Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Isaià 65 Bible Online

Isaià 65 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Isaià 65

¹Dia hoy ny TOMPO hoe: Efa vonona hamaly Aho saingy tsy nisy nanontany; efa niandry Aho, saingy tsy nisy nitady fanampiana tamiko; koa firenena izay tsy niantso Ahy akory no nanambarako hoe: «Inty Aho! Inty Aho[302]!»

²Nanolo-tanana hatrany Aho tamina vahoaka mpikomy, dia olona manaraka ny lalan-dratsiny sady mirona amin’ny saim-pantany.

³Vahoaka mampahatezitra Ahy mandrakariva izany; sady eo imasoko no anaovany sorona eny an-tanimboly sy andoroany zava-manitra mifangaro eny amin’ny alitara tanimanga ho fanajana ny andriamani-kafa.

⁴Mipetraka any am-pasana izy ireny na misitrika any an-dava-bato[303] amin’ny alina, sady mihinana hena kisoa ary manisy ron-kena maloto ao an-doviany.

⁵Ka hoy ireo amin’izay ifanenany: «Mihatakataha lavitra, aza mikasika ahy fandrao mahafaty anareo ny fahamasinako[304].» Ireny fomban-tsampy isan-karazany ireny dia toy ny setroka mampirongatra ny hatezerako sy toy ny afo mampirehidrehitra azy isan’andro.

⁶Indro voasoratra eto anatrehako avokoa ireny, koa tsy hangina Aho raha tsy voavaliko ny nataony, ary hovaliako mitafotafo mihitsy aza;

⁷ka indray hatsingeriko aminy, hoy Aho, ny heloka vitany sy ny heloky ny razany. Satria ireto koa efa nandoro zava-manitra mifangaro ho an’ny sampy teny an-tendrombohitra sy nihantsy Ahy teny amin’ny havoana; ka dia ho fatra mitafotafo mihitsy no hasetriko ny fitondrantenany fahiny!

⁸Izao no lazain’ny TOMPO: Rehefa ahitana sampaho mamy eo amin’ny rantsam-boaloboka iray dia ataon’ny olona hoe: «Aza simbana izany, fa misy fitahiana hahazoan-divay tsara eo aminy»; ho tahaka izany koa no hataoko amin’ny mpanompoko mba tsy hosimbako izy rehetra.

⁹Homeko taranaka ny firenen’i Jakôba sy ny fokon’i Joda. Ireny no ho tompon’ny tendrombohitro: ireo voafidiko no ho tompony, ireo mpanompoko no honina eo.

¹⁰Ho an’ny vahoakako izay nitady Ahy dia hanjary saha fiandrasana ondry i Sarôna, ary hanjary valan’omby ny lohasaha Hakôra[305].

¹¹Ianareo izay nandao Ahy TOMPO kosa ka nanadino ny mankeny an-tendrombohitro masina, ianareo izay nandroso sakafo ho an’i Gada sady nanatitra divay voaharoharo ho an’i Menỳ[306],

¹²dia hatolotro ho voan’ny sabatra ianareo ka haringana avokoa eo am-pandohalehana, satria nantsoiko ianareo fa tsy namaly ary nitenenako fa tsy nihaino. Izay ratsy eo imasoko no nataonareo, ary izay tsy sitrako no nofidinareo.

¹³Koa hoy Izaho Tompo ANDRIANANAHARY hoe: Indro ny mpanompoko hihinana, fa ianareo kosa ho mosarena; indro ny mpanompoko hisotro fa ianareo kosa ho main-ketaheta; indro ny mpanompoko hifaly, fa ianareo kosa ho menatra.

¹⁴Indro ny mpanompoko hihorakora-pifaliana noho ny hasambarana ao am-pony, fa ianareo kosa hiantsoantso noho ny alahelom-po sy hikiakiaka noho ny fanahy torotoro.

¹⁵Eo amin’ny olom-boafidiko dia hatao ohatra ny anaranareo amin’ny fomba fanozonana toy izao: «Hovonoin’ny Tompo ANDRIANANAHARY tahaka an-dRanona na Ranona anie ianao!» Ho fanasoavana ny mpanompoko kosa dia anarana hafa no hotononina aminy.

¹⁶Fa izay hifampirary fitahiana eto amin’ity tany ity, dia hifanao izany ao amin’Andriamanitra hany mahatoky; izay hianiana eto amin’ity tany ity, dia hanao izany ao amin’Andriamanitra hany mahatoky. Hoy kosa ny TOMPO hoe: Eny, ireo fahoriana taloha dia hohadinoina sy ho voakosoka tanteraka tsy ho eo imasoko.

¹⁷Fa indro Aho mahary habakabaka vaovao sy tany vaovao ka tsy hotsarovana intsony ny habakabaka sy tany taloha[307] na ho mby ao an-tsaina akory aza.

¹⁸Fa mifalia sy miravoravoa hatrany ianareo ny amin’ny zavatra izay hoarîko: dia i Jerosalema heni-karavoana ary ny vahoakany heni-kafaliana.

¹⁹Izaho koa hiravo amin’i Jerosalema sy hifaly amin’ny vahoakako. Fa tsy ho re ao Jerosalema intsony na ny tomany na ny kiakiakam-pitarainana[308].

²⁰Tsy hisy ao intsony ny zaza minono izay ho faty anatin’ny andro vitsivitsy na ny antitra tsy hahatapitra ny androny; fa ho maty tanora izay maty zato taona, ary heverina ho olona voaozona izay tsy mahatratra zato taona.

²¹Hanao trano ny vahoakako, ka hitoerany tokoa izany; hamboly voaloboka izy ka hihinana tokoa ny vokany.

²²Tsy hanao trano hitoeran’ny hafa intsony izy na hamboly zavatra hohanin’ny olon-kafa; fa ho tahaka ny andro hiainan’ny hazo ny andro hiainan’ny vahoakako, ary ny olom-boafidiko hanaram-po amin’ny vokatry ny asa vitany[309].

²³Tsy hisasatra foana intsony izy na hitera-jaza ho fatin’ny loza tampoka; fa fianakaviana izay notahiko izy, na ny tenany na ny zanany naterany.

²⁴Mbola tsy miantso akory izy, dia efa hamaly azy Aho; ary mbola tsy tapi-miteny izy, dia efa azoko ny tiany holazaina.

²⁵Hiara-miraoka ahitra ny amboadia sy ny zanak’ondry; ny liona hihinam-bilona toy ny omby, ary ny menarana kosa dia vovoka no ho fihinany. Tsy hisy fanaovan-dratsy intsony, hoy AHO, na fanimbàn-javatra intsony, manerana ny tendrombohitro masina[310]!