Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Bena-Siràka 40 Bible Online

Bena-Siràka 40 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Bena-Siràka 40

¹Mahonena isika olombelona Fahasahiranana goavana no voatendrin’Andriamanitra hianjady amin’ny olombelona tsy an-kanavaka, ary zioga mavesatra no manindry ireo taranak’i Adama, hatreo amin’ny andro nivoahany tao an-kibon-dreniny ka hatramin’ny andro hiverenany ao an-kibon’ny tany, dia ilay tany reny iombonan’ny mananaina rehetra[356].

²Ny eritreretiny sy mampanahy ny fony dia ny fiheverana ilay zavatra ampoiziny, izany hoe ny andro fahafatesana[357].

³Manomboka amin’ny olona mipetraka eo ambony sezafiandrianana be voninahitra ka hatramin’ny ory mietry tena ao anaty vovotany sy lavenona,

⁴manomboka amin’ny olona miakanjo jaky sy manao satroboninahitra ka hatramin’ny mitafy vorokitsay,

⁵dia samy azon’ny fahatezerana sy ny fialonana mbamin’ny tebiteby sy ny fikorontanana, samy azon’ny fatahoram-pahafatesana mbamin’ny lolom-po sy ny fifandirana; amin’ny fotoana ialan-tsasatra eo am-pandriana aza, dia ny mamohafoha ny zavatra mampitebiteby azy no ataon’ny torimaso mandritra ny alina[358].

⁶Vao miala sasatra kely tsy ampy toy inona ny olona, dia kotranin’ny nofy miaraka amin’izay, ka sahirana mafy toy ny amin’ny antoandro sady ampahorîn’ny fahitana atrehin’ny fony toy ny miaramila mandositra mitsoaka ady[359].

⁷Amin’ny fotoam-panafahana azy, dia mifoha izy ka talanjona satria voan’ny tahotaho-poana.

⁸Ireto no zavatra manjo ny mananaina rehetra, manomboka amin’ny olona ka hatramin’ny biby, ary ny an’ny mpanota aza ho impito henin’izany:

⁹fahafatesana sy vonoan’olona ary fifandirana sy sabatra, ady sy mosary ary fandringanana sy loza.

¹⁰Ireo antambo rehetra ireo dia voatendrin’Andriamanitra mba hamaizana ny olona mpandika ny lalànany; sady hadisoan’ny olona koa no nahatonga ny safodrano[360].

¹¹Izay rehetra avy amin’ny tany dia hiverina amin’ny tany; ary izay avy amin’ny rano dia hiverina any amin’ny ranomasina[361]. Hisy fiafarany ny tsy rariny

¹²Ny fanaovana kolikoly sy tsy an-drariny dia samy ho levona avokoa.

¹³Ny harena azon’ny olona tamin’ny tsy an-drariny dia ho tankina tahaka ny ranon-driaka sy hihelina tahaka ny kotrobaratra izay manakoako mafy mandritra ny orana.

¹⁴Hifaly amin’ny loza hihatra amin’ireo ny ampahorîna; toy izany no haharingana tanteraka ny mpandika ny lalànan’Andriamanitra.

¹⁵Tsy ho maro fara ny taranaky ny tsy mpivavaka, fa ho tahaka ny foto-kazo mitsipozipozy eo ambonin’ny vatolampy mandòndona.

¹⁶Ny volotara maniry akaikin-drano eo amoron’ny ony dia ho voaongotra alohan’ny ahitra hafa rehetra.

¹⁷Tahaka ny saha mahavokatra kosa ny soa atao; ary hotsarovana mandrakizay ny asa fiantrana[362]. Ny fanajana an’Andriamanitra no harena fanaperana

¹⁸Ho mamy ny fiainan’ny olona mahavita tena sy afa-miasa; fa mamy noho ny fiainan’izy roa tonta ireo ny an’ny olona izay mahita raki-tsoa[363].

¹⁹Ny manan-janaka na manorin-tanàna no mampahateza ny lazan’ny olona; fa mihoatra noho ireo zavatra roa tonta ireo no anombanana ny vehivavy tsy manan-tsiny.

²⁰Mahafaly ny fo ny divay sy ny mozika; fa mahafaly noho izy roa tonta ireo ny fitiavana ny fahendrena.

²¹Manao feo mifanaraka mahafinaritra ny sodina sy ny lokanga; fa mihoatra noho izy roa tonta ireo ny lela mivolana teny mamy[364].

²²Hafinaretana ho an’ny maso ny bika soa sy ny endrika tsara; fa mihoatra noho izy roa tonta ireo ny hakanton’ny zava-maitso eny an-tsaha.

²³Tafahaona amin’ny fotoana mety ny sakaiza sy ny namany; fa mihoatra noho ny azy roa tonta ny fihaonan’ny vehivavy sy ny vadiny.

²⁴Ny mpiray tampo sy ny mpanampy dia manohana amin’ny andro fahoriana; fa famonjena lehibe noho izy roa tonta ny fanaovana asa fiantrana.

²⁵Ny manana volamena sy volafotsy dia mahamatotra ny fandeha; fa ambony lavitra noho izy roa tonta no hanombanana ny torohevitra tsara.

²⁶Ny harena sy ny hery dia mampahazo toky; fa toky mihoatra noho ny azy roa tonta no omen’ny fanajana ny Tompo. Tsy misy zavatra mahafaty antoka ao anatin’ny fanajana ny Tompo; raha eo izany, dia tsy hisy zavatra mahory ary tsy ilaina intsony ny hitady fanampiana hafa[365].

²⁷Ny fanajana ny Tompo dia tahaka ny saha mahavokatra; ary miaro tsaratsara kokoa izany noho ny voninahitra isan-karazany. Tsy mety ny manao fiaina-mpangataka

²⁸Anaka, aoka tsy ho fiaina-mpangataka no hataonao; aleo ny ho faty toy izay ny ho mpangata-dava.

²⁹Ny fiainan’olona manandrandra ny sakafon’ny hafa dia tsy mba azo heverina velively ho fiainana; fa mandoto fanahy amin’ny hanin’ny hafa izy, kanefa zavatra tokony hofadina mihitsy izany amin’ny olona manam-pahalalana sy tsara taiza.

³⁰Eo am-bavan’izay tsy manan-kenatra dia toa mamy ny sakafo nangatahiny; fa ao an-kibony dia handoro hoatra ny afo izany.