Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Jeremià 31 Bible Online

Jeremià 31 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Jeremià 31

¹«Rehefa tonga izany fotoana izany, hoy ny teny hentitry ny TOMPO, dia ho Andriamanitry ny foko israelita rehetra Aho, ary izy ho vahoakako.»

²Izao no lazain’ny TOMPO: «Tany an-taniefitra no nanehoako hatsaram-po ny vahoaka sisa tsy matin’ny fandringanana. Hizotra milamina amin’izay i Israely.

³Hoy izy hoe: ‹Avy lavitra ny TOMPO no tonga niseho tamiko.› ka hoy ny navaliko azy: ‹Fitiavana mandrakizay no itiavako anao ka famindrampo no itaomako anao hanatona Ahy.

⁴Haoriko indray ianao, ry Israely mamiko, ka ho voaorina; hiravahanao indray ny ampongatapakao hanentananao ireo mpandihy mitotorebika.

⁵Hambolenao voaloboka indray eny amin’ny havoanan’i Samaria ka ireo mpamboly no hioty ny vokatry ny famboleny.

⁶Fa ho avy indray ny andro izay hiantsoan’ireo mpiambina eny an-tendrombohitr’i Efraîma[153] hoe: Andeha isika hiakatra any Tsiôna ho eo anilan’ny TOMPO Andriamanitsika!› »

⁷Manaova horakora-pifaliana ho an’i Israely; mihobia an’Ilay filohan’ireo firenena, ataovy antso avo ny dera ka lazao hoe: «Ny TOMPO mamonjy ny vahoakany, dia ny sisa velona amin’i Israely!» Satria izao no lazain’ny TOMPO:

⁸«Haveriko avy any an-tany avaratra izy ary hangoniko avy any am-bazan-tany. Ao avokoa mbamin’ny jamba sy ny mandringa, ary ny bevohòka sy ny tera-bao. Eny, vahoaka be no hiverina.

⁹Tonga am-pitomaniana izy ka narahiko sady nampiononiko. Any amin’ny lemaka misy rano no hitarihako azy ary lala-mahitsy no hizorany ka tsy ho tafintohina izy. Ho Ray Aho amin’i Israely, ary ho lahimatoako i Efraîma.»

¹⁰Mihainoa ny tenin’ny TOMPO, ianareo firenen-kafa, ambarao any amin’ireo nosy lavitra any izany ka lazao hoe: «Nampiely an’i Israely ny Tompo; fa izao manangona azy Izy ary miambina azy tahaka ny ataon’ny mpiandry amin’ny andian’ondriny.»

¹¹Fa efa nanavotra ny olon’i Israely ny TOMPO ka nanafaka azy tamin’ireo mahery noho izy.

¹²Ho avy ireo ka hanao horakora-pifaliana ao amin’ny havoanan’i Tsiôna; ho miramirana endrika izy amin’ny zava-tsoa homen’ny TOMPO: dia ny vary sy divay vaovao ary diloilo, mbamin’ny ondry sy osy ary omby. Ho velombelona toy ny saha vonton-drano izy ka tsy mba hihamalazo intsony.

¹³Dia hitotorebika handihy ny zatovovavy; toy izany koa ny tovolahy sy ny antitra. Fa hoy ny teny hentitry ny TOMPO hoe: Hovako ho fifaliana ny alahelony, ka hampiononiko sy hampiravoako izy mba ho afaka amin’ny fahoriany.

¹⁴Hovokisako zava-matavy ny mpisorona ary hofenoiko zava-tsoa ny vahoakako.

¹⁵Izao no lazain’ny TOMPO: Nisy fitarainana heno tao Ramà, dia fitomaniana sy fidradradradrana mafy. I Rahely[154] no mitomany ny zanany; ka tsy mety nampiononina izy satria tsy eo intsony ny zanany.»

¹⁶Kanefa izao no lazain’ny TOMPO azy: «Atsaharo ny fitarainanao ary fafao ny ranomasonao fa hovaliako soa ny fisasaranao, hoy ny teny hentitra avy amiko TOMPO. Satria ireny zanakao ireny dia hiverina avy any an-tanin’ny fahavalony.

¹⁷Koa misy fanantenana ho an’ny taranakao, hoy ny teny hentitra ambarako, hiverina ao an-tanindrazany ny zanakao.

¹⁸Reko tsara mihitsy ny olon’i Efraîma nitaraina hoe: ‹TOMPO ô, nofaizinao izahay ary dia manaiky hofaizinao tahaka ny ombilahy tanora tsy tena folaka. Nefa ampodio aminao izahay mba hiverenanay tokoa aminao, satria Ianao, TOMPO ô, no Andriamanitray.

¹⁹Eny, niodina taminao izahay nefa anenenanay kosa izany. Nampahafantarinao anay ny fahadisoanay, ka mandondon-tratra izahay ankehitriny. Menatra sady mangaihay ny tenanay; manala baràka anay ny fahatanoranay ka hozakainay ny vokany.›

²⁰I Efraîma no zanakalahy mamiko, hoy ny teny hentitra avy amiko TOMPO, zanaka malalako indrindra izy. Isaky ny manameloka azy Aho, dia mahatsiaro azy hatrany ka manjary mangoraka azy ary dia mamindrafo aminy tokoa.

²¹Manangàna mari-dalana ho anao ka asio orim-bato eny amoron-dalana[155]; hevero ny lalana efa nodiavinao, dia ny lalana efa narahinao, ka miverena, ry Israely malala, miverena amin’ireo tanànanao.

²²Mandra-pahoviana ianao no mbola hiriorio etsy sy eroa, ry zanakavavy mpikomy? Fa ny TOMPO efa namorona zava-baovao eto an-tany: ny vehivavy indray no manenji-dehilahy[156].

²³Izao no lazain’ny TOMPOn’izao rehetra izao sady Andriamanitr’i Israely: «Rehefa hanova ny anjaran’ity tanin’i Joda sy ireto tanànany Aho, dia hotononina indray ny fiteny hoe: ‹Hitahy anao anie ny TOMPO ry Tsiôna tendrombohitra masina, fonenan’ny famonjena!›

²⁴«Amin’izay ny olona tambanivohitra sy an-tanàn-dehibe ao Joda dia hiara-monina eo amin’ny tany, isan’izany ireo tantsaha sy ireo mpiompy mifindrafindra lasy miaraka amin’ny biby fiompiny.

²⁵Fa hampahereziko ireo efa reraka, ary homeko izay ilainy ireo rehetra efa trotraka. (

²⁶Izany no hilazana hoe: ‹Nony nifoha aho, dia hitako fa nahasoa ahy ny torimasoko[157].›)

²⁷«Indro avy ny andro, izay hanapariahako olona sy biby fiompy manerana ny fanjakan’i Israely sy i Joda tahaka ny fanapariahana voa afafy eo an-tanimboly. Teny hentitra avy amiko TOMPO izany.

²⁸Mandraka ankehitriny dia nilofo namely azy Aho, mba hanongotra sy hanjera, hanapotika sy handrava, ary hanisy ratsy azy. Fa izao kosa hilofo hanasoa azy Aho mba hanarina sy hampiorina[158]; teny hentitra avy amiko TOMPO izany.

²⁹Amin’izay dia tsy hisy hamerina intsony izao ohabolana izao: ‹Ny ray aman-dreny no nihinana voaloboka marikivy, ka ny zanany no madilo nify[159].›

³⁰Fa raha misy tokoa ny mihinana voaloboka marikivy, dia izy ihany no hadilo nify; samy ho fatin’ny fahadisoany avy ny olona tsirairay.

³¹«Indro avy ny andro, izay hanaovako fanekempihavanana vaovao amin’ny vahoakan’i Israely sy ny vahoakan’i Joda[160]. Teny hentitra avy amiko TOMPO izany.

³²Kanefa tsy hitovy amin’ilay fanekempihavanana nataoko tamin’ireo razany fony Aho nandray an-tanana hamoaka azy avy tany Ejipta izany. Fa nivadihan’ireo iny, kanefa Izaho no tompony; teny hentitra avy amiko TOMPO izany.

³³Fa izao no fanekempihavanana hataoko amin’ny vahoakan’i Israely, aorian’izany andro izany: Hapetrako ao an’eritreriny ny lalànako ary hosoratako ao am-pony, ka ho Andriamaniny Aho ary izy ho vahoakako. Teny hentitra avy amiko TOMPO izany.

³⁴Tsy mila hanatona ny namany na mpiray tampo aminy intsony izy mba hampianatra ireny hahalala Ahy TOMPO; fa hatramin’ny kely indrindra ka hatramin’ny lehibe indrindra dia samy hahalala Ahy avokoa izy rehetra, hoy ny teny hentitra avy amiko TOMPO. Fa havelako ny fahadisoany ary tsy hotsarovako intsony ny helony[161].»

³⁵Iza no mametraka ny masoandro ho fanazavana amin’ny antoandro? Iza no mandidy ny volana aman-kintana ho fanazavana amin’ny alina? Iza no manetsika ny ranomasina mba hampisafoaka ny onjany? Ny TOMPOn’izao rehetra izao no anarany. Fa izao no lazain’io TOMPO io:

³⁶«Raha tàhiny tsy manan-kery intsony ireo lalàna voajanahary ireo eo anatrehako, dia hitsahatra tsy ho firenena intsony ny taranak’i Israely eo anatrehako. Teny hentitra avy amiko TOMPO izany.

³⁷Raha misy maharefy ny haavon’ny lanitra, hoy AHO, na afaka hahafantatra ny halalin’ny tany, dia holaviko i Israely manontolo noho ny ratsy rehetra nataony, hoy ny teny hentitra avy amiko TOMPO.»

³⁸Hoy ny teny hentitry ny Tompo hoe: «Indro avy ny andro, izay hananganana indray ny mandan’i Jerosalema ho voninahitro, manomboka amin’ny tilikambon’i Hananela ka hatrany amin’ny vavahady an-jorony[162].

³⁹Hofaritana ny faritra vaovaon’ny tanàna, ka miankandrefana hatreny amin’ny havoanan’i Gareba, avy eo dia mihodina mankany Gôhà[163].

⁴⁰Dia mihazo ny lohasaham-paty aman-davenona[164] manontolo sy ny faritra midadasika rehetra hatrany amin’ny ranon-driakan’i Kidrôna, ary tafapaka eo amin’ny zoron’ny vavahadin’ny soavaly[165] any atsinanana. Ireo tany rehetra ireo dia hatokana ho Ahy TOMPO ka tsy hisy hanesorana na horavana intsony na oviana na oviana.»