Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Bena-Siràka 48 Bible Online

Bena-Siràka 48 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Bena-Siràka 48

¹I Elià mpaminany Taorian’izany no nisehoan’i Elià, ilay mpaminany mirehidrehitra hoatra ny afo; nandoro tahaka ny harendrina ny teniny.

²Nantsoiny ny mosary hamely ireo foko tavaratra; ary fatratra tokoa ny fitiavany ny Tompo, hany ka nahavitsy isa ny vahoaka izy[450].

³Tamin’ny baikon’ny Tompo no nisakanany ny orana ary koa nampilatsahany afo intelo avy any an-danitra[451].

⁴Voninahitra manao ahoana, ry Elià, no azonao tamin’ny zava-mahagaga vitanao! Iza no afaka hihambo ho mitovy aminao?

⁵Tamin’ny baikon’ilay Avo Indrindra no nampitsangananao ny maty anankiray hiala amin’ny fahafatesana indray sy ho afaka amin’ny toeran’ny maty[452].

⁶Ny mpanjaka navarinao ho amin’ny faharavana ary ny manamboninahitra nampidininao avy eo am-pandriany mba ho any am-pasana[453].

⁷Tany Sinay, teo amin’ny tendrombohitra Hôreba, no nandrenesanao ny Tompo nanome tsiny anao sy namoaka didim-pitsarana hamaizana olona[454].

⁸Ianao no nanosotra mpanjaka ho solon’ny hafa sy nanokana mpaminany handimby anao[455].

⁹Ianao no voapaoka tamin’ny tadio afo tao anaty kalesy tarihin-tsoavaly afo[456].

¹⁰Araka ny voalazan’ny Soratra Masina, dia ianao no voatendry ho an’ny vaninandro ho avy mba hampitsahatra ny fahatezeran’Andriamanitra alohan’ny fotoana hirehetan’izany; ianao no hampody ny fon’ny ray ho amin’ny zanaka sy hampiverina ireo fokon’i Jakôba amin’ny toerany[457].

¹¹Sambatra izay hahita anao ka hodimandry hombàn’ny fitiavan’Andriamanitra! Fa izahay koa dia ho velona aina tokoa. I Elisà mpaminany

¹²Rehefa nosaronan’ny tadio i Elià, dia i Elisà no nanjary feno ny Fanahiny. Nandritra ny andro niainan’i Elisà, dia tsy nisy filoha izay nihorohoroany; tsy nisy olona afaka naneritery azy.

¹³Tsy nisy zavatra tsy azony natao; ary ny vatany tafandry tao am-pasana aza dia mbola afaka naneho ny maha mpaminany azy.

¹⁴Fony mbola velona i Elisà, dia nanao zava-mahagaga; ary rehefa maty izy, dia nahavita zava-mahatalanjona[458].

¹⁵Kanefa, na dia teo aza izany rehetra izany, dia tsy niverina tamin’Andriamanitra ny vahoakany ary tsy niala tamin’ny fahotana fanaony mandra-pitondra azy lavitra ny taniny ary mandra-pieliny eran’ny tany tontolo. Nisy vahoaka vitsy tavela ihany ho an’ny fokon’i Joda[459] ary mpanjaka iray tao amin’ny fianakavian’i Davida.

¹⁶Ireo mpanjakan’i Joda nifanesy indray kosa, ny sasany nanao izay sitrak’Andriamanitra fa ny sasany nampiavosa ny fahotana. I Hezekià mpanjaka sy i Isaià mpaminany

¹⁷I Hezekià dia nanamafy an’i Jerosalema renivohiny sady nitarika rano hankao anatiny; nampandavaka vatolampy tamin’ny vy fihadiana izy ary nampanao dobo fitahirizan-drano[460].

¹⁸Tamin’ny androny no niakaran’i Sanekeriba mba hamely ny tanànan’i Jerosalema; dia nirahin’i Sanekeriba ny komandin-tafiny, izay nanangan-totohondry hiady amin’i Tsiôna ary nirehaka fatratra nentanim-piavonavonana[461].

¹⁹Fa nihorohoro kosa tamin’izay ny fo aman-tanan’ny mponina tao Jerosalema; nanaintaina toy ny vehivavy miteraka ireo[462].

²⁰Ny Tompo be indrafo no nantsoin’izy rehetra sy nanandratany tanana hivavahana[463], ary hatrany an-danitra ilay Masina no namaly azy niaraka tamin’izay ka nanafaka azy tamin’ny alalan’i Isaià.

²¹Nasian’ny Tompo ny tobin’ny Asirianina ka naringan’ny anjeliny tokoa ireny[464];

²²satria nanao izay sitraky ny Tompo i Hezekià ary nifikitra mafy tamin’ny lalana izay nizoran’i Davida razambeny, araka ny nandidian’i Isaià mpaminany lehibe, dia ilay mpaminany nahatoky tamin’ny fahitàny[465].

²³Tamin’ny andron’i Hezekià koa no nampihemoran’i Isaià ny masoandro sy nanalavany ny fiainan’ny mpanjaka[466].

²⁴Ilay Fanahy mahery no nahitany sahady ny andro farany sy nampaherezany an’ireo tra-pahoriana tao Tsiôna[467].

²⁵Nambarany ny tsy maintsy ho tonga alohan’ny hahataperan’ny andro, dia ny zava-hitranga mbola miafina alohan’ny hahatanterahany[468].