Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Isaià 5 Bible Online

Isaià 5 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Isaià 5

¹Avelao aho hihira ho an’ny sakaizako, dia ny hiran’ny sakaizako momba ny voalobony: Nanana voaloboka iray ity sakaizako teo amin’izay tanety lonaka izay.

²Nasainy ny tany, nesoriny ny vato, ary voaloboka voafantina no namboleny tao. Nanao tilikambo teo afovoany izy ary koa nandavaka famiazam-boaloboka[21]; dia nanantena azy hamoa voaloboka tsara Izy kanjo namoa voalobo-dratsy.

³Koa hoy ilay sakaizako hoe: «Ankehitriny, ry mponin’i Jerosalema sy ianareo olona eto Joda, mba tsaraonareo Aho sy ny voaloboko.

⁴Inona indray moa no mbola tokony hataoko amin’izany voaloboko izany ka tsy efa nataoko taminy? Nanantena azy hamoa voaloboka tsara aho ka nahoana no namoa voalobo-dratsy izy?

⁵Ankehitriny dia hampahafantariko anareo izay hataoko amin’izany voaloboko izany: Hoesoriko ny fefy tsilo miaro azy, dia hiraofan’ny biby fiompy izy. Harodako ny rindrim-bato manodidina, dia ho voahitsakitsaky ny mpandalo izy.

⁶Hataoko tany lava volo ilay voaloboko ka tsy hisy hanety sy hiava azy intsony, fa tsilo sy songosongo no hitsiry eo; ary horarako mafy ny rahona tsy handatsaka ranonorana aminy.»

⁷Ny taranak’i Israely no voaloboky ny TOMPO, dia ilay TOMPOn’izao rehetra izao, ary ny olona eto Joda no voly tiany indrindra. Fitandroana ny rariny no nantenain’ny TOMPO kanjo ny tsy rariny no teo; ary fahamarinana no nandrandrainy, kanjo kiakiam-pitarainana no teo.

⁸Lozan’ireo olona mpangorona manangon-trano miampy trano sy mamory saha miampy saha, mandra-paha tsy hisy toerana ho an’ny hafa intsony, ka hahatonga azy ho toka-monina amin’ny tany!

⁹Fa ny TOMPOn’izao rehetra izao dia reko nanao fianianana hoe: «Tsy maintsy horavana ireo trano maro ireo; eny, na ny lehibe sy mamirapiratra aza, dia ho lao tsy hisy mpipetraka.

¹⁰Ny tanimboaloboka telo hekitara tsy hamokatra afa-tsy divay dimampolo litatra; izay mamafy varim-bazaha zato kilao tsy hioty afa-tsy folo kilao monja.»

¹¹Lozan’ireo olona mifoha maraina mba hitady toaka sady midoroka divay mandra-paharivan’ny andro!

¹²Miala liana amin’ny feom-baliha sy lokanga ombàn’ny ampongatapaka sy sodina ireo; fa izay ataon’ny TOMPO tsy ahoany ary ny asa vitany tsy jereny akory!

¹³«Noho izany, hoy ny Tompo, dia hoentin-ko babo ny vahoakako, satria tsy mahalala na inona na inona; ho fatin’ny mosary ny olomanga eo aminy ary ho fatin-ketaheta ny sarambabeny.»

¹⁴Koa nitanatana vava izaitsizy ny fonenan’ny maty sady nanitatra ny tendany hanao telimoka azy; any no hivarinan’ny olomanga sy ny sarambabem-bahoakan’i Jerosalema miaraka amin’ny tabatabam-pifaliany.

¹⁵Noho izany dia tsy maintsy hihohoka sy haetry amin’ny tany ny olombelona; hitanondrika ny olona mpiandranandrana.

¹⁶Hasandratra kosa ny TOMPOn’izao rehetra izao amin’ny fanaovany fitsarana ara-drariny. Hiseho koa ny maha Andriamanitra masina Azy amin’ny fanehoany ny fahamarinany.

¹⁷Eny amin’ny tanàna rava eny no hiraofan’ny zanak’ondry toy ny any amin’ny tany fiandrasana azy; eny koa ny zanak’osy afahy no hitady ny sakafony.

¹⁸Lozan’ireo olona voazioga toy ny omby ho valin’ny ratsy nataony! Toy ny itarihana sarety no hitarihany ny famaizana vokatry ny otany.

¹⁹Fa hoy indrindra izy ireo hoe: «Aoka ho tanteraka haingana dia haingana izay hataon’ny TOMPO, mba hojerenay! Aoka ho tonga amin’ny fotoany ny fikasan’Ilay Masin’i Israely fa tianay ho fantatra!»

²⁰Lozan’ireo olona milaza ny tsara hoe ratsy na milaza ny ratsy hoe tsara. Ny maizina lazainy ho mazava ary ny mazava lazainy ho maizina; ny mamy lazainy ho mangidy ary ny mangidy lazainy ho mamy.

²¹Lozan’ireo olona mihevi-tena ho hendry sy milaza azy ho marani-tsaina!

²²Lozan’ireo olona mahery misotro divay sy kinga amin’ny fampifangaroharoana toaka!

²³Manamarina ny olon-dratsy amin’ny fandraisana tsolotra izy ireny ary manala ny rariny amin’ny olo-marina.

²⁴Noho izany, dia ho tahaka ny mololo voadoron’ny afo sy ho tahaka ny bozaka levonin’ny afo no hanjo azy. Ho lò avy any am-potony izy ka ho lasa vovoka ny voniny, satria nariany ny fampianarana naroson’ny TOMPOn’izao rehetra izao ary notsiratsirainy ny tenin’ilay Masin’i Israely.

²⁵Izany indrindra no nampirehitra ny fahatezeran’ny TOMPO tamin’ny vahoakany. Naninji-tanana taminy sy namely azy Izy, Nampihovitrovitra ny tendrombohitra izany; ary toy ny fako tavela eny an-dàlambe no niampatramparan’ny fatin’olona[22]. Saingy, na teo aza izany rehetra izany, dia tsy mbola afaka ny fahatezeran’ny TOMPO fa maninji-tanana mandrahona ihany Izy.

²⁶Faneva famantarana no natsangan’ny TOMPO ho an’ny firenena iray any lavitra any[23]; ka misioka ny Tompo mba hiantsoana azy avy any am-paran’ny tany. Indro izany firenena izany fa nilomay ka ho avy faingana dia faingana tokoa.

²⁷Tsy misy olona mahatsiaro vizana akory eo aminy, tsy misy mitari-tongotra na rendremana resin-tory, tsy misy miboraka na ny fehikibony na ny fehikapany.

²⁸Voaranitra ny zana-tsipîkany, ary voahenjana avokoa ny tsipîkany. Mafy toy ny vatoafo ny kitron-tsoavaliny, ary miriotra toy ny tadio ny kodiaran-kalesiny.

²⁹Tahaka ny liom-bavy mierona no fandrenesana azy, eny, toy ny tigra mandrahona mafy ka mipaoka ny hazany sy mitondra azy, ary tsy misy maharombaka izany intsony.

³⁰Kanefa indray andro any, dia hisy varatra hiraondraona toy ny firohondrohon’ny ranomasina mba hamely io firenena io. Hijery izany tany izany ny olona ka tsy hahita afa-tsy haizim-pahoriana; fa hohamaizinin’ny zavona matevina ny fahazavan’ny andro.