Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Ezekiela 37 Bible Online

Ezekiela 37 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Ezekiela 37

¹Ary ny herin’ny TOMPO nanindry ahy; ka ny Fanahiny no nitondran’ny TOMPO ahy ary nametrahany ahy tao amin’ny lohasaha midadasika iray rakotra taolana.

²Ary nentiny nandehandeha nanodidina an’ireo aho tao amin’izany lohasaha izany; ka indreo maro dia maro ny taolana sady maina tanteraka.

³Dia nanontany ahy ny TOMPO hoe: — Ry ilay taranak’olombelona, moa mety ho velona indray ve ireo taola-maina ireo? Ka novaliako hoe: — Ry Tompo ANDRIANANAHARY ô, Ianao irery ihany no mahalala.

⁴Ary hoy indray Izy tamiko: — Ijoroy ny maha-mpaminany anao manoloana ireo taola-maina ireo ka mitenena aminy hoe: «Ry taola-maina, mihainoa ny tenin’ny TOMPO ianareo!

⁵Izao no lazain’ny Tompo ANDRIANANAHARY aminareo: Hasiako fofonaina indray ianareo, dia ho velona.

⁶Hasiako hozatra ianareo ary hampaniriko nofo sy hosaronako hoditra; dia hasiako fofonaina ianareo ka ho velona. Amin’izay dia hoekenareo fa Izaho no TOMPO.»

⁷Dia nilaza ny hafatra araka izay nandidian’ny Tompo ahy aho. Fa raha mbola nampita ilay hafatra aho, dia nisy feon-javatra nifanaretsaka: nihetsiketsika sady nifanatonkatona ny taolana, samy nanatona ny taolana namany avy.

⁸Ary hitako naniry hozatra sy nofo sady nisarona hoditra izy, nefa tsy mbola nisy fofonaina tao aminy.

⁹Dia hoy ny Tompo tamiko: «Ry ilay taranak’olombelona, ijoroy ny maha-mpaminany anao ny amin’ny fofonaina, eny, ijoroy ny maha-mpaminany anao ka mitenena aminy hoe: ‹Ry fofonaina, mandidy anao ny Tompo ANDRIANANAHARY mba ho tonga avy amin’ny vazan-tany efatra ianao ka hitsoka amin’ireo faty ireo mba ho velona indray izy[217].›

¹⁰Dia nilaza ilay hafatra araka izay nandidian’ny Tompo ahy aho. Koa nidiran’ny fofonaina ireo faty ireo, dia velona indray. Nitsangana tamin’ny tongony izy ary nanjary tafika iray lehibe dia lehibe.

¹¹Ary hoy indray ny Tompo tamiko: «Ry ilay taranak’olombelona, ireo taola-maina ireo dia sarin’ny vahoaka israelita rehetra. Fa hoy ny Israelita hoe: ‹Tahaka ny taola-maina izahay, levona ny fanantenanay, fongotra izahay.›

¹²Noho izany, ijoroy ny maha-mpaminany anao ka ambarao aminy fa izao no lazain’ny Tompo ANDRIANANAHARY: ‹Hosokafako ny fasanareo, ry vahoakako, ka hampiakariko avy any ianareo, ary haveriko ao Israely tanindrazanareo.

¹³Amin’izay dia hoekenareo fa Izaho no TOMPO, rehefa voasokatro ny fasanareo, ry vahoakako, ka hampiakariko avy ao ianareo;

¹⁴ary hapetrako ao anatinareo ny Fanahiko[218] dia ho velona ianareo ka hamponeniko indray ao an-tanindrazanareo. Eny, amin’izay dia hoekenareo fa Izaho TOMPO no nampanantena sady nahatanteraka izany; teny hentitra avy amiko TOMPO izany›. »

¹⁵Ary nisy tenin’ny TOMPO tamiko nanao hoe:

¹⁶«Ianao, ry ilay taranak’olombelona, makà tapa-kazo iray ka asio soratra hoe: ‹I Joda sy ny Israelita amin’io fanjakana io.› Avy eo, makà tapa-kazo iray hafa ka asio soratra hoe: ‹I Jôsefa (na Efraîma) sy ny Israelita amin’io fanjakana io[219].›

¹⁷Ampifanatony hifanohy ireo tapa-kazo anankiroa ireo mba hanjary tapa-kazo iray ihany eo an-tananao.

¹⁸Hangataka ny hanazavanao izany ireo mpiray firenena aminao;

¹⁹ka hambaranao aminy fa izao no lazain’ny Tompo ANDRIANANAHARY: Halaiko ny tapa-kazo iray izay mampiseho an’i Jôsefa sy ny Israelita ao aminy mba hatohiko amin’ilay mampiseho ny fanjakan’i Joda, dia hatambatro ho tapa-kazo iray izy roa ka hanjary iray ihany eo an-tanako.

²⁰«Ary ianao, ry Ezekiela, dia hitazona tsara eny an-tananao ireo tapa-kazo izay nasianao soratra mba ho hitan’ny besinimaro.

²¹Ary ambarao aminy fa izao no lazain’ny Tompo ANDRIANANAHARY: Ry Israelita, halaiko eo anivon’ny firenena izay nalehanareo ianareo, hangoniko avy any rehetra any ka haveriko ao an-tanindrazanareo.

²²Ao no hamoriako anareo ho firenena iray eny an-tendrombohitr’i Israely. Ary mpanjaka iray ihany no hanjaka aminareo rehetra, ka tsy ho firenena roa intsony ianareo sady tsy hivaky ho fanjakana roa intsony.

²³Tsy handoto tena amin’ny fanompoan-tsampy intsony ianareo na amin’ny fanaovana zava-mahatsiravina na amin’ny fahadisoana hafa rehetra. Fa hafahako amin’ny fikomiana[220] rehetra izay nanotanareo tamiko ianareo. Hodioviko ianareo, ka dia ho vahoakako ary Izaho ho Andriamanitrareo.

²⁴I Davida mpanompoko no ho mpanjakanareo ka izy irery ihany no ho mpiandry anareo rehetra. Dia hanaraka ny fitsipiko ianareo sady hitandrina ny lalànako sy hanatanteraka ireny.

²⁵Ary honenanareo ny tany izay nomeko an’i Jakôba mpanompoko sady efa nonenan’ireo razanareo. Ao no honenanareo hatrany, dia ny tenanareo sy ny zanakareo mbamin’ny taranakareo; ary i Davida mpanompoko no ho printsy filohanareo mandrakizay[221].

²⁶Hanao fanekempihavanana aminareo Aho, dia fanekempihavanana haharitra mandrakizay. Hataoko miorim-ponenana eo ianareo ka hampitomboiko ny mponina ao aminareo; ary hampitoeriko eo anivonareo mandrakizay ny tempoliko.

²⁷Hiara-monina aminareo Aho, ka Izaho ho Andriamanitrareo ary ianareo kosa ho vahoakako.

²⁸Amin’izay dia hoeken’ireo hafa firenena fa Izaho no TOMPO, Izay manokana an’i Israely hanompo Ahy rehefa tafaorina eo anivonareo mandrakizay ny tempoliko.»