Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Isaià 51 Bible Online

Isaià 51 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Isaià 51

¹«Mihainoa Ahy ianareo mikatsa-panafahana, dia ianareo mitady Ahy, hoy ny TOMPO: Jereo ny vatolampy izay nangalana anareo sy ny ati-lavaka nisintonana anareo:

²Hevero i Abrahama rainareo sy i Sarà izay niteraka anareo. Mbola tsy nanan-janaka i Abrahama, fony nantsoiko; kanefa notahîko izy sy nohamaroiko!»

³Eny, ny TOMPO tokoa no nampahery an’i Tsiôna, nampahery azy teo anivon’ny faharavàny rehetra. Ka izany toerana karankaina izany dia novan’ny TOMPO ho paradisa; ary izany tany ngazana izany dia novany ho zaridaina mahavariana. Fientanentanana sy firavoravoana no ho hita ao ary koa hira fiderana sy feon-java-maneno.

⁴«Mandrenesa tsara ianareo vahoakako, hoy ny Tompo, ary atongilano amiko ny sofinareo, ry fireneko. Satria Izaho no hamoaka ny lalàna; ary ny fitsarana ataoko dia hampitoeriko ho fanazavana ny firenen-kafa

⁵Efa akaiky ny fanafahako, efa hiseho ny famonjeko; ary ny fahefàko no hitsara ny firenen-kafa. Koa ny mponina any amin’ny nosy any dia hanantena Ahy sy hiantehitra amin’ny fahefàko.

⁶Atopazo eny an-danitra ny masonareo, dia jereo koa ny tany etỳ ambany: ny lanitra ho levona toy ny setroka ary ny tany ho rotidrotika toy ny lamba, ka ho faty toy ny lalitra ny mponina eo aminy; fa ny famonjeko kosa haharitra mandrakizay ary ny fanafahako tsy mba ho rava.

⁷Mihainoa Ahy ianareo izay mandala ny rariny, ianareo vahoaka mitana am-po ny lalànako; aza matahotra izay fanaratsian’ny olona na milefitra amin’ny fanalam-baràka ataony,

⁸satria ho toy ny lamba lanin’ny kalalao ireny sy ho tahaka ny volonondry lanin’ny fositra; fa ny fanafahako kosa haharitra mandrakizay ary ny famonjeko ho amin’ny taonjato mifandimby.»

⁹Mifohaza ianao, TOMPO ô, mifohaza ka tafio indray ny herinao; mifohaza tahaka ny tamin’ny andro taloha, dia tamin’ny taranaka fahiny ela be. Moa tsy ianao no namotipotika an-dRahaba[250], sy nanagorobaka ilay dragona?

¹⁰Moa tsy ianao no nahamaina ny ranomasina, dia ny rano ao amin’ny hantsana lalimbe, ka nahatonga ny fanambanin’ny ranomasina ho lalana hiampitan’ny voaavotra?

¹¹Eny, hiverina ireo nafahan’ny TOMPO ka hiditra ao Tsiôna amin’ny hobim-pandresena; ary hafaliana mandrakizay no ho hita taratra eny an-dohany, fientanana sy firavoravoana no hanenika azy fa handositra ny alahelo sy ny fisentoana!

¹²Izaho, eny, Izaho ihany no mampahery anao, hoy ny TOMPO. Ka inona no atahoranao ny olona mety maty, dia ny zanak’olombelona izay mihelina toy ny ahitra?

¹³Hadinonao Izaho TOMPO, Ilay nahary anao, Ilay namelatra ny lanitra sy nanorina ny tany. Fa tsy mitsaha-mangovitra isan’andro ianao eo anoloan’ny fahatezeran’ny mpampahory, izay toy ny efa mikendry hanimba anao. Kanefa aiza izao ny fahatezerany?

¹⁴Vetivety dia hoafahana ny gadra mitanondrika ka tsy ho faty ho any am-pasana ary tsy ho ory hanina intsony.

¹⁵Satria Izaho Tompo no Andriamanitrao, Ilay mamolaka ny ranomasina raha mirohondrohona ny onjany; Ny TOMPOn’izao rehetra izao no anarako.

¹⁶Hamelatra ny lanitra indray Aho sady hanorina indray ny tany, ka hilaza amin’i Tsiôna hoe: «Vahoakako ianao. Ataoko eo am-bavanao ny teniko; ary arovako eo ambany aloky ny tanako ianao.»

¹⁷Mifohaza ianao, ry Jerosalema, mifohaza ka mitsangàna! Nampisotroin’ny TOMPO anao ny tsatokaty feno ny fahatezerany, dia tsatokaty misy fisotro mahafanina izay notrohinao hatramin’ny faikany[251].

¹⁸Tsy nisy nanohana anao na iray aza ireo zanaka rehetra naterakao; ary tsy nisy nitantana anao na iray aza ny ankizy rehetra notezainao.

¹⁹Tonga namely anao tsiroaroa ny loza; fahasimbana sy faharavana, ary ady sy mosary. Kanefa iza moa no hitsetra anao, iza moa no hampahery anao?

²⁰Eny an-joron-dalambe rehetra eny no mitorevaka sy miampatrampatra ny zanakao tahaka ny diera voafandrika harato; fa rakotry ny fahatezeran’ny TOMPO ireo sady iharan’ny fandrahonan’ilay Andriamanitrao.

²¹Noho izany, ry ilay Jerosalema ory ka mivembena tsy mamon-divay, henoy izao teny ataoko izao:

²²Ny Tomponao, ilay TOMPO sady Andriamanitrao, dia mandaha-teny hiaro ny vahoakany ka milaza aminao hoe: «Indro hoesoriko eny an-tananao ilay tsatokaty misy fisotro mahafanina, dia tsatokaty feno ny fahatezerako, ka tsy hisotroanao izany intsony.

²³Io tsatokaty io dia hatolotro eo an-tanan’ny nampahory anao, dia ireo olona nilaza taminao hoe: ‹Miankohofa amin’ny tany mba hohitsahinay›; ka voatery ianao nanolotra ny lamosinao ho tahaka ny tany eny an-dalambe natao hohitsahin’ireo mpandalo.»