Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Jeremià 51 Bible Online

Jeremià 51 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Jeremià 51

¹Izao no lazain’ny TOMPO: «Indro misy tafio-drivotra mpandrava asaiko mitsoka hamely an’i Babilôna sy hamely ny mponina ao aminy[266].

²Olona hafa firenena no halefako amin’i Babilôna ka hanaparitaka azy toy ny akofa, ary hahatonga ny taniny ho foana. Amin’izany andro mandoza izany dia hipoitra hatraiza hatraiza ireo mpamely azy.»

³— Aoka tsy hanenjan-tsipîka intsony ao Babilôna ireo mpitifitra amin’ny tsipîka! aoka izy tsy hisalotra intsony ny akanjo vy fiarovan-tratra! — Aza avela hisy ho afa-mitsoaka ny tovolahiny; ataovy ringana ny tafiny manontolo!

⁴Eny amin’ny tanin’i Babilôna dia hiampatrampatra ireo maratra, ary eny an-dalambeny no hitsitsitra ireo maty an’ady.

⁵Satria manenika an’i Babilônia ny fahotany tamin’ilay Masin’i Israely. — Ilay Andriamanitra TOMPOn’izao rehetra izao kosa tsy mba namela an’i Israely sy i Joda ho mpitondratena. —

⁶Mandosira hiala an’i Babilôna ka samia manavo-tena ianareo, fandrao hiara-devona aminy noho ny sazim-pahotàny[267]; fa fotoana famalian’ny TOMPO azy izao ka valiany araka ny sahaza azy izy.

⁷I Babilôna dia tsatokaty volamena teo an-tanan’ny Tompo. Nahamamo ny tany manontolo izy; ny divainy efa nisotroan’ny firenena no nahavery saina ireny[268].

⁸Kanjo tampoka no nianjeran’i Babilôna sy nahamontsamontsana azy. — Manaova hira fisaonana ho azy, makà balsama hatao amin’ny feriny. Angamba ho sitrana ihany izy?

⁹— Efa nitsabo an’i Babilôna izahay saingy tsy nety sitrana izy. Aoka hilaozantsika izy, ka samia mody any an-tanintsika avy! Satria goavana ny fanamelohana mihatra aminy fa mahatakatra ny lanitra sy ny rahona[269].

¹⁰Naneho fanafahana antsika ny TOMPO. Andao hotantaraintsika any Tsiôna izay nataon’ny TOMPO Andriamanitsika.

¹¹Nikasa handrava an’i Babilôna ny TOMPO, ka mampirisika ny mpanjakan’i Medianina hanatanteraka izany. Famaizan’ny TOMPO azy izany, famaizana noho ny amin’ny tempoliny masina. Koa ranito ny zana-tsipîkanareo, ary fenoy ny tranon-jana-tsipîka.

¹²Atsangano ny fanevam-panairana hanafihana ny mandan’i Babilôna. Hateveno mafy ny fiambenana ka apetraho ny mpiambina sy ny mpitily. Tanteraky ny TOMPO izao ny fikasany, dia izay efa nambarany momba ny mponin’i Babilôna.

¹³Ry Babilôna izay mipetraka eo amoron’ny ony lehibe sady manana harena sarobidy ô, tonga ny fiafaranao fa feno ny fatranao[270].

¹⁴Ny TOMPOn’izao rehetra izao dia nianiana tamin’ny tenany hoe: «Handefa olona hibosesika ao aminao Aho, ka ho maro toy ny valala ireny, ary hanao akoran’ady hamelezana anao.»

¹⁵Tamin-kery no nanaovan’Andriamanitra ny tany[271], tamim-pahendrena no nanorenany izao tontolo izao, ary tamim-pahaizana no namelarany ny habakabaka.

¹⁶Baikony no mampitoby ny ranobe any an-danitra any sy mampiakatra ny rahona matevina avy eny am-paravodilanitra, ary andatsahan’ny tselatra ny ranonorana sy ivoahan’ny rivotra avy amin’ny fitoerany.

¹⁷Ketrina avokoa ny olona rehetra ka tsy mahatakatra ny hevitr’izany. Ireo mpandasitra sarivongan-tsampy dia menatra avokoa tamin’ny nataony; satria fitaka ireo sarivongana ireo fa tsy manam-pofonaina akory.

¹⁸Zava-poana sy asa mahatsikaiky ireny; fa amin’ny andro hamaizana azy, no hahalevona ny sarivongan-tsampy.

¹⁹Fa tsy mitovy amin’ireo ny Tompo, ilay Anjaran’i Jakôba, satria Izy no mpamorona ny zava-drehetra; ary ny vahoaka Israely dia fananany. Ilay TOMPOn’izao rehetra izao no anarany.

²⁰«Ry Babilôna, hoy ny Tompo, kanonta sy fitaovam-piadiana ho Ahy ianao. Ianao no nampiasaiko hanorotoroana firenena sy hanapotehana fanjakana maro.

²¹Ianao no nampiasaiko hanorotoroana ny soavaly sy ny mpitaingina azy.

²²Ianao no nampiasaiko hanorotoroana lehilahy sy vehivavy, na antitra na tanora na ankizy.

²³Ianao no nampiasaiko hanorotoroana ny mpiandry ondry sy ny andian’ondriny, ny mpamboly sy ny ombiny mizioga, ary ny governora sy ny lefiny.»

²⁴Hoy ny teny hentitry ny TOMPO: Ho hitanareo kosa izao fa hatsingeriko amin’i Babilôna sy ny mponina rehetra any Babilônia ny ratsy rehetra nataony tamin’i Tsiôna.

²⁵Indro mamely anao Aho, ry Babilôna mpampiavosa fandravana, ianao ilay nandrava izay rehetra tamin’ny tany, hoy ny teny hentitra avy amiko TOMPO. Maninji-tanana hamely anao Aho, ka manjera anao avy eny ambony harambato. Hataoko vainafo miavosa ianao,

²⁶ka tsy ho azo akàna vato intsony hatao vato fehizoro na vato fanorenana. Ho toerana mahonena mandrakizay ianao, hoy ny teny hentitra avy amiko TOMPO.

²⁷Atsangano ny fanevam-panairana eo amin’ny tany, tsofy any amin’ny firenen-kafa ny anjomara; entano ny firenena rehetra hamely an’i Babilôna, antsoy hamely azy ny fanjakana any Ararata sy Menỳ ary Askenaza. Manendre mpifehy hamory miaramila; soavaly marobe no alefaso hanafika toy ny valala[272] manao andiany.

²⁸Entano ny firenena maro hamely azy, indrindra fa ny mpanjakan’i Medianina, ny governora rehetra sy ny lefiny ary ny faritany manontolo izay iadidiany.

²⁹Mihorohoro sy mihovitrovitra ny tany fa tanteraka amin’i Babilôna ny fikasan’ny TOMPO hamelezana azy mba hahatonga an’i Babilônia ho tany mahonena tsy misy mponina intsony.

³⁰Tsy mety hiady intsony ny miaramila kalazan’i Babilôna, fa lasa niery any amin’ny trano fiarovana. Lefy herim-po izy, ka nalemy toy ny vehivavy. Nodorana ny fonenany, potika ny hidim-baravarany.

³¹Mifampita vaovao ny iraka mpihazakazaka mba hampandre ny mpanjakan’i Babilôna, fa azom-pahavalo ny tanànany manontolo.

³²Voatazona ny toeram-pitàna, voadoro ny volotara eny an-kady fiarovana, kivy ny miaramila babilônianina.

³³Izao no lazain’ny TOMPOn’izao rehetra izao sady Andriamanitr’i Israely: «Voahosihosy ilay Babilôna fadiranovana toy ny famoloana omanina hivelezam-bary; fa ho avy tsy ho ela ny fotoam-pijinjana azy.»

³⁴«Nandripaka sy nitsentsitra ahy i Nebokadnetsara mpanjakan’i Babilôna; dia napetrany toy ny vilia nolelafina aho. Tahaka ny fitelin’ny mamba no nitelemany ahy, ka ny tsokako no namenoany ny kibony; izay aho vao naloany.

³⁵Aoka ny mponin’i Tsiôna hiteny hoe: Hanody an’i Babilôna anie ny herisetra nataony tamiko! Aoka i Jerosalema hiteny hoe: Hanody azy anie ny heloka nataony tamin’ny nandatsahany ny rako!»

³⁶Izao àry no lazain’ny TOMPO amin’i Jerosalema: «Horaisiko an-tanana ny momba anao ka Izaho no hamalifaty anao: hataoko maina ny oniny ary horitiko ny loharanony.

³⁷Ho tonga korontam-bato i Babilôna, ka ho fonenan’ny amboadia, ho toerana tsy misy mponina intsony fa mahonena sy mampivarahontsana.

³⁸Miara-mierona toy ny liona tanora ny mponina ao Babilôna ankehitriny ary mikonainaina toy ny zana-diona.

³⁹Raha mbola eo am-pilendalendana izy, dia efa manomana fanasana ho azy Aho: Homamoiko izy mba hiravoravo dia hatory mandrakizay[273], ka tsy hifoha intsony. Teny hentitra avy amiko TOMPO izany.

⁴⁰Any amin’ny toeram-pamonoana no hitondrako azy toy ny zanak’ondry sy toy ny ondrilahy aman’osilahy.»

⁴¹Andray! Nalaza eran-tany ny tanànan’i Sesàka[274] nefa azo sy voatazona izy izao! Andray! Tonga toerana mahonena i Babilôna eo anivon’ny firenena maro!

⁴²Tafakatra hatrany aminy ny ranomasina, nandrakotra azy ny onjany misafoaka.

⁴³Tonga aolo ny tanànany; karankaina sy ngazana ny taniny sady tsy misy mponina intsony ary tsy misy olona mandalo azy.

⁴⁴Hoy ny TOMPO hoe: «Hirotsaka an-tsehatra hamely an’i Bela andriamanitr’i Babilôna Aho, hasaiko haloany izay nateliny. Hitsahatra tsy hitanjozotra ho any aminy ireo firenen-kafa. Nirodana ny mandan’i Babilôna!

⁴⁵Koa ilaozy ny tanànany, ry vahoakako, ary samia manavo-tena ianareo mba tsy hiharan’ny fahatezerako mirehitra!

⁴⁶«Tandremo tsy ho kivy na hatahotra ianareo noho ny tsaho izay taterina ao amin’ny tany. Fa hifandimby ny tsaho samihafa arakaraky ny taona: herisetra ao amin’ny tany, fanonganan’ny mpanao didy jadona an’izay talohany...

⁴⁷Ho avy ny andro hirotsahako an-tsehatra hamely ireo sarivongan-tsampin’i Babilôna. Afa-baràka ny taniny manontolo; hiampatrampatra ao an-tanàna ny maty rehetra.

⁴⁸Ny lanitra sy ny tany sy izay rehetra ao aminy dia hanao hobim-pandresena noho ny amin’i Babilôna, rehefa tonga avy any avaratra[275] ireo tsy maintsy handrava azy.» Izany no teny hentitry ny TOMPO.

⁴⁹Nahatonga fahafatesan’olona maro i Babilôna teo amin’ny tany manontolo; koa anjarany indray izao ny ho faty noho ireo Israelita izay novonoiny[276].

⁵⁰Koa ianareo izay afaka tamin’ny ady, mandehana fa aza mijanona eo. Avy any lavitra any no tsarovy ny TOMPO ary ataovy ao an-tsainareo i Jerosalema.

⁵¹Afa-baràka izahay nandre fandatsana! Rakotry ny henatra ny endrikay fony nidiran’ireo hafa firenena ny Toeramasina tao an-tranon’ny TOMPO.

⁵²Noho izany, hoy ny teny hentitry ny TOMPO, dia ho avy ny andro hirotsahako an-tsehatra hamely ireo sarivongan-tsampin’i Babilôna. Ho re manerana ny taniny ny tolokon’ireo maratra.

⁵³Na dia hisondrotra any an-danitra aza i Babilôna ka hanao ny fiarovany ho avo tsy azo anihina, dia ny baikoko no hahatraran’ny mpandrava azy hoy ny teny hentitry ny TOMPO.

⁵⁴Misy feo miantso vonjy avy any Babilôna: fandringanana goavana no re avy ao amin’ny taniny.

⁵⁵Fa ny TOMPO no mandrava an’i Babilôna, sy mampangina ny horakorany. Mamelona akoran’ady ny fahavalo ka toy ny feon’onjan-dranomasina ao anaty kotro-baratra izany.

⁵⁶Tonga hanafika an’i Babilôna ny mpandrava, ka hanao sambo-belona ireo maherifony, sy hanapotika ny tsipîkany. Fa ny TOMPO dia Andriamanitra mamaly ny natao ka mampihatra tokoa ny valifatiny.

⁵⁷«Homamoiko ireo mpitondra azy sy ny olon-kendriny, ireo governorany sy ny lefiny ary ireo maherifony. Hatory mandrakizay ireny ka tsy hifoha intsony, hoy ny teny hentitr’ilay Mpanjaka, izay antsoina hoe TOMPOn’izao rehetra izao[277].»

⁵⁸Dia nampian’ny TOMPOn’izao rehetra izao hoe: «Rava tanteraka ny manda matevin’i Babilôna, ary voadoro ny vavahadiny avo; ka dia sahiram-poana ny vahoaka, zavatra ho kilan’ny afo no isasaran’ireo firenena.»

⁵⁹I Seraià, zanakalahin’i Nerià sady zafikelin’i Mahaseià, no lehiben’ny tobin’i Tsedekià mpanjakan’i Joda. Koa ny taona fahefatra nanjakan’i Tsedekià dia nanaraka ny mpanjaka tany Babilôna izy[278]. Nosoratan’i Jeremià tamin’ny horonan-taratasy ny loza rehetra izay hamely an’i Babilôna, dia ireo fanambarana rehetra momba izany! Dia nanome baiko an’i Seraià i Jeremià hoe:

⁶⁰

⁶¹«Rehefa tonga any Babilôna ianao, dia imasoy ny hamaky mafy ireo teny rehetra ireo;

⁶²avy eo dia milazà hoe: ‹Ny tenanao mihitsy, TOMPO ô, no niteny taminay fa handringana ity tanàna ity ka tsy hisy hitoetra eto intsony na olona na biby fa fahonenana mandrakizay izy.›

⁶³Rehefa vitanao ny famakiana ny horonan-taratasy, dia afatory amin’ny vato iray izy, ary atsipazo ao amin’ny ony Eofrata;

⁶⁴sady ataovy hoe: «Tahaka an’izao no hilentehan’i Babilôna ka tsy hipoirany intsony noho ny loza hataon’ny Tompo mihatra aminy.» «Izany no isasaran’ireo firenena»: mifarana eto ny tenin’i Jeremià[279].