Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Isaià 66 Bible Online

Isaià 66 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Isaià 66

¹Izao no lazain’ny TOMPO: «Ny lanitra no sezafiandrianako[311] ary ny tany no fitoeran-tongotro. Koa trano toa inona moa no hataonareo ho Ahy? Ary toerana toa inona no hialako sasatra?

²Fa izao rehetra izao dia nataon’ny tanako, ka dia Ahy avokoa izao rehetra izao[312]; teny hentitra avy amiko TOMPO izany. Kanefa ny olona tsinjoviko dia ny mahantra sy ny torotoro fanahy ary ny mandray ny teniko amin-kovitra.

³Ao ny manao sorona mamono omby, kanefa mamono olona koa; ao ny mamono zanak’ondry, kanefa mamono alika koa; ao ny manao fanatitra lafarinina, kanefa manolotra ran-kisoa koa; ao ny mandoro vovo-javamanitra ho Ahy, kanefa manaja sampy koa[313]. Noho ireo nifidy izany lalana izany sady finaritra amin’ny zava-maharikoriko,

⁴dia ho tahaka izany koa no hifidianako ny fampahoriana hampiharina aminy sy handatsahako ny loza mahatahotra azy. Satria niantso azy Aho fa tsy nisy namaly izy, ary niteny taminy Aho fa tsy nohenoiny akory. Izay ratsy eo imasoko ihany no nataony ary izay tsy sitrako no nofidiny.»

⁵Mihainoa ny tenin’ny TOMPO ianareo izay mandray ny teniny amin-kovitra: «Misy mankahala anareo ny mpiray firenena aminareo ka manilika anareo noho ny fanajanareo Ahy, sady loa-bolana maneso anareo hoe: ‹Aoka ny TOMPO hampiseho ny voninahiny, dia hahita anareo mandresy izahay!› Kanjo ireny kosa no ho menatra.»

⁶Injany misy feo avy any an-tanàna, misy feo avy ao amin’ny tempoly: dia feon’ny Tompo Izay mamaly ny nataon’ny fahavalony.

⁷Mbola tsy nihetsi-jaza akory, dia niteraka; ary mbola tsy nanaintaina akory, dia velon-jaza!

⁸Iza no efa nandre sy nahita zavatra toy izany? Tany anankiray ve hateraka indray andro monja? ary firenena iray ve ho azo atao indray miteraka? Kanefa izany no niseho tamin’i Tsiôna: vao nihetsi-jaza izy, dia teraka ireo zanany.

⁹Ka hoy ny TOMPO Andriamanitrao hoe: «Raha Izaho no nikarakara ny vehivavy iray nandritra ny fitondràny vohòka, dia tsy Izaho no hisakana ny hahaterahany. Raha Izaho no nanomana ny fahaterahana, dia tsy Izaho no hanao izay tsy hiterahany.»

¹⁰Ianareo rehetra izay tia an’i Jerosalema, miaraha mifaly aminy, eny, miravoravoa. Ianareo rehetra izay nisaona noho ny loza nanjo azy, aoka hiara-paly aminy tokoa!

¹¹Dia ho vokin’ny fampiononana omeny ianareo ary ho finaritra migoka ny zava-tsoa atosany, tahaka ny zaza minono voatambitambin-dreniny.

¹²Fa izao tokoa no lazain’ny TOMPO: «Indro hotarihiko hankao Jerosalema ny fiadanana ka hihanaka toy ny ony; ny haren’ny firenen-kafa hotarihiko hankao ka ho tondraka toy ny renirano. Hikarakara fatratra anareo Aho toy ny ataon-dreny mampinono ny zanany ka mitondra azy eo an-trotroany sy mandrotsirotsy azy eo am-pofoany.

¹³Eny, ho toy ny reny mampionona ny zanany no hampiononako anareo koa; ary ao Jerosalema no hampiononako anareo!

¹⁴Dia ho tsapanareo amin’izany fa ho dibo-kafaliana ny fonareo, ary ny taolanareo efa maina hahazo hery indray tahaka ny ahitra mirobona.» Hataon’ny TOMPO fantatr’ireo mpanompo Azy ny fahefàny; fa ho tezitra kosa amin’ny fahavalony Izy.

¹⁵Satria indro ny TOMPO fa tamy ao anaty afo, miriotra toy ny rambon-danitra ny kalesiny. Misafoaka erỳ Izy mampihatra ny fahatezerany sy ny fandrahonany amin’ny lelafo miredareda.

¹⁶Fa amin’ny alalan’ny afo sy ny sabatra no hitsaran’ny TOMPO ny olombelona rehetra; ka maro no haringan’ny TOMPO,

¹⁷dia ireo mihambo hidio manokana mba ho afa-miditra ao an-tanimboly sy hipetraka aorian’ilay eo afovoany[314], na koa ireo mihinana henakisoa sy voalavo mbamin’ny zava-maharikoriko. Ho indray levona avokoa ny fanao amam-pisainan’ireny. Izany no teny hentitry ny TOMPO.

¹⁸Hoy koa ny TOMPO hoe: «Tonga Aho hanangona ny firenen-kafa rehetra sy ny samihafa fiteny rehetra, ka ho avy ireny mba hahita ny voninahitro.

¹⁹Hapetrako eo anivony ny mariky ny fahefàko. Ary ireo sisa velona tamin’ny fitsarako dia hirahiko ho any amin’ny vahoakan’i Tarsisy sy i Pola ary i Loda izay olona kinga amin’ny fandefasana zana-tsipîka, na hirahiko ho any Tobala sy i Javàna[315] ary any amin’ireo nosy lavitra izay tsy mbola nandre ny lazako sady tsy mbola nahita ny voninahitro. Dia hotorîn’ireo irako any amin’ny hafa firenena ny voninahitro.

²⁰Ary hitondra ireo rehetra mpiray firenena aminareo avy amin’ny firenen-drehetra kosa ireto hafa firenena ireto. Mitaingin-tsoavaly ny mpiray firenena aminareo, entina an-kalesy na am-pilanjana, mitaingina boriky na rameva hatrany an-tendrombohitro masina[316] any Jerosalema. Izany no ho fanatitr’ireo hafa firenena ho Ahy TOMPO, ka horaisiko tahaka ny fanatitra entin’ireo Israelita ao anaty lovia madio hankao an-tranoko.

²¹Ary amin’ireo hafa firenena ireo koa, hoy AHO, dia hisy hofidiko ho mpisorona sy levita.»

²²Dia hoy ny teny hentitry ny TOMPO hoe: «Ny taranakareo sy ny lazanareo dia haharitra eo anatrehako, tahaka ny haharetan’ny habakabaka vaovao sy tany vaovao[317] izay hataoko.

²³Amin’izay, hoy AHO isaky ny tonga ny tsinam-bolana sy ny sabata, dia ho avy hiankohoka eo anatrehako ny olombelona rehetra.

²⁴Ary raha sendra misy mivoaka ny tanàna, dia hahita ny fatin’ny olona izay nikomy tamiko; fa ny kankana mihinana azy tsy ho faty, ary ny afo mandoro azy tsy ho levona[318], ka hahatsiravina ny olona rehetra ireo.»