Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Bena-Siràka 39 Bible Online

Bena-Siràka 39 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Bena-Siràka 39

¹Fankalazana ny mpahay lalàna Hafa noho izany kosa izay mampifantoka ny fony handinika ny lalànan’ilay Avo Indrindra ka mianatra ny fahendren’ntaolo rehetra ary manokana ny fotoana malalaka hieritreretana ny hafatr’ireo mpaminany.

²Halatsany ao am-pony ny tantaran’ny olo-malaza ary hotakariny ny fanoharana saro-pantarina[342].

³Hianarany ny hevi-miafin’ny oha-bolana ary handaniany andro ny fanoharana misy ankamantatra.

⁴Koa eo afovoan’ny lehibe no hanompoany, ary eo anatrehan’ny mpanapaka no hisehoany; izy no halefa hankany an-tany hafa, satria samy efa tsapany avokoa ny lafy tsara sy lafy ratsy eo amin’ny olona.

⁵Mazoto fo tokoa izy raha vao maraina mba hankeo amin’ny Tompo Izay nahary azy, ka hivavaka eo anatrehan’ilay Avo Indrindra; eny, hisoka-bava hiloatra tonombavaka izy ary hanao fifonana noho ny fahotany[343].

⁶Raha sitrak’ilay Tompo lehibe izany, dia ho feno ny fanahy fahiratan-tsaina izy, hamafy mikararana ny teny fahendrena, ary hanome saotra ny Tompo amin’ny fivavahany.

⁷Hitsiny no izoran’ny heviny sy ny fahaizany; ary ny zava-miafin’ny Tompo no hoeritreretiny.

⁸Hampiseho ny fampianarana nanofanana azy izy, ka ny hireharehany dia ny lalàna izay mirakitra ny fanekempihavanan’ny Tompo.

⁹Maro no hidera ny fahiratan-tsain’ny mpahay lalàna, ary tsy hohadinoina na oviana na oviana izany; tsy mba ho levona ny fahatsiarovana azy ary haharitra ny lazany eo amin’ny taranaka mifandimby[344].

¹⁰Ireo firenena hitanisa ny fahendreny, ary ny fiangonana hanambara ny fiderana azy.

¹¹Raha mbola velona izy, dia hamela laza mihoatra noho ny an’ny olona arivo hafa; ary raha maty izy, dia ampy azy izany. Tsara avokoa ny asan’Andriamanitra

¹²Tahaka ny volana fenomanana aho, rehefa avy nieritreritra; satria hevitra isan-karazany no mameno ahy, ka tiako mbola holazaina izany.

¹³Ry zaza tia vavaka, henoy aho mba hitomboanareo hoatra ny raozy maniry eo amoron’ny renirano.

¹⁴Aoka ianareo ho tahaka ny emboka manitra izay mandradraraka fofona tsara, ho tahaka ny lisy izay rakotra ny felany! Manandrata feo ka miaraha-mihira ianareo ary mankalazà ny Tompo amin’ny asa rehetra vitany.

¹⁵Ambarao fa lehibe ny anarany ary iekeo Izy amin’ny fiderana Azy ombàn’ny hira ventesinareo sy ny lokanganareo; ka toy izao no teneno amin’ny fiekena Azy:

¹⁶Tsara dia tsara avokoa ny asa vitan’ny Tompo; ary izay nalahany dia ho tanteraka amin’ny fotoany[345].

¹⁷Tsy mety ny manontany hoe: «Inona ity? Nahoana izany?», fa hovaliana amin’ny fotoany avy ny fanontaniana rehetra. Noho ny baikon’ny Tompo, dia niavosa ny rano ho toy ny antontan-javatra iray ihany; ary noho ny teny naloaky ny vavany no niangonan’ny rano tao amin’ny fitobiany[346].

¹⁸Noho ny didiny, dia tonga izay rehetra sitraky ny fony; ary tsy misy mahasakana ny famonjena entiny[347].

¹⁹Eo anatrehany avokoa ny asan’ny voaary rehetra ary tsy misy azo afenina amin’ny masony.

²⁰Mahita hatrizay hatrizay ka ho mandrakizay Izy; ary tsy misy na inona na inona mahagaga Azy.

²¹Tsy mety ny manontany hoe: «Inona ity? Nahoana izany?», satria ny naharian’Andriamanitra ny zava-drehetra dia samy misy tanjona kendreny aminy avy[348].

²²Ny fitahian’ny Tompo dia tahaka ny ony mihoatra morona, ary tahaka ny tondra-drano mihanaka mamonto tany[349].

²³Toy izany koa no iamparan’ny fahatezerany mba ho anjaran’ny firenena mpanompo sampy, tahaka ny hita tamin’ny nanovany faritra vonton-drano ho tanin-tsira[350].

²⁴Ho an’ny olona tia vavaka dia mahitsy ireo lalana soritan’ny Tompo; fa ho an’ny tsy mpivavaka kosa dia fanakantsakanana ireny[351].

²⁵Ny zava-tsoa hatramin’ny voalohany, dia noarîna ho an’ny tsara fanahy; fa ny zava-dratsy kosa no ho an’ny mpanota.

²⁶Ireto no zavatra ilaina indrindra mba hiveloman’ny olombelona: dia ny rano, ny afo, ny vy, ny sira, ny lafarinina, ny ronono, ny tantely, ny divay, ny diloilo ary ny fitafiana[352].

²⁷Mahasoa avokoa ireo ho an’ny olona tia vavaka, fa miova ho ratsy kosa hoan’ny mpanota.

²⁸Misy rivotra noarîna mba hanaovana famaizana, ka ny fisafoahany no mampitombo ny loza afitsony; amin’ny andro fandravana, dia hanampatra hery izany ary hampitony ny fisafoahan’Ilay nanao azy.

²⁹Afo sy havandra, mosary sy fahafatesana: ireny rehetra ireny dia noarîna hanaovana famaizana.

³⁰Ireo vangin’ny biby masiaka, ireo maingoka sy ireo menarana, ary ny sabatra izay manasazy ny mpankahala fivavahana

³¹dia samy faly mampihatra ny baikon’ny Tompo. Eto ambonin’ny tany ireo zavatra ireo dia samy vonona ho amin’ny ilàny azy; ka rehefa tonga ny fotoanandro, dia tsy hodikainy ny teniny[353].

³²Izany no nampiorina mafy ny hevitro, nanomboka hatreo am-boalohany; ka nony efa nanao fandinihana aho, dia nampandry azy an-tsoratra toy izao:

³³«Tsara avokoa ny asa rehetra ataon’ny Tompo[354] ary ataony vonona amin’ny vanim-potoany ny zavatra isan-karazany tokony ho ilaina.

³⁴Tsy mety ny milaza hoe: Ratsy noho io ity; fa samy hoekena ho tsara avokoa ireny rehetra ireny amin’ny fotoanandrony[355].

³⁵Koa ankehitriny, mihirà eram-po eram-bava ary mankalazà ny anaran’ny Tompo!»