Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Daniela 6 Bible Online

Daniela 6 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Daniela 6

¹Ary i Dariôsa, ilay Medianina, no nandray ny fanjakana teo amin’ny faha-62 taonany[34].

²Sitrak’i Dariôsa ny hanendry solotenan’andriamanjaka 120 izay hanapaka manerana ny fanjakana[35].

³Ary teo ambonin’ireo dia nisy telo lahy mpitantan-draharaha, ka i Daniela ny anankiray; izy telo lahy no hanaovan’ireo solotenan’andriamanjaka tatitra mba tsy hisy hanimba ny tombon-tsoan’ny mpanjaka.

⁴Ary nihoaran’io Daniela io avokoa ireo mpitantan-draharaha anankiroa sy ireo solotenan’andriamanjaka tamin’ny fananany fanahy tena fatratra, koa nokasain’ny mpanjaka hatao lehibe eo amin’ny fanjakana manontolo izy[36].

⁵Noho izany ireo mpitantan-draharaha ambony sy ireo solotenan’andriamanjaka dia nikaroka izay hiampangana an’i Daniela momba ny raharaham-panjakana; kanefa tsy nahita izay fahadisoany na tsininy akory ireo, satria nahatoky izy, fa tsy nisy mihitsy lesoka na tsiny teo aminy.

⁶Tamin’izay dia hoy ireo lehilahy ireo: «Tsy ho hitantsika mihitsy izay hiampangantsika io Daniela io raha tsy zavatra momba ny lalànan’ny Andriamaniny ihany».

⁷Dia dodona nankany amin’ny mpanjaka ireo mpitantan-draharaha ambony sy solotenan’andriamanjaka, ary nanao taminy hoe: — Ho ela velona anie ianao, ry Dariôsa mpanjaka!

⁸Ny mpitantan-draharaha ambony ato amin’ny fanjakana sy ny mpanapaka sy ny solotenan’andriamanjaka sy ny mpanolotsaina ary ny governora dia nifanaraka fa tokony hamoaka lalàm-panjakana ianao, ry mpanjaka, fa ato anatin’ny telopolo andro, na iza na iza manao fivavahana na amin’Andriamanitra na amin’olona, afa-tsy aminao ihany, ry mpanjaka ô, dia hatsipy ao an-davaky ny liona izy.

⁹Ankehitriny, ry mpanjaka ô, avoahy ny didy ka asio sonia mba tsy ho azo ovana, araka ny lalànan’ny Medianina sy ny Persianina izay tsy azo foanana.»

¹⁰Koa dia nosoniavin’i Dariôsa mpanjaka izany didy aman-dalàna izany.

¹¹Ary nony fantatr’i Daniela fa nosoniavin’ny mpanjaka ny didy, dia nody tany an-tranony izy; ary novohany ny varavarankeliny tany ambony rihana nanandrify an’i Jerosalema. Intelo isan’andro izy no nandohalika nivavaka sy nidera an’ilay Andriamaniny satria efa fanaony hatry ny taloha izany.

¹²Dodona erỳ ireo lehilahy ireo nitsikilo ka nahita an’i Daniela nivavaka sy nitalaho tamin’ny Andriamaniny;

¹³dia nanatona ny mpanjaka izy ary niteny teo anatrehany momba ilay didy ka nanao hoe: — Ry mpanjaka ô, moa tsy nisy didy nosoniavinao va fa ato anatin’ny telopolo andro, na zovy na zovy no hanao fivavahana na amin’Andriamanitra na amin’olona, afa-tsy aminao ihany, dia hatsipy ao an-davaky ny liona? Dia namaly kosa ny mpanjaka nanao hoe: — Marina tokoa izany, dia araka ny lalànan’ny Medianina sy ny Persianina izay tsy azo foanana.

¹⁴Fa niteny indray ireo ka nanao teo anatrehan’ny mpanjaka hoe: — I Daniela, isan’ireo babo avy any Joda, dia tsy mba miraharaha anao na ny didy izay nosoniavinao, ry mpanjaka ô; fa intelo isan’andro izy no manao fivavahana amin’ny Andriamaniny.

¹⁵Nalahelo mafy ny mpanjaka raha nandre izany zavatra izany; dia nisaintsaina ny hanavotra an’i Daniela izy ary nitady izay hamonjena azy mandra-pilentiky ny masoandro.

¹⁶Fa dodona niverina tany amin’ny mpanjaka ireo lehilahy ireo ka nanao taminy hoe: — Aoka ho fantatrao, ry mpanjaka, fa araka ny lalànan’ny Medianina sy ny Persianina, ny didy aman-dalàna izay navoakan’ny mpanjaka dia tsy azo ovana.

¹⁷Tamin’izay dia nanome baiko ny mpanjaka mba halaina i Daniela ka hatsipy ao an-davaky ny liona. Dia niteny kosa ny mpanjaka ka nanao tamin’i Daniela hoe: «Andriamanitrao, Izay tompoinao fatratra, no hany hamonjy anao!»

¹⁸Dia nisy vato natampina ny vavan-davaka; ary ny mpanjaka nanomboka izany tamin’ny tombokaseny sy tamin’ny an’ireo olo-manan-kajany mba tsy hisy hovana ny amin’i Daniela.

¹⁹Dia nody tany an-dapany ny mpanjaka ary tsy nihinan-kanina nandritra ny alina sady tsy nampiditra vehivavy[37] teo anatrehany, na dia tsy nahita tory aza.

²⁰Fa raha vao nangiran-dratsy ny andro, dia nifoha ny mpanjaka ka nandeha faingana nankany amin’ny lavaky ny liona.

²¹Ary raha nanatona ny lavaka izy, dia niantso an’i Daniela tamin’ny feo malahelo hoe: — Ry Daniela mpanompon’Andriamanitra velona ô, moa Andriamanitrao Izay tompoinao fatratra va afaka namonjy anao tamin’ny liona?

²²Dia niteny tamin’ny mpanjaka i Daniela hoe: — Ho ela velona anie ianao, ry mpanjaka!

²³Ny Andriamanitro efa naniraka ny anjeliny hanakombona ny vavan’ny liona tsy handratra ahy, satria hita tsy manan-tsiny teo anatrehany aho; ary tsy nanao ratsy teo anatrehanao koa aho, ry mpanjaka.

²⁴Tamin’izay dia faly tokoa ny mpanjaka, ka nasainy nakarina avy ao an-davaka i Daniela; rehefa tafakatra izy, dia tsy nahitana ratra akory satria natoky an’ilay Andriamaniny.

²⁵Ary nanome baiko ny mpanjaka mba halaina ireo lehilahy izay niampanga an’i Daniela ka hatsipy ao an-davaky ny liona izy mbamin’ny vady aman-janany. Fa raha tsy mbola nipaka tamin’ny vody lavaka akory izy mianakavy, dia nifandrombahan’ny liona ka nopotipotehiny ny taolany rehetra.

²⁶Taorian’izany i Dariôsa mpanjaka dia nanoratra ho an’ny vahoaka avy amin’ny foko sy firenena ary samy hafa fiteny rehetra izay monina ambonin’ny tany tontolo hoe: — Hitombo anie ny fiadananareo!

²⁷Mamoaka izao didy izao aho mba hangovitan’ny olona sy hatahorany eo anatrehan’ny Andriamanitr’i Daniela manerana ny fanjakako. Fa Izy no Andriamanitra velona sady maharitra mandrakizay; ny fanjakany tsy mety rava ary ny fanapahany haharitra tsisy farany.

²⁸Izy no mamonjy sy manafaka ary manao famantarana sy zava-mahagaga any an-danitra sy etỳ an-tany; Izy no namonjy an’i Daniela ho afaka tamin’ny vahohon’ny liona.»

²⁹Ary izany Daniela izany dia nitana toerana ambony tamin’ny nanjakan’i Dariôsa sy tamin’ny nanjakan’i Kirôsa ilay Persianina.[38]