Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Fitomaniana 2 Bible Online

Fitomaniana 2 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Fitomaniana 2

¹Indrisy! Tezitra ny Tompo ka nanaron-draho-mainty an’i Tsiôna. Avy any an-danitra no nanjerany amin’ny tany izay natao ho voninahitr’i Israely. Tamin’ny androm-pahatezerany dia hadinony fa i Tsiôna no fandiavan-tongony[5].

²Naripaky ny Tompo tsy nisy indrafo avokoa ny fonenan’ireo taranak’i Jakôba. Noravany tam-pahavinirana ny tanànamimandan’i Joda. Nazerany amin’ny tany sy nalany baràka ny fanjakana sy ny mpitondrany.

³Tamim-pahatezerana mirehitra no nanapotehany izay rehetra nampirehareha an’i Israely. Nihemotra tsy niditra an-tsehatra Izy teo anatrehan’ny fahavalo. Nandrehitra afom-pahatezerana Izy hamelezana ireo taranak’i Jakôba, ka toa afo miredareda nandevona manodidina.

⁴Nanenjan-tsipîka toy ny fahavalo Izy ary naninji-tanana ankavanana hitifitra. Niseho toy ny rafilahy Izy ka nandripaka ny zavatra rehetra mahafinaritra ny masonay. Ny fahatezerany dia nararany toy ny afo teo ambonin’ny tempolin’i Tsiôna.

⁵Tonga toy ny fahavalonay ny Tompo, ka nandripaka an’i Israely; nandripaka ireo lapany rehetra Izy ary nandrodana ireo mandany ka nampitombo sento sy taraina manerana ny vahoakan’i Joda.

⁶Noravany ny zaridaina sy ny tranobongony, nosimbany ny toeram-pihaonany[6]. Nataon’ny TOMPO hadino tao Tsiôna ny andro fety sy ny sabata. Tamin-katezerana mirehitra no nanesorany ny mpanjaka mbamin’ny mpisorona.

⁷Nolavin’ny Tompo ny alitarany, nilaozany ny Toeramasiny, ary natolony ho eo an-tanam-pahavalo ny mandan’ireo lapan’i Tsiôna. Nisy akora lava tao an-tranon’ny TOMPO tahaka ny amin’ny andro fety!

⁸Nanapa-kevitra ny TOMPO fa handrava ny mandan’i Tsiôna. Nampitoviany tantana ny rindrina voazera, ka tsy nisalasala nandrodana Izy. Nitrosina ny manda roa sosona izay samy miara-mihasimba.

⁹Tototry ny tany ireo vavahadin’i Tsiôna; nopotehina sy nomontsanina ny hidiny. Ny mpanjaka sy ireo mpitondra dia eo an-tanan’ny hafa firenena. Tsy misy fampianaran’ny mpisorona intsony; ary na ny mpaminany aza tsy mandray hafatra avy amin’ny TOMPO.

¹⁰Mitorovoka amin’ny tany sady mangina ny loholon’i Tsiôna; norarahany vovoka ny lohany sady mitafy gony izy. Mitanondrika amin’ny tany ireo tovovavin’i Jerosalema.

¹¹Jembin-dranomaso ny masoko ary mandevilevy ny fiontanako; azon’ny famoizam-po aho noho ny fahavoazan’ilay firenena mamiko, fa matin-ketaheta ny zaza madinika sy minono eny amin’ny kianjan’ny tanàna eny.

¹²Raha mitolefika toy ny olona maratra eny an-kianjan’ny tanàna eny izy na koa miala aina eo am-pofoan-dreniny, dia manontany an-dreniny hoe: «Aiza izay hanina e?»

¹³Tsy haiko intsony izay holazaiko anao, ry Jerosalema mamiko; fa tsy misy azo anoharana izay manjo anao! Inona no hampitahaiko aminao mba hampiononako anao, ry Tsiôna mahonena? Midadasika toy ny ranomasina ny ratranao; ka tsy misy mahasitrana anao amin’izany.

¹⁴Hafatra mamitaka sy poaka aty no nambaran’ny mpaminaninao taminao. Tsy namaky bantsilana ny helokao izy mba hiarovana anao tsy ho babo; fa hafatra mamitaka sy manodoka no nambarany taminao.

¹⁵Mitehaka noho ny faharavanao izay rehetra mandalo amin’ity lalana ity, velon-tsioka sy mihifikifi-doha izy[7] maneso anao, ry Jerosalema mamiko: «Ity tokoa ve ilay tanàna natao hoe ‹fanaperana amin’ny hatsaran-tarehy› sy ‹fifalian’ny tany tontolo›?»

¹⁶Misoka-bava hankaloza anao ny fahavalonao rehetra, velon-tsioka sy mihidy vazana izy ary miteny hoe: «Nataontsika levona io! Tonga izao ny andro nandrasantsika; tratrantsika izany ary hitantsika ihany!»

¹⁷Nataon’ny TOMPO izay efa nosaintsaininy, notanterahiny izay nambarany, dia izay efa notapahiny hatry ny ela: nandravarava Izy ka tsy niantra. Nampitotorebika ny fahavalo Izy noho ny nanjo anao ary nampiakatra ny reharehan’ny mpandrafy anao[8].

¹⁸Ny fon’ireo mponin’i Jerosalema dia mitaraina amin’ny Tompo. Andro aman’alina, ry mandan’i Tsiôna, avelao ny ranomasonao hikoriana toy ny riaka. Aza miato mihitsy ianao; ary aza atsahatrao ny tomany[9].

¹⁹Mitsangàna, miantsoantsoa fitarainana isan’ora fiambenana amin’ny alina. Toy ny rano atosaka no amborahy ny ao am-ponao eo anatrehan’ny Tompo. Asandrato aminy ny tananao[10] hiangavy ho an’ny ain’ireo zanakao madinika izay manary aina noho ny hanoanana eny an-joron-dalana rehetra eny.

²⁰TOMPO ô, jereo ka diniho ity nanaovanao ny vahoakanao! Vehivavy ve no handeha hihinana ny zanany naterany sy nokoloiny? Ny mpisorona sy ny mpaminany ve dia hovonoina eo amin’ny Toeramasinao?

²¹Na antitra na tanora dia maty mitsitsitra eny an-dalambe. Ny tovolahiko sy ny tovovaviko dia samy matin’ny sabatra. Novonoinao tamin’ny androm-pahatezeranao izy, naringanao tsy nisy fiantrana.

²²Toy ny amin’ny andro fety, TOMPO ô, dia nantsoinao ireo mpampihorohoro manodidina ahy; ka tamin’ny androm-pahatezeranao dia tsy nisy sisa velona na afa-nitsoaka, fa ireo ankizy notezaiko sy nokoloiko dia naripaky ny fahavaloko avokoa.