Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Ezekiela 4 Bible Online

Ezekiela 4 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Ezekiela 4

¹Dia nampian’ny Tompo hoe: «Ry ilay taranak’olombelona, makà takela-tanimanga iray ianao ary apetraho eo anatrehanao; dia manaova sarin-tanàna eo aminy hoenti-maneho an’i Jerosalema.

²Asehoy fa voan’ny fahirano izy amin’ny fametrahana hady fanafihana sy tovon-tany ary tobim-pamelezana sy kanontabe manodidina azy.

³Makà takela-by ka apetraho izany ho toy ny manda manelanelana anao sy ny tanàna. Banjino tsara ny tanàna: voan’ny fahirano izy izao, ary ianao no manao fahirano azy. Izany dia ho marika fampitandremana ho an’ny taranak’i Israely.

⁴«Dia mandria ilika amin’ny ilanao havia ianao; fa araka ny haharetanao amin’izany fomba fandry izany no hivesaranao ny fahotan’ny fanjakàn’i Israely, fa ianao no hivesatra azy.

⁵Ferako hitovy isa amin’ny taona nanotan’i Israely no hanaovanao izany. Koa ho 390 andro[12] no hivesaranao ny fahotany.

⁶Rehefa mifarana izany fotoana izany, dia mivadiha ianao handry amin’ny ilanao havanana; ka mandritra ny efapolo andro[13] no hivesaranao ny fahotan’ny fanjakàn’i Joda. Ferako ho andro iray isaky ny taona iray nanotany no hanaovanao izany.

⁷Aorian’izany dia banjino i Jerosalema voafahirano; ary ahinjiro manandrify azy ny sandrinao mihanjaka, ka lazao ny hafatra avy amiko hamelezana io tanàna io.

⁸Ary hafatotro ianao mandritra ny fanaovanao fahirano mba tsy hahafahanao mivadibadika.

⁹Koa makà varimbazaha sy ôrza, tsaramaso sy voanemba ary ampemby sy vary henjana, dia ampifangaroy anaty vilia iray ireo mba hanaovanao mofo. Izany no ho sakafonao mandritra ny 390 andro izay handrianao amin’ny ilanao.

¹⁰Fahefa-kilao isan’andro no sakafo hohaninao: ataovy ampy anao izany ambara-pahatongan’ny andro manaraka.

¹¹Ferana ho iray litatra isan’andro koa ny rano hosotroinao.

¹²Hatao miendrika mofo ôrza ny sakafonao, ka dikin’olona no hataonao kitay[14] hanendasanao azy eo imason’ny besinimaro.»

¹³Dia mbola nampian’ny TOMPO hoe: — Ho tahaka izany no hihinanan’ny Israelita sakafo maloto any amin’ny tanin’ny firenen-kafa izay handroahako azy.

¹⁴Dia namaly aho hoe: — Adray, ry Tompo ANDRIANANAHARY ô, tsy mbola voaloto mihitsy aho! Hatramin’ny fahazazako ka mandraka ankehitriny dia tsy mbola nihinana biby maty ho azy na voaviraviran’ny bibidia aho[15], ary tsy mbola nikasika ny vavako akory ny hena heverina ho maloto.

¹⁵Ka hoy ny Tompo tamiko: — Raha izany àry, dia tain’omby no omeko anao ho solon’ny dikin’olona; ka izany no hataonao kitay hanendasanao ny mofonao.

¹⁶Ary hoy indray ny Tompo tamiko: — Ry ilay taranak’olombelona, hitanao izao fa hosimbako ny tahiri-mofon’i Jerosalema. Tsy maintsy hametra mafy ny hanina sy ny fisotrony ny olona, ka ho azom-panahiana amin’izany.

¹⁷Tsy hanana mofo sy rano ny olona, ka hivarahontsana sy hihalevona noho ny fahotany.