Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Jeremià 10 Bible Online

Jeremià 10 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Jeremià 10

¹Mihainoa ny hafatra izay nambaran’ny TOMPO momba anareo, ry olon’i Israely.

²Izao no lazain’ny TOMPO: «Aza ianaranareo ny fomban’ny firenen-kafa; ary aza atahoranareo ny famantarana izay miseho eny an-danitra, fa ny firenen-kafa no matahotra ireny.

³Ny fanaon’ny firenen-kafa dia zava-poana ihany. Hazo any an’ala no kapainy, dia sokirin’ny mpandrafitra ho sampy.

⁴Ravahany volamena na volafotsy izany, hamafisiny amin’ny tantanana sy ny fantsika mba tsy hampihetsiketsika azy.

⁵Toy ny kalo eny an-tanin-kôkômbra ireo andriamanitra sampy ireo ka tsy miteny akory; entina izy fa tsy mba afa-mandeha. Aza matahotra azy ianareo, fa tsy afaka manisy ratsy izy ary tsy afaka manisy soa ihany koa.»

⁶Tsy misy tahaka Anao, ry TOMPO, fa lehibe Ianao ary lehibe ny lazanao amin’ny asa mahery nataonao.

⁷Iza no tsy hatahotra Anao, ry Mpanjakan’ireo firenena, fa mendrika anao izany. Ny hendry rehetra amin’ireo firenena sy ao amin’ireo fanjakana rehetra dia tsy misy mitovy aminao[59].

⁸Fa adala sy very saina izy rehetra: zava-poana ny fampianarany fa tapa-kazo ihany izany.

⁹Ireo sampy ireo dia ravahana takela-bolafotsy avy any Tarsisy na volamena avy any Ôfira[60], izay namboarin’ny mpanao asan-tanana sy ny mpanefy firavaka; ary lamba jaky sy volomparasy no nampitafiana azy. Asan’ny mpahay taozavatra avokoa ireny sampy rehetra ireny.

¹⁰Fa ny TOMPO kosa no tena Andriamanitra, Andriamanitra velona sy Mpanjaka mandrakizay. Rehefa tezitra Izy, dia mihorohoro ny tany; ary ny firenena dia tsy mahatanty ny fahavinirany.

¹¹Izao àry no holazainareo aminy: ireo andriamanitra tsy nanao ny lanitra sy ny tany ireo dia holevonina tsy ho etỳ an-tany intsony, sady tsy hanan-toerana atỳ ambanin’ny lanitra.

¹²Tamin-kery no nanaovan’ny Tompo ny tany, tamim-pahendrena no nanorenany izao tontolo izao, ary tamim-pahaizana no namelarany ny habakabaka.

¹³Baikony no mampitoby ny ranobe any an-danitra any sy mampiakatra ny rahona matevina avy any am-paravodilanitra, ary andatsahan’ny tselatra ny ranonorana sy ivoahan’ny rivotra avy amin’ny fitoerany.

¹⁴Ketrina avokoa ny olona rehetra ka tsy mahatakatra ny hevitr’izany. Ireo mpandasitra sarivongan-tsampy dia menatra avokoa tamin’ny nataony; satria fitaka ireo sarivongana ireo fa tsy manam-pofonaina akory.

¹⁵Zava-poana sy asa mahatsikaiky ireny; fa amin’ny andro hamaizana azy, dia ho levona izy.

¹⁶Fa tsy mitovy amin’ireo ny Tompo, ilay Anjaran’i Jakôba, satria Izy no mpamorona ny zava-drehetra; ary ny vahoaka Israely dia fananany. Ilay TOMPOn’izao rehetra izao no anarany.

¹⁷Angòny hiala teo ny entanao, ry Jerosalema voafahirano.

¹⁸Fa izao no lazain’ny TOMPO: «Amin’ity indray mandeha ity dia horoahiko ny mponina eo amin’ny tany; hotemeriko akaiky izy mba tsy hisy ho afa-mitsoaka[61].»

¹⁹Hoy kosa i Jerosalema hoe: «Indrisy ity fahavoazako e! Lalina ny ratra mahazo ahy. Nefa anjara-fahoriako izao, hoy aho, ka dia hozakaiko ihany.

²⁰Rava ny laiko, tapaka avokoa ny tadiny. Tsy manan-janaka intsony aho fa lasa ireo. Tsy misy hanangana ny laiko intsony na hanorina indray ny fialofako.»

²¹Hadalàn’ny mpitondra izao: Tsy nanontany ny TOMPO izy. Izany no tsy nahombiazany, ary niparitahan’izay rehetra nandrasany.

²²Injany misy feon-javatra mirohondrohona sy mihamanatona, dia fanakorontanana goavana avy any amin’ny tany avaratra any, mba hahatonga ny tanànan’i Joda ho lao sy ho fonenan’ny amboadia[62].

²³TOMPO ô, fantatrao fa ny olombelona tsy mahafehy ny lalany, ary ny mpivahiny tsy mahalamin-dia.

²⁴Koa ahitsio aho, ry TOMPO, nefa araka ny antonony ihany fa tsy araka ny fahatezeranao fandrao hataonao tonga tsinontsinona aho.

²⁵Ny firenen-kafa izay tsy mahalala Anao, dia ny vahoaka izay tsy mivavaka aminao, no aoka hisafoahan’ny hatezeranao. Fa nandripaka an’i Jakôba ireo, eny, nandripaka azy hatramin’ny farany ary nandrava ny toeram-ponenany[63].