Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Isaià 1 Bible Online

Isaià 1 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Isaià 1

¹Fanambaràn’i Isaià, zanakalahin’i Amôtsa, ny amin’i Joda sy i Jerosalema. Nanafaran’ny Tompo azy izany, tamin’ny andron’i Hozià sy i Jôtama ary i Ahaza sy i Hezekià mpanjakan’i Joda[1].

²Mihainoa, ry lanitra, ary mandrenesa, ry tany, satria ny TOMPO no miteny hoe: «Efa nitaiza sy nahalehibe zanaka Aho; kanjo nikomy tamiko izy.

³Ny omby mahalala ny tompony manana azy, ary ny boriky mahalala ny fihinanam-bilona izay famahanan’ny tompony azy; Fa i Israely tsy te hahalala na inona na inona; eny, ny vahoakako tsy mba mahafantatra.»

⁴Loza! firenena mpanota ianao, ry Joda; vahoaka mivesatra heloka ianareo, solofon’ny mpanao ratsy, taranaka lomorina! Nilaozanareo ny TOMPO, nataonareo tsinontsinona ilay Masin’i Israely, fa niamboho Azy ianareo.

⁵Aiza indray àry no tianareo hikapohana anareo no mbola mikiry amin’ny ditranareo ihany ianareo? Efa feno ratra avokoa ny loha, ary marary ny fo manontolo.

⁶Hatrany am-paladia ka hatrany an-tampon-doha dia tsy misy tsy marary: ratra, dian-kapoka, fery vao, tsy mbola nisy nanadio na namehy na nanisy diloilo.

⁷Efa lao ny taninareo, kilan’ny afo ny tanànanareo; ny tany novolenareo aza dia ny vahiny no nihinana ny vokany teo anatrehanareo, ka efa lao tokoa izany tahaka ny faharavàn’i Sôdôma[2].

⁸I Jerosalema irery sisa no hany tafajoro, toy ny tranotomboka ao anaty tanimboaloboka, sy toy ny kitranotrano rantsan-kazo ao anaty tanimbolin-kôkômbra, ary toy ny tanàna efa atao fahirano.

⁹Raha tsy navelan’ny TOMPOn’izao rehetra izao hisy olona vitsivitsy velona aina tamintsika, dia ho efa tonga tahaka an’i Sôdôma sy ho nitovy tamin’i Gômôra isika[3].

¹⁰Mihainoa ny tenin’ny TOMPO, ry mpitondra lomorina tahaka an’i Sôdôma; mandrenesa ny lalànan’ilay Andriamanitsika, ry vahoaka ratsy toetra tahaka an’i Gômôra[4]:

¹¹«Hataoko inona moa, hoy ny TOMPO, ireo sorona marobe atolotrareo? Efa mankaleo Ahy mihitsy ny ondrilahy atao sorona dorana manontolo sy ny saboran-janak’omby nafahy. Tsy ankasitrahiko intsony na ny ran’ombilahy na ny ran’ny zanak’ondry na ny ran’osilahy.

¹²Ianareo izay tonga hiseho eto anatrehako, moa Izaho ve no nangataka anareo hanitsakitsaka ny kianjan’ny tempoliko?

¹³Atsaharo ny mitondra fanatitra fa tsy ilaina akory; maharikoriko Ahy ny eton’ny soronareo; atsaharo ny fankalazana ny tsinam-bolana sy ny sabata ary ny fetim-piangonana. Tsy zakako ny fanompoam-pivavahana mifangaro heloka.

¹⁴Halako ny fankalazanareo ny tsinam-bolana sy ny fombam-pivavahanareo manetriketrika; toy ny enta-mavesatra amiko ireny ka sasatry ny mitondra azy Aho[5].

¹⁵Raha manandra-tanana hivavaka ianareo dia hitampi-maso tsy hijery Aho. Na manao vavaka maro aza ianareo, dia tsy hihaino akory Aho, satria feno ra ny tananareo.

¹⁶Koa misasà ary midiova ianareo; esory tsy ho hitako intsony ny asa ratsy fanaonareo, atsaharo ny manao ratsy.

¹⁷Mianara hanao ny tsara, tadiavo ny rariny, avoty izay voan’ny tsindry hazo lena, ento ara-drariny ny kamboty, tsarao ny adin’ny mpitondratena.

¹⁸«Avia fa hifandahatra isika, hoy ny TOMPO. Na dia mena midorehitra aza ny fahotanareo, dia ho fotsy tahaka ny oram-panala, na dia mangatrakatraka tahaka ny jaky aza ireny, dia ho tahaka ny volon’ondry fotsy.

¹⁹Raha manaiky ianareo ka mankatò, dia hihinana ny vokatra tsara avy amin’ny tany.

²⁰Fa raha mandà kosa ianareo ka mikomy, dia ny sabatra no handripaka anareo.» Izany no nambaran’ny TOMPO.

²¹Ahoana no nahatonga janga ity tanàna nahatoky[6]? Feno rariny anefa tao taloha sady nitoeran’ny fahamarinana; fa ankehitriny kosa mpamono olona no ao.

²²Toa volafotsy nanjary tain-drendrika ary toa divay voatapo-drano ianao, ry Jerosalema.

²³Mpikomy ireo mpanapaka anao, sady mpiray tsikombakomba amin’ny mpangalatra. Samy tia tsolotra izy rehetra, ary mpandray kolikoly avokoa. Ny kamboty tsy entiny ara-drariny ary ny adin’ny mpitondratena tsy tsarainy.

²⁴Noho izany ny TOMPO Andriamanitr’izao rehetra izao, Ilay Maherin’i Israely, dia manao teny hentitra hoe: «Loza! hiala vonkina amin’ny mpanohitra Ahy Aho, ary hamaly faty amin’ireo fahavaloko!

²⁵Ry Jerosalema, hahita raharaha amiko ianao: hodioviko amin’ny afo ianao mba hialan’ny tain-drendrikao ary hoesoriko ny lotom-pirakao rehetra.

²⁶Haveriko amin’ny laoniny ny mpitsaranao ho tahaka ny mpitsara taloha, ary koa ny mpanolotsainao ho tahaka ny tamin’ny andro fahiny[7]. Amin’izay ianao dia hantsoina hoe ‹Renivohi-pahamarinana› sy ‹Tanàna mahatoky.› »

²⁷Ho voavonjy i Tsiôna rehefa mitandro ny rariny; ary ho voavonjy ireo mponiny niala tamin’ny toe-dratsy rehefa mampihatra ny fahamarinana.

²⁸Fa ny mpikomy sy ny mpanota kosa dia hiara-potika, ary izay mahafoy ny TOMPO dia ho levona.

²⁹Tena ho diso fanantenana ianareo ny amin’ireo hazo terebinta izay nolalainareo; eny, ho menatra ianareo ny amin’ireo toerana nofidinareo hanaovana ny fombafomban-tsampy[8].

³⁰Fa ho tahaka ireo hazo terebinta mihintsan-dravina ianareo sy ho tahaka ireo toerana tsy misy rano.

³¹Ho toy ny vohavoha ny lehilahy mahery ary ho toy ny kilalaon’afo ny asany hodorana miaraka izy roa tonta ka tsy misy hamono ny afo.