Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Jeremià 49 Bible Online

Jeremià 49 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Jeremià 49

¹Fanambaràna momba ny Hamônita. Izao no lazain’ny TOMPO: «Nahoana ny andriamanitra Milkôma no naka ny tanin’i Gada[238] ho fananany? Ary nahoana ny Hamônita no monina ao amin’ny tanàna israelita? Tsy manan-janakalahy va i Israely mba ho afa-kandova izany?

²Ka hoy ny teny hentitry ny TOMPO: «Indro avy ny andro hampandrenesako akoran’ady ao Rabà, renivohitry ny Hamônita. Dia ho tonga tanàna aolo sy rava izy ary ireo tanàna miankina aminy ho kilan’ny afo ka ho lasan’i Israely indray, hoy Aho, ny fananana efa azy fahiny.»

³Ry olon’i Hesbôna, manaova hira fitomaniana hoe: «Rava ny tanàna Hay!» Manaova antso vonjy ianareo, ry tanàna miankina amin’i Rabà. Mitafia gony ho fisaonana ary manaova hira fitomaniana sady miveziveze etsy sy eroa ao anaty fefy, fa lasan-ko babo ny andriamanitra Milkôma mbamin’ny mpisorony sy ireo filoham-bahoakany[239].

⁴Adray, ry Rabà, zazavavy mpikomy! Ahoana no ireharehanao amin’ny lohasahanao, dia ireo lohasahanao mahavokatra be, sy itokianao amin’ireo tahirinao hoe: «Iza moa no ho sahy hanafika ahy?»

⁵Ka hoy ny teny hentitry ny Tompo ANDRIAMANITR’izao rehetra izao: «Indro Aho hahatonga fampihorohoroana aminao avy amin’ny olona rehetra manodidina anao. Horoahina hizotra eo anoloanareo avy ianareo ka tsy hisy hamory izay mandositra.

⁶Rehefa afaka izany vao hampodîko avy amin’ny fahababoany ny Hamônita. Izany no teny hentitra avy amiko TOMPO.»

⁷Fanambarana momba an’i Edôma. Izao no lazain’ny TOMPOn’izao rehetra izao: Tsy misy olon-kendry intsony ve ao Temàna[240]? Efa very saina ve ireo matsilo saina? Sa efa vasoka ny fahendreny?

⁸Miverena ilalana, mandosira, ry olon’i Dedàna, misitriha any anaty lava-bato any, satria ny loza, ry taranak’i Hesao[241], no ataoko mihatra aminareo; izao ny fotoana irotsahako an-tsehatra hamely anareo.

⁹Koa raha tonga any aminareo ny mpioty voaloboka, dia tsy hamela sampahony hotsimponina izy. Raha avy alina ny mpangalatra, dia handrava mandra-pahafapony.

¹⁰Izaho no haka ny fanananareo ry taranak’i Hesao, Haharihariko ny fierenareo, ka tsy ho afa-miafina intsony ianareo. Ringana ianareo, mpiray firenena samy taranak’i Hesao; ringana ny mpiara-belona aminareo, ka tsy hisy olona hanao hoe:

¹¹«Ankino amiko ny kambotinareo fa izaho no hamelona azy; ary mahazo matoky ahy ny mpitondratenanareo.»

¹²Izao tokoa no lazain’ny TOMPO: «Indro fa izay tsy tokony hisotro amin’ny tsatokaty[242] aza, tsy maintsy nisotro ihany; koa ianao ve no ho afaka, ry Edôma? Tsia, tsy ho afaka ianao, tsy maintsy hisotro amin’ny tsatokaty ianao!

¹³Eny, Izaho TOMPO dia mianiana amin’ny tenako ary hentitra ny teny ambarako fa i Bôtserà renivohitrao dia hampahonena ka ho tonga oha-pandatsana ary ho rava ka ho tonga oha-panozonana; ary ireo tanàna lehibe mpifanila aminy dia ho rava mandrakizay.»

¹⁴Nahare hafatra avy amin’ny TOMPO aho tamin’ny alalan’ny iraka izay nalefany ho any amin’ireo firenen-kafa nanao hoe: «Mivoria ianareo! Mandehana hamely an’i Edôma! Mitsangàna hanafika azy!

¹⁵Indro hataoko bitika ianao, ry Edôma raha mitaha eo amin’ny samy firenena, ka hataon’ny olona tsinontsinona.

¹⁶Mampangovitra ny olona ianao sady mihevi-tena ho ambony kanefa mamita-tena. Ary ianao izay mipetraka eny an-tsefatsefaky ny harambato ka mamikitra eny antampon-kavoana, na dia mametraka ny akaninao ho avo toy ny an’ny voromahery aza ianao, dia havarimbariko avy eny.» Izany no teny hentitry ny TOMPO.

¹⁷«Ho toerana mahonena i Edôma, ka hampahonena sy hampivarahontsana izay rehetra mandalo azy ny fahavoazany.

¹⁸Fa ho rava tahaka an’i Sôdôma sy Gômôra mbamin’ireo tanàna manodidina azy izy, hoy ny TOMPO[243]. Tsy hisy honina ao aminy ary tsy hisy olona hivahiny any intsony.»

¹⁹Hoy koa ny TOMPO: «Indro Aho toy ny liona miakatra avy ao an-kirihitralan’i Jôrdàna ka mirifatra mankany amin’ny fonenany; ka ao anatin’ny indray mipi-maso no hampandosirako ireo Edômita[244]. Ary hapetrako hifehy ao Edôma ilay nofidiko ho lehibeny. Koa iza no azo ampitahaina amiko? Iza no sahy hifandahatra amiko? Ary iza no mpitondra hahatohitra Ahy?»

²⁰Noho izany, henoy àry ny tetika novolavolain’ny TOMPO hamelezana an’i Edôma sy ny paika nomaniny hamelezana ny mponina ao Temàna: ho toy ny fitondra biby fiompy mihitsy no hitondrana azy any an-kafa hatramin’ny olona farany indrindra. Ny fonenany mihitsy aza no manilika azy.

²¹Hihorohoro ny tany noho ny fidoboky ny fianjerany; hatrany amin’ny Ranomasin’ny Volotara no manako ny antso vonjy ataony.

²²Indro toa voromahery hipaoka no manidina sy misodisody eo ambonin’i Bôtserà. Amin’izany andro izany dia hangitakitaka toy ny vehivavy miteraka na dia ny lehilahy mahery fo aza[245].

²³Fanambaràna ny amin’i Damasy. Very hevitra ny ao Hamata sy Harpada! Kivy izy fa nandre ny vaovao ratsy. Manahy sy mitebiteby ny fony ka tsy azo notonena[246].

²⁴Efa ketraka ny olon’i Damasy ka nihodina mba handositra; satria tora-kovitra ireo sady mangitakitaka sy mitaintaina toy ny vehivavy raha miteraka.

²⁵Ahoana re no dia ilaozana ity tanàna malaza sady tanànam-pifaliana ity[247]!

²⁶Noho izany, dia ho faty eny an-kianja eny ny zatovony; ary ny miaramilany rehetra ho ripaka amin’izany andro izany, hoy ny teny hentitry ny TOMPOn’izao rehetra izao.

²⁷Handrehetako afo ao an-tanànan’i Damasy ka handevona ny lapan’i Bena-Hadada[248].

²⁸Fanambaràna ny amin’ny Arabo ao Kedara sy ireo fanjakan’i Hatsôra izay resin’i Nebokadnetsara mpanjakan’i Babilôna. Izao no lazain’ny Tompo: Mitsangàna ianareo, ka miakara hamely an’i Kedara[249], Ravao avokoa izay rehetra an’ny olona any an-taniefitra.

²⁹Aoka horobaina ny lainy sy ny ondry aman’osiny, ny fialofany sy ny entany rehetra! Ary aoka hoentina ny ramevany! Aoka izy hiantsoantsoana hoe: «Fampihorohoroana hatraiza hatraiza[250]».

³⁰Ry olon’i Hatsôra, mandosira lavitra ka misitriha any anaty lava-bato, hoy ny teny hentitry ny TOMPO. Fa manana fikasana hamely anareo i Nebokadnetsara mpanjakan’i Babilôna, ary nanomana tetika hahavoa anareo.

³¹Mitsangàna ianareo, hoy ny teny hentitry ny TOMPO, ka miakara hamely firenena tsy manana ahiahy fa mihevitra ho miaina am-pilaminana, ka tsy manana varavarana na hidy sady mitoka-monina.

³²Hoentin’ny fahavalony ho babo ny ramevany sy ny ondry aman’osiny marobe. Haparitako any amin’ny vazantany rehetra ireo mponina voaharatra fihirifana ireo[251]. Hitondrako fandravana hatraiza hatraiza izy, hoy ny teny hentitry ny TOMPO.

³³Hanjary fonenan’ny amboahaolo i Hatsôra ka ho toerana mampahonena mandrakizay. Tsy hisy honina ao aminy ary tsy hisy olona hivahiny any intsony.

³⁴Hafatry ny TOMPO azon’i Jeremià mpaminany ho an’ny Helamita, tamin’ny fiandohan’ny fanjakan’i Tsedekià mpanjakan’i Joda[252].

³⁵Izao no lazain’ny TOMPOn’izao rehetra izao: «Hopotehiko ny tsipîkan’i Helama fa izany no loharanon’ny heriny.

³⁶Avy any atsimo sy avaratra ary avy any atsinanana sy andrefana no handefasako ny rivotra efatra hamelezana an’i Helama. Haeliko any amin’ny vazantany rehetra izy, ka tsy hisy firenena izay tsy ahitana Helamita voaroaka.

³⁷Hampihorohoroiko ny Helamita eo anatrehan’ny fahavalony, dia eo anatrehan’izay mitady hahafaty azy. Amin-katezerana mirehitra no andefasako loza hamely azy. Hoenjehiko amin’ny ady ireo mandra-paharingako azy.

³⁸Hofoanako tsy hisy ao Helama ny mpanjaka sy ny mpitondra ambony mba hametrahako ny sezafiandrianako ao, hoy ny teny hentitra avy amiko TOMPO.

³⁹Nefa indray andro any ny Helamita dia haveriko avy any am-pahababoana ihany, hoy ny teny hentitra avy amiko TOMPO.»