.

¹⁹Ny fahendrena dia mahatarika ny hendry mihoatra noho ny mpitondra folo mifehy tanàna iray.

²⁰Eto ambonin’ny tany manko dia tsy misy olo-marina izay manao ny tsara kanefa tsy diso[22].

²¹Aza henoina avokoa izay rehetra lazain’ny olona, fandrao handre ny mpanomponao hiteny ratsy anao ianao amin’ny farany.

²²Fantatrao koa fa matetika ny tenanao no miteny fanaratsiana ny hafa.

²³Nodinihiko tamim-pahendrena izany rehetra izany, ka hoy aho anakampoko: «Mba ho hendry aho.» Nefa ambony ho ahy io tanjona io.

²⁴Ambony noho ny zava-misy izany sady lalina dia lalina! Iza no hahatakatra azy?

²⁵Koa dia nifantoka tamin’ny fianarana sy ny fikarohana aho. Notadiaviko ny atao hoe fahendrena sy ny antom-pisian-javatra. Nofantariko fa fahadalana, eny, fahadalana maha very saina ny haratsiam-panahy.

²⁶Hitako fa mangidy noho ny fahafatesana ny vehivavy izay toy ny fandrika. Ny fitiavany dia toy ny harato ary ny sandriny toy ny fatorana. Izay lehilahy sitrak’Andriamanitra dia afa-mandositra azy, fa ny mpanota kosa: ho azony[23].

²⁷Nodinihiko tsirairay ny zava-drehetra mba hahitako ny dikany, nefa ela nikarohana tsy nahita valiny aho. Izao no hitako, hoy i Kôheleta: Lehilahy iray ao anatin’ny arivo no mendrika io anarana io; nefa amin’ny vehivavy maro dia tsy nisy hitako mendri-panajana na dia iray aza.

²⁹Izao no zavatra hany mba fantatro: Andriamanitra dia nanao ny olombelona mahitsy fo, saingy ireo no nampananosarotra zavatra maro.