Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Bena-Siràka 17 Bible Online

Bena-Siràka 17 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Bena-Siràka 17

¹Ny fahariana ny olombelona Noarîn’ny Tompo tamin’ny tany ny olombelona ary asainy hiverina indray koa amin’ny tany[144].

²Andro voaisa sy fotoana voafetra no naraikiny hiainan’ny olombelona; ary nomeny fahefana izy ireo amin’ny zavatra etỳ an-tany[145].

³Araka ny toetran’ny Tompo no nanomezany hery azy ireo, ary araka ny endriny koa no nanaovany azy mitovy aminy.

⁴Nataon’ny Tompo manaja ny olona ny zava-mananaina isan-karazany, mba hahazoan’izy ireo manjaka amin’ny biby amam-borona[146].

⁶Ny olombelona dia nomen’ny Tompo fisainana, nomeny lela sy maso ary sofina mbamin’ny fo hieritreritra;

⁷nofenoiny fahaizana amam-pahiratan-tsaina izy ary nampahafantariny ny tsara sy ny ratsy[147].

⁸Nataon’ny Tompo tao am-pon’izy ireo ny fijeriny hanehoany aminy fa lehibe ny asany[148];

¹⁰dia hoderain’ny olombelona Izy fa masina ka hotantarainy fa lehibe ny asan’ny Tompo. Ny Fanekempihavanana sy ny Lalàna

¹¹Nomen’ny Tompo ho an’ny olombelona koa ny fahaizana ary natolony azy ilay lalàna mitondra fiainana[149].

¹²Nanaovany fanekempihavanana mandrakizay izy, ary nampahafantarany ny didiny.

¹³Dia nobanjinin’ny mason’ny olombelona izany halehiben’ny voninahitry ny Tompo, ary norenesin’ny sofin’izy ireo izany fikarantsan’ny feony.

¹⁴Ka izao no voalazan’ny Tompo taminy: «Mitandrema tena ianareo amin’ny tsy rariny rehetra.» Dia nomeny didy avy izy ireo ny amin’ny namana iaraha-monina[150]. Hitan’Andriamanitra ny ataon’ny olombelona

¹⁵Eo anatrehan’ny Tompo mandrakariva ny fomba fiainan’ny olombelona; tsy misy mahafina izany tsy ho hitany[151].

¹⁷Ny firenen-kafa tsirairay avy dia samy nanendren’ny Tompo mpitondra azy; fa ilay Israely kosa dia fananan’ny Tompo[152].

¹⁹Ny asa rehetra ataon’ny olombelona dia miharihary toy ny masoandro, raha eo anatrehan’ny Tompo; ary todihany maso lalandava ny fomba fiainany.

²⁰Ny tsy rariny rehetra ataon’izy ireo dia tsy miafina amin’ny Tompo; ary ny fahotana rehetra vitany dia eo anoloan’ny Tompo avokoa[153].

²²Ny asa fiantrana ataon’ny olombelona dia manan-danja toy ny tombokase ho an’ny Tompo; ary ny soa vitany dia tehiriziny ho zava-tsarobidy toy ny anakandriamaso[154].

²³Dia hitsangana ny Tompo amin’ny farany ka hamaly azy ireo araka ny asany ary hampianjera amin’ny tsirairay ny famaliana tandrify azy avy.

²⁴Kanefa izay miala amin’ny toe-dratsy dia homen’ny Tompo fahazoana hiverina aminy; ary izay tsy ampy faharetana dia hotolorany fampaherezana. Fanaingana hiverina any amin’ny Tompo

²⁵Miverena amin’ny Tompo ka ilaozy ny fahotana; mivavaha eo anoloany ary havitsio ny ratsy atao.

²⁶Mitodiha amin’Ilay Avo Indrindra ka ialao ny tsy rariny; ary aoka ianao hankahala mafy ny toetra maharikoriko Azy[155].

²⁷Iza no hidera Ilay Avo Indrindra any amin’ny fonenan’ny maty, ka hisolo toerana ireo velona izay manolotra fisaorana Azy?

²⁸Rehefa maty ny olona ka tonga tsinontsinona, dia manjavona ny fisaorany an’Andriamanitra; fa izy velona sy salama iny no afaka midera ny Tompo[156].

²⁹Lehibe tokoa ny famindrampon’ny Tompo sy ny famelany heloka an’izay miverina aminy!

³⁰Tsy ananan’ny olombelona manko ny fahefana hanao ny zava-drehetra, satria ny zanak’olombelona dia tsy mba hoe tsy mety maty.

³¹Inona no mamirapiratra noho ny masoandro? Kanefa dia mety mihamaizina izy io. Toy izany koa ny olombelona nofo aman-dra izay misaintsaina hanao ratsy.

³²Andriamanitra no mitandrina ny kintana, tafika eny amin’ny habakabaka ambony; fa ny olombelona rehetra kosa dia vovoka sy lavenona ihany[157].