Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Bena-Siràka 21 Bible Online

Bena-Siràka 21 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Bena-Siràka 21

¹Andosiro ny fahotana Anaka, raha nanota ianao, dia aza mamerina intsony; fa angataho famelana ny hadisoanao lasa[189].

²Tahaka ny andosirana menarana no andosiro ny fahotana; fa raha manatona azy ianao, dia hokekeriny. Toa nifin-diona ny nifin’ny fahotana ka mahafaty ain’olona ireny.

³Ny fandikan-dalàna isan-karazany dia tahaka ny sabatra marani-dany roa ka tsy azo sitranina ny ratra afitsony.

⁴Fandrahonana sy herisetra no mandrava harena; toy izany koa no haharava ny mpiavonavona mbamin’ny ankohonany sy ny fananany.

⁵Ny fangatahana aloaky ny vavan’ny mahantra dia tonga any an-tsofin’Andriamanitra; ary tsy ho ela no hanomezan-drariny azy[190].

⁶Izay mankahala fananarana dia manaraka ny soritry ny mpanota fa izay manaja ny Tompo kosa dia mandray anatra amin’ny fo tokoa.

⁷Ny mahay miteny dia fantatra hatraiza hatraiza; fa raha milaza hadalana kosa izany olona izany dia tsapan’ny mahira-tsaina avy hatrany.

⁸Izay manorin-trano amin’ny volan’olon-kafa dia toy ny manangom-bato ho fasana ho an’ny tenany[191].

⁹Ny andian’olo-meloka dia toy ny faikan-drongony navosa, ka ho rembin’ny afo miredareda no hiafarany.

¹⁰Rary vato mitovy tantana ny lalan’ny mpanota, kanefa miafara amin’ny lavaka be itoeran’ny maty[192]. Ny olon-kendry sy ny olona adala

¹¹Izay mitandrina ny Lalàn’Andriamanitra dia mahafehy ny eritreriny; ary ny fanajana ny Tompo dia miafara amin’ny fahendrena[193].

¹²Izay tsy manana fahakingana dia tsy azo beazina velively; kanefa misy fahakingana miteraka fahoriana maro[194].

¹³Ny fahaizan’ny olon-kendry dia hitombo toy ny ony tondraka; ary ny torohevitra arosony dia toy ny loharano mahavelona.

¹⁴Ny fon’ny olona adala dia toy ny vilany tany vaky; ka ny fahalalana isan-karazany dia tsy misy voatanany akory.

¹⁵Raha ny olona manam-pahaizana no mandre teny miraki-pahendrena, dia sady mankatò izany izy no manamafy lanja azy; fa raha ny mpanaram-batana kosa no nandre io teny io, dia maharikoriko azy izany ary hariany any ivohony.

¹⁶Ny lahateny ataon’olona adala dia mavesa-poana tahaka ny entana fitondra mivahiny; fa ny teny aroson’ny mahira-tsaina kosa no ahitana ny fahafinaretana hatrany.

¹⁷Ilaina ho heno eo am-pivoriam-bahoaka ny zavatra lazain’ny olon-kendry; ary ao am-po no hisaintsainana ny teniny.

¹⁸Ny fahendrena, ho an’ny olona adala, dia tahaka ny trano ravarava, ary ny fahalalan’ny tsy manan-tsaina dia teny tsy misy fifandraisany akory.

¹⁹Ny fitaizana, ho an’ny olona adala, dia tahaka ny parapaingo amin’ny tongotra ary tahaka ny gadra mangeja eo amin’ny tanana ankavanana.

²⁰Ny olona adala, rehefa mihomehy, dia mitokelakelaka mafy erỳ; fa ny olona tsara ofana kosa dia mitsiky mora sy am-pitandremana[195].

²¹Ny fitaizana ho an’ny olona misaina, dia tahaka ny firavaka volamena fehin-tanana entiny eo amin’ny sandriny ankavanana.

²²Ny olona adala dia dodododona ny hiditra ao an-tranon’ny hafa; fa ny olona efa mahay miaina kosa miahotra amim-pahamaotinana.

²³Ny olona tsy manan-tsaina dia hatreo am-baravarana no hanarangarana ny ao anaty trano; fa ny olona tsara taiza kosa mijanona eo ivelany.

²⁴Ny olona tsy voataiza no mihaino eo am-baravarana; fa ny misaina kosa dia hovesaran-kenatra manao izany.

²⁵Ny molotry ny olona be resaka dia mamerina ny voalazan’ny hafa; fa ny tenin’ny olona misaina kosa dia toa voalanjalanja tamin’ny mizàna.

²⁶Ny olona adala dia miteny, vao mieritreritra fa ny olon-kendry kosa mieritreritra, vao miteny[196].

²⁷Raha manozona an’i Satàna ny tsy mpivavaka, dia ny tenany ihany no ozoniny[197].

²⁸Manala baràka tena ny mpanaratsy olona sady hankahalain’ireo mpiara-monina aminy.