Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Isaià 49 Bible Online

Isaià 49 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Isaià 49

¹Mihainoa ahy ianareo, ry mponina any amin’ny nosy any; ary atongilano ny sofinareo, ry firenena any lavitra. Ny TOMPO no niantso ahy hatrany am-bohòka; vao teraka aho, dia nantsoiny tamin’ny anarako[242].

²Nataony toy ny sabatra maranitra ny teniko, sady arovany ao ambany aloky ny tanany aho; nataony toy ny zana-tsipîka voarangitra tsara aho ka voaafiny tao amin’ny tranon-jana-tsipîkany[243].

³Hoy Izy tamiko: «Ianao no mpanompoko, ilay Israely entiko maneho ny voninahitro.»

⁴Fa izaho kosa manao anakampo hoe: Very maina ny nisasarako; zava-poana sy tsinontsinona no nandaniako ny heriko. Kanefa ny rariny ananako dia ao amin’ny TOMPO; ary Izy Andriamanitro no valisoako.

⁵Ankehitriny kosa niteny tamiko ny TOMPO, Izay namorona ahy hatrany am-bohòka mba hahatonga ahy ho mpanompony ka hampodiako aminy ny taranak’i Jakôba sy hamoriako ny vahoaka Israely ho eo anilany; fa mahazo voninahitra eo imason’ny TOMPO aho, ary Izy Andriamanitro no heriko.

⁶Dia nitenenany aho ka nataony hoe: «Tsy ampy raha tonga mpanompoko fotsiny ianao mba hampitraka ireo foko taranak’i Jakôba sy hampody ny sisa velona amin’ny vahoaka Israely. Fa omeko ho fanazavana ho an’ny firenen-kafa koa ianao mba hitaran’ny famonjeko hatrany amin’ny faran’ny tany[244].»

⁷Ny TOMPO Mpanavotra sady Masin’i Israely, dia miteny aminao, ry voaeson’ny olona sy ankahalain’ny firenen-kafa, ary andevozin’ireo mpanjakazaka; ka izao no lazainy aminao: «Raha vao mahita anao ny mpanjaka dia hitsangana hiala amin’ny sezafiandrianany; ary hiankohoka ny manampahefana, raha vao mahatazana anao. Izany no hanajany Ahy TOMPO mahatoky, dia Ilay Masin’i Israely efa nifidy anao.»

⁸Izao koa no lazain’ny TOMPO: «Tamin’ny fotoana mety dia namaly ny antsonao Aho, ary tamin’ny androm-pamonjena dia tonga namonjy anao Aho. Nokolokoloiko ianao mba hataoko ho antoky ny fanekempihavanako amin’ny olona[245]. Noho izany, dia hanarina ny tany Aho sy hizara indray ny lova efa rava;

⁹ka ny mpifatotra izay ao anaty haizina dia hitenenako hoe: ‹Mivoaha tao ianareo, misehoa.› Eny an-dalana eny izy dia hahazo sakafo, ka ho tahaka ny andiam-biby fiompy mirao-bilona amin’ny havoana rehetra.

¹⁰Tsy ho noana sady tsy hangetaheta ireo ary tsy hampaninona azy akory na ny rivo-mahamay na ny masoandro, satria am-pitiavana no hitarihako azy ary any amin’ny loharano miboiboika no hitondrako azy hiala hetaheta[246].

¹¹Ny tendrombohitra rehetra hasiako lalana; ary ny arabe kosa hataoko tsara voatra.

¹²Indreny izy fa tonga avy any lavitra, ny sasany avy any avaratra, ny sasany avy any andrefana, avy any an-dranomasina, ny sasany avy any atsimo, avy any Ejipta.»

¹³Mifalia, ry lanitra, miravoravoa, ry tany; manaova horakora-pifaliana, ry tendrombohitra, fa ny TOMPO efa nampahery ny vahoakany ary naneho indrafo tamin’ny mahantrany.

¹⁴I Tsiôna nanao hoe: «Efa nandao sy nanadino ahy ilay ANDRIANANAHARY Tompo.»

¹⁵Fa ny TOMPO kosa mamaly hoe: Moa manadino ny zanany minono ve ny vehivavy na tsy tia ny zaza naloaky ny kibony intsony? Na dia mety manadino aza izy, Izaho kosa tsy mba hanadino anao.

¹⁶Indro efa vitako tombokavatsa eo am-pelatanako ny anaranao, ary eo imasoko hatrany ny mandanao.

¹⁷Tamy faingana ireo mpanarina anao; fa miala manalavitra anao kosa ireo nandrava sy nanimba anao,

¹⁸Atopazo ny masonao hijery manodidina, ny zanakao rehetra dia mivory mankeo aminao. Velona Aho, hoy ny teny hentitry ny TOMPO, ka mianiana fa izy rehetra dia hataonao fihaingo toy ny firavaka ary hataonao fietra toy ny fehikibon’ny ampakarina.

¹⁹Eny, toerana rava sy fonenana lao ary koa tany simba no fahitana anao izao; kanefa tsy ho omby mponina intsony ianao atsy ho atsy ary handositra lavitra ireo nandripaka anao.

²⁰Nihevi-tena tsy hanan-janaka intsony ianao, kanefa hiteny eo an-tsofinao indray ny zanakao hifampilaza hoe: «Tery ny toerako, fa mikisaha kely mba hipetrahako.»

²¹Ianao kosa, ry Tsiôna, dia hanontany tena hoe: «Iza no nanome ahy ireto zanaka ireto? Maty anaka aho teo ary tsy mba nanantena ny hanan-janaka intsony, sady natao sesitany sy ankilabao. Koa iza no nahalehibe an’ireto? Indro aho navela hanirery, fa mba avy taiza kosa ireto?»

²²Izao no lazain’ny Tompo ANDRIANANAHARY: «Indro hasandratro ny tanako hanatsika ny firenen-kafa; ary hatsangako ny fanevako ho hitan’ny vahoaka. Dia hotrotroiny no fitondra ny zanakao lahy; ary hoentiny an-tsoroka ny zanakao vavy.

²³Mpanjaka no ho mpanabe ny zanakao ary andriambavy no ho reny mpampinono azy. Hiankohoka eo anatrehanao ireo manankaja ireo ary hilelaka ny vovoka amin’ny tongotrao, dia hoekenao fa Izaho no TOMPO ka izay miandry Ahy tsy ho diso fanantenana.

²⁴Alaina amin’ny miaramila mahery ve ny rembiny? Sarihina amin’ny olon-doza ve ny babony?

²⁵Eny, hoy ny famalin’ny TOMPO, na dia ny babon’ny miaramila mahery aza dia halaiko aminy; ary hosarihiko amin’ny olon-doza ny rembiny. Fa Izaho mihitsy, ry Jerosalema, no hiady amin’izay miady aminao sady hanafaka ny zanakao.

²⁶Ireo olona mpampahory anao kosa hampihinaniko ny nofon’ny tenany ihany ary hataoko mamon’ny ran’ny tenany ihany toy ny mimamo amin’ny divay vaovao. Amin’izay dia ho fantatry ny olona rehetra fa Izaho TOMPO no mpamonjy anao, ary Izaho ilay Maherin’i Jakôba no mpanavotra anao.»