Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Daniela 5 Bible Online

Daniela 5 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Daniela 5

¹Nanao fanasam-be ho an’ny olo-manan-kajany miisa arivo i Belsatsara mpanjaka, ka nisotro divay teo anatrehany.

²Rehefa avy niboboka divay i Belsatsara, dia nampaka ireo tsatokaty volamena sy volafotsy izay nalain’i Nebokadnetsara rainy tao an-tempolin’i Jerosalema; tiany hisotro amin’ireny manko ny tenany sy ny olo-manan-kajany ary ireo vadiny mbamin’ny vaditsindranony[27].

³Dia nentina ireo tsatokaty volamena izay nalaina tao an-tempolin’i Jerosalema, izany hoe tao an-tranon’Andriamanitra; ka ireo fitaovana ireo no nisotroan’ny mpanjaka sy ny olona rehetra nasainy.

⁴Rehefa avy niboboka divay izy rehetra, dia nankalaza ireo andriamaniny volamena sy volafotsy, halimo sy vy ary hazo sy vato.

⁵Tamin’izay fotoana izay dia nisy rantsan-tanan’olona niseho teo akaikin’ny fitoeran-jiro, ka nanoratra teo amin’ny lalotra sokay tamin’ny rindrin’ny lapan’ny mpanjaka. Raha nahita ny rantsan-tanana nanoratra ny mpanjaka,

⁶dia nivaloarika ny tarehiny; nampitebiteby azy ny eritreriny, nivahavaha ny famavàn’ny vahiany ary nifampikitrana ny lohaliny.

⁷Dia niantso tamin’ny feo mahery izy mba hampanalaina ny mpisikidy sy ny mpanandro ary ny ombiasy. Dia nitenenan’ny mpanjaka ireo olon-kendrin’i Babilôna ka nataony hoe: — Na iza na iza mahavaky io soratra io sady milaza ny heviny amiko dia hampiakanjoina jaky; sady hasiana rojo volamena ny vozony, ary ho isan’ny telo lahy mpiara-mitantana eto amin’ny fanjakana[28] izy.»

⁸Dia niditra avokoa ireo olon-kendrin’ny mpanjaka, nefa tsy nisy nahavaky ny soratra na nampahafantatra ny heviny tamin’ny mpanjaka.

⁹Nitebiteby mafy i Belsatsara mpanjaka sady vao mainka nivaloarika ny tarehiny, ary very hevitra koa ireo olo-manan-kajany.

¹⁰Nahare ny antsoantson’ny mpanjaka sy ireo olo-manan-kajany ny renin’ny mpanjaka, ka niditra tao amin’ny efitrano fanasana ary niteny hoe: — Ho ela velona anie ianao, ry mpanjaka! Aoka tsy hampitebiteby anao ny eritreritrao, ary aoka tsy hivaloarika ny tarehinao.

¹¹Fa ato amin’ny fanjakanao misy lehilahy iray entanin’ny fanahin’ireo andriamanitra masina; ary tamin’ny andron-drainao dia hita fa nisy fahazavan-tsaina sy fahalalana ary fahendrena toy ny fahendren’ireo andriamanitra tao aminy. Izany no nanendren’i Nebokadnetsara mpanjaka rainao azy ho lehiben’ny mpanao majika aman-tsikidy sy ny mpanandro ary ny ombiasy[29].

¹²Fa fanahy tena fatratra no hita tao amin’i Daniela izay nantsoin’ny mpanjaka hoe Beltesatsara; nanana fahalalana sy fahiratan-tsaina izy ka afa-manazava ny hevitry ny nofy sady mahatakatra ny teny saro-pantarina, ary mamaha ny olana. Koa ankehitriny, aoka hampanantsoina i Daniela, fa izy no hanazava ny hevitry ny soratra.

¹³Tamin’izay dia nentina teo anatrehan’ny mpanjaka i Daniela, ka nitenenany hoe: — Ianao ve no Daniela, isan’ny Jiosy babo izay nentin’ny mpanjaka raiko avy any Joda?

¹⁴Efa reko ny momba anao fa entanin’ny fanahin’ireo andriamanitra ianao ary hita ao aminao ny fahazavan-tsaina sy ny fahalalana ary fahendrena tena fatratra[30].

¹⁵Ary vao teo no nentina teto anatrehako ny olon-kendry sy ny mpisikidy mba hamaky io soratra io sy hampahafantatra ahy ny heviny, nefa tsy nahalaza izany ireo.

¹⁶Nandre ny momba anao aho, fa ianao no mahalaza hevi-javatra sy mamaha olana; ankehitriny raha mahay mamaky io soratra io sy mampahafantatra ahy ny heviny ianao, dia hampiakanjoina jaky; sady hasiana volamena ny vozonao ary ho isan’ny telo lahy mpiara-mitantana eto amin’ny fanjakana[31] ianao.

¹⁷Dia namaly i Daniela ka nanao teo anatrehan’ny mpanjaka hoe: — Ry mpanjaka ô, aoka ho anao ihany ny fanomezanao, ary omeo ny hafa ny valim-pitianao; fa ny soratra dia hovakiko aminao ihany ary hampahafantariko anao koa ny heviny.

¹⁸Ry mpanjaka ô, Andriamanitra Avo Indrindra no efa nahatonga an’i Nebokadnetsara rainao ho mpanjaka lehibe heni-boninahitra sy laza.

¹⁹Ary noho io fahalehibiazana izay nomen’Andriamanitra azy io dia natahotra sy nangovitra avokoa teo anatrehany ny foko sy firenena ary ny olona samy hafa fiteny rehetra; fa nahafaty izay tiany ho faty izy ary namelona izay tiany ho velona, nanandratra izay tiany hasandratra izy ary nampietry izay tiany haetry.

²⁰Kanjo nony niavonavona ny fony ary feno fireharehana ny fanahiny, dia naongana teo amin’ny seza fiandrianany izy ary nesorina taminy ny voninahiny.

²¹Noroahina hiala teo amin’ny olombelona izy, nanam-pironana tahaka ny an’ny biby, niara-nonina tamin’ny borikidia ary nihinana ahitra toy ny omby; sady kotsan’ny ando ny tenany, ambara-piekeny fa Andriamanitra Avo Indrindra no manapaka amin’ny fanjakan’ny olombelona ary manendry izay tiany hanjaka aminy.

²²Ary ianao Belsatsara zanany lahy dia tsy mba nampietry ny fonao na dia efa fantatrao aza izany rehetra izany.

²³Fa nihantsy ny Tompon’ny lanitra ianao, raha nampaka ny tsatokaty voababo tao an-tempoliny ho eo anatrehanao; ka ny tenanao sy ny olo-manan-kajanao ary ireo vadinao mbamin’ny vaditsindranonao no nisotro divay taminy. Nankalazainao ireo andriamanitra volafotsy sy volamena, halimo sy vy ary vato aman-kazo izay tsy mahita na mandre na mahalala akory, fa ilay Andriamanitra Izay mihazona ny ainao sy miahy ny lalanao rehetra kosa tsy mba nomenao voninahitra.

²⁴Noho izany dia Andriamanitra no niavian’ny rantsan-tanana izay nanoratra io soratra io.

²⁵Ary izao no teny voasoratra: MENE MENE TEKELA sy PARSINA.

²⁶Izao no hevitry ny teny: MENE: Voaisa, voaisan’Andriamanitra ny nanjakanao ka taperiny amin’izao;

²⁷TEKELA: Voalanja, voalanja tamin’ny mizana ianao ka hita fa maivan-danja;

²⁸PERESA: Voazara, voazara ny fanjakanao ka omena ny Medianina sy ny Persianina[32].»

²⁹Niaraka tamin’izay dia nanome baiko i Belsatsara mba hampiakanjoina jaky i Daniela sady hasiana rojo volamena ny vozony. Ary nasainy nambara am-pahabemaso koa fa i Daniela dia isan’ny telo lahy mpiara-mitantana eo amin’ny fanjakana[33].

³⁰Tamin’io alina io ihany dia novonoina ho faty i Belsatsara mpanjakan’i Babilôna.