Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Isaià 33 Bible Online

Isaià 33 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Isaià 33

¹Lozanao[169], ry ilay tsy norobaina nefa mandroba sy ry ilay tsy nofitahina nefa mamitaka. Rehefa mitsahatra mandrava ianao, dia mba horavana koa; ary rehefa mitsahatra mamitaka, dia mba hofitahina koa.

²TOMPO ô, iantrao izahay fa manantena Anao. Aoka Ianao no ho herinay isa-maraina sady ho mpamonjy anay amin’ny androm-pahoriana!

³Mandositra ny vahoaka isan-tokony, rehefa mandre ny firotsahanao an-tsehatra; miparitaka ny hafa firenena, vantany vao miseho ny fahambonianao.

⁴Miavosa toa fiavosam-balala ny remby; ary toa firohotr’andiam-balala no hirohotana mankeo aminy.

⁵Manerinerina tokoa ny TOMPO, satria mitoetra any ambony any Izy. Nofenoiny rariny sy hitsiny ao Tsiôna.

⁶Hiaina am-pahatokiana ianao, ry vahoakan’ny Tompo. Ny fahendrena amam-pahalalana no harem-pamonjena ho anao; ary ny fanajana ny TOMPO no raki-tsarobidy ho anao.

⁷Indreo ny mponin’i Ariela[170] fa miantsoantso eny an-dalambe, satria ny iraka mpanambara fiadanana dia niveri-maina mitomany mafy.

⁸Foana tanteraka ny arabe, tsy misy mpandeha intsony eny an-dalana. Nivadihan’ilay firenena mpanjakazaka ny fifanekena natao taminy; nolaviny ny vavolombelon’izany, ary tsy nasiany hasina ny olona.

⁹Misaona ny tany ka milofika, menatra ny tendrombohitr’i Libano ka malazo, nanjary tany hay ny lemak’i Saròna, ringitra i Basàna sy i Karmela[171].

¹⁰«Ankehitriny, hoy ny TOMPO, no hirotsaka an-tsehatra Aho; ankehitriny no hitraka Aho ary haneho ny fahalehibiazako.

¹¹Toy ny torontoronina vilona ianareo, ka miteraka mololo; koa ny fofonaiko no tahaka ny afo izay handevona anareo.

¹²Ny firenen-kafa kosa hataon’ny afo lasa lavenon-tsokay; ho toy ny kirihitra tsilo voatomboka no handripahan’ny afo azy.

¹³Ianareo lavitra, mihainoa izay nataoko; ianareo akaiky, fantaro ny heriko.»

¹⁴Raiki-tahotra ny mpanota ao Tsiôna, mangovitra ireo mpihatsaravelatsihy: «Iza amintsika, hoy izy, no hahajanona eo anilan’izao afo mandevona izao? Iza amintsika no hahatanty an’izao afo tsy misy farany izao?»

¹⁵— Izay mandeha araka ny rariny ka miteny tsy misy olakolaka, izay mandà ny tombontsoa azo an-keriny sy manakifika ny tanany tsy handray tsolotra, izay manampin-tsofina tsy hihaino ny teny mampirisika hamono olona, izay manakimpy ny masony mba tsy hijery ny ratsy.

¹⁶Izany olona izany no honina eny amin’ny toerana avo tsy hay anihina; ny harambato mafy no ho fialofany, homena hanina sahaza azy izy ary hiantohana rano hosotroiny.

¹⁷Ny masonao no hijery ny mpanjaka ao anatin’ny famirapiratany, ary koa hahita ny tany araka ny velarany faran’izay midadasika;

¹⁸hahatsiaro ilay natahoranao ianao ka ho velom-panontaniana hoe: «Nankaiza àry ilay mpanisa sy mpanamarina ny hetra? Nankaiza ilay mpanao fisafoana eny amin’ny tilikambo?»

¹⁹Tsy ho hitanao intsony ilay firenena misetrasetra sy mampiasa fiteny tsy fantatra sady miboredika tsy misy ahazoana azy.

²⁰Ndeha topazonao maso i Tsiôna, fankalazàntsika ny fety firavoravoana, dia ho hitanao i Jerosalema, fonenana tony tokoa toy ny lay tsy hahorona intsony, ka ny tsimatra aminy tsy hongotana ary ny kofehiny tsy hovahana intsony.

²¹Eo no hanehoan’ny TOMPO ny fahalehibiazany amintsika. Ho faritra hisy renirano sy ony be velarana izany, kanefa tsy handehanan’ny sambo mpiady[172] na hivezivezen’ny sambo vaventy.

²²Ny TOMPO no ho mpitarika antsika, IZY no ho mpanao lalàna ho antsika; ny TOMPO no ho mpanjakantsika sy ho mpamonjy antsika.

²³Efa mivaha ny tadin-tsambonao, ka tsy mahatana ny andry intsony ary tsy ahazoana mampiakatra famantarana. Amin’izay no hifampizaràna ny zavatra betsaka nobaboina, ka na ny mandringa aza dia hahazo anjara.

²⁴Tsy hisy intsony amin’ny mponin’i Jerosalema hiteniteny hoe: «Marary aho!» Ny vahoaka mitoetra ao amin’io tanàna io dia ho voavela heloka.