Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Isaià 48 Bible Online

Isaià 48 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Isaià 48

¹Henoy izao, ry firenen’i Jakôba, dia ianareo izay mitonon-tena ho Israely sy taranaka nipoitra avy tamin’i Joda, ianareo izay mianiana amin’ny anaran’ny TOMPO ka miantso ny anaran’Andriamanitr’i Israely nefa tsy araka ny fahamarinana sy ny fahitsiana.

²Eny, ianareo izay mitonon-tena ho avy amin’ny tanàna masina ka miankina amin’Andriamanitr’i Israely Izay «TOMPOn’izao rehetra izao» no anarany, henoy àry izao teniko izao:

³Efa hatry ny ela no nanambarako ny zava-niseho voalohany[236]; Izaho no nampanantena ireny sy nampandre azy anareo. Tampoka no nihetsehako, dia tonga tokoa ireny.

⁴Saingy fantatro fa maditra ianareo; miridiridy toy ny hoza-by ny hatokareo ary mafy toy ny varahina ny handrinareo.

⁵Koa nambarako anareo hatry ny ela ireny zavatra ireny ary nampandrenesiko anareo talohan’ny nisehoany, sao lazainareo hoe: «Ny sampinay no nanao ireny; ny andriamanitray sarisokitra hazo na sarivongana varahina no nanome baiko toy izany.»

⁶Efa renareo izay nambarako mialoha ka hitanareo fa tanteraka avokoa; moa tsy hotantarainareo ve izany? Manomboka androany àry dia hampandre anareo zava-baovao Aho, dia zavatra nafenina mbola tsy fantatrareo.

⁷Vao izao ankehitriny izao fa tsy hatry ny ela no namoronako ireo zava-baovao ireo, Talohan’ny androany dia tsy mbola renareo izany sao holazainareo hoe: «Efa fantatray izany!»

⁸Ianareo koa moa tsy nihaino sady tsy te hahalala no tsy nanokatra sofina hatry ny ela; Fantatro fa mpamadika hatrany ianareo sady nantsoina hoe mpikomy hatrany am-bohòka.

⁹Fa satria Andriamanitra Aho, dia notoneko ny fahatezerako ary ho fitandroako ny voninahitro, dia nandà tsy handringana anareo Aho.

¹⁰Indro nosedraiko ianareo, nefa tsy tamin’ny afo toy ny fanao amin’ny volafotsy; fa tamin’ny memin’ny fahoriana no nandiovako anareo.

¹¹Noho ny amiko no nanaovako izany, eny, noho ny amiko ihany, satria tsy zakako velively ny hanalam-baràka ny anarako; ary ny voninahitro tsy homeko ny hafa.

¹²Hoy ny TOMPO hoe: «Ry firenen’i Jakôba, ry vahoaka Israely izay nantsoiko, henoy Aho: Izaho no Ilay tsy miova, Izaho no voalohany, ary Izaho koa no farany[237].

¹³Eny, ny tanako no nametraka ny fanorenan’ny tany; ny tanako ankavanana no namelatra ny lanitra. Raha antsoiko ireo, dia miara-miseho avokoa.

¹⁴Mivoria ka mihainoa ianareo rehetra: Ilay tiako[238] no hanatanteraka izay sitrapoko amin’i Babilôna sy amin’ny taranaky ny Kaldeanina. Kanefa iza taminareo moa no nanambara izany? Tsy misy.

¹⁵Izaho, eny, Izaho no niteny; Izaho mihitsy no niantso azy ka nanao izay hahatongavany sy hampahomby izay hataony.

¹⁶Manatòna Ahy ianareo ka henoy izao: Efa hatrany am-boalohany no nitenenako an-karihary; ary teo Aho hatramin’ny vaninandro izay nisehoan’izany zavatra izany.» (Ankehitriny dia Ilay Tompo ANDRIANANAHARY mihitsy no naniraka ahy sy nanome ahy ny Fanahiny[239].)

¹⁷Ry firenen’i Jakôba, ny TOMPO mpanavotra anao, Ilay Masin’i Israely dia miteny aminao hoe: «Izaho TOMPO Andriamanitrao no mampianatra anao izay mahasoa anao sy mitarika anao amin’ny lalana tokony halehanao.

¹⁸Raha mba nihaino tsara ny didiko manko ianao, dia ho nikoriana toy ny ony ny fiadananao; ary ho toy ny onjan-dranomasina no fiavin’ny fanafahana anao!

¹⁹Ny taranaka haloaky ny kibonao ho marobe toy ny fasika eny amoron-dranomasina; tsy ho tapaka na ho foana eo anatrehako ny anarany.»

²⁰Mivoaha avy ao Babilôna[240], mandosira avy ao Kaldea! Amin’ny horakora-pifaliana no anambarao izao vaovao mahafaly izao, hatrany amin’ny faran’ny tany; torio ary aelezo izany, ka lazao hoe: «Ny TOMPO no nanavotra ny firenen’i Jakôba mpanompony!»

²¹Tsy nangetaheta ireo olony tamin’ny nitondrany azy tany an-taniefitra. Nampiboiboika rano ho azy avy tamin’ny vatolampy Izy: eny, novakîny ny vatolampy ka nandriaka ny rano.

²²Tsy misy fiadanana ho an’ny olon-dratsy, hoy ny TOMPO[241].