Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Daniela 9 Bible Online

Daniela 9 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Daniela 9

¹Tamin’ny taona voalohany nanjakan’i Dariôsa zanakalahin’i Kserksesa, avy amin’ny taranaky ny Medianina, izany hoe tamin’ny taona voalohany nanjakany tamin’ny fanjakana babilônianina,

²izaho Daniela dia nandinika tao amin’ireo boky masina ny hevitr’izay efa nambaran’ny Tompo tamin’i Jeremià mpaminany[71], dia momba ny fitopolo taona haharetan’ny faharavàn’i Jerosalema.

³Ary nitodika tamin’ny Tompo Andriamanitra aho mba hanao vavaka fitarainana sy fifonana ombàn’ny fifadian-kanina sy ny fitafiana lamba fisaonana ary ny fihosoran-davenona[72].

⁴Ary nivavaka tamin’ny Tompo Andriamanitro aho sady niaiky heloka hoe: «Indrisy, Tompo ô, Andriamanitra lehibe sy mahatahotra Ianao ka mitandrina ny fanekempihavanana sy ny fitiavana amin’izay tia Anao sy mankato ny didinao.

⁵Nanota izahay ka diso, nanao ratsy sy nikomy ary niala tamin’ny didy sy ny fitsipikao;

⁶tsy nohenoinay ireo mpaminany mpanomponao, izay niteny tamin’ny anaranao tamin’ny mpanjakanay sy ny mpifehy anay sy ny razanay ary ny vahoaka rehetra.

⁷Anao ny fahamarinana, Tompo ô, ary anay kosa ny fahamenarana tahaka ny amin’izao anio izao, dia anay olon’i Joda sy mponin’i Jerosalema ary an’ireo Israelita hafa rehetra na ny lavitra na ny akaiky, any amin’ny tany rehetra izay efa nandroahanao azy noho ny fahadisoana vitany taminao.

⁸Eny, Tompo ô, anay ny fahamenarana, dia an’ny mpanjakanay sy ny mpifehy anay ary ny razanay, satria efa nanota taminao izahay.

⁹Fa Anao Tompo Andriamanitray kosa ny famindrampo sy ny famelan-keloka, satria efa nikomy taminao izahay.

¹⁰Tsy nihaino ny feonao Tompo Andriamanitray izahay mba hanaraka ny lalànao izay naroson’ireo mpaminany mpanomponao taminay.

¹¹Nandika ny lalànao i Israely manontolo, ary nihodina tsy hihaino ny feonao; ka dia natosakao taminay ny ozona sy ny fianianana voasoratra tao amin’ny lalànan’i Mosesy[73] mpanomponao, satria nanota taminao izahay.

¹²Ary notanterahinao, Andriamanitra ô, ny teny nambaranao hamelezana anay sy ny mpitondra izay nitondra anay, ka nahatonga taminay tao Jerosalema loza lehibe izay tsy mbola nisy tahaka izany taty ambanin’ny lanitra.

¹³Araka izay voasoratra tao amin’ny lalànan’i Mosesy, ireo loza rehetra ireo dia tonga taminay, kanefa tsy nifona teo anatrehanao Tompo Andriamanitray izahay mba hialanay amin’ny helokay sady tsy niraika akory tamin’ny fahamarinanao.

¹⁴Koa izany, Tompo ô, no nitahirizanao ny loza ka nampiharanao izany taminay; fa marina Ianao Tompo Andriamanitray amin’ny asa rehetra nataonao, saingy izahay no tsy nihaino ny feonao.

¹⁵«Ary ankehitriny, Tompo Andriamanitray ô, Ianao efa nitondra ny vahoakanao niala tany Ejipta tamim-pahefàna mahery, sady nanao ny anaranao ho malaza tahaka ny amin’izao anio izao; izahay kosa efa nanota sady nanao heloka.

¹⁶Tompo ô, araka ny asa soa rehetra vitanao dia aoka re mba hisinda ny fahatezeranao sy ny fahaviniranao amin’i Jerosalema tanànanao sady tendrombohitrao masina. Noho ny fahotanay sy ny heloky ny razanay, dia miteny ratsy an’i Jerosalema sy ny vahoakanao ireo firenena manodidina rehetra.

¹⁷Ary ankehitriny, ry Andriamanitray ô, henoy ny vavaka amam-pifonako; ka jereo amin-katsarampo ny Toeramasinao efa simba, satria Ianao no Tompo.

¹⁸Ry Andriamanitro ô, atongilano ny sofinao ka mihainoa, ary ahirato ny masonao ka jereo ny faharavàn’ity tanànanay, dia ilay tanàna izay niantsoana ny anaranao hitahiana azy; fa tsy noho ny asa soa vitanay no anaovanay fifonana eto anatrehanao fa noho ny halehiben’ny famindramponao.

¹⁹Tompo ô, mihainoa; Tompo ô, mamelà heloka; Tompo ô, mandrenesa ka miasà; noho ny aminao aza ela Ianao, ry Andriamanitro ô, satria ny tanànanao sy ny vahoakanao dia efa niantsoina ny anaranao hitahianao azy.»

²⁰«Dia mbola niteny ihany aho ka nivavaka sady niaiky ny fahotako sy ny fahotan’i Israely fireneko, ka nitaraina teo anatrehan’ny Tompo Andriamanitro aho momba ny tendrombohiny masina[74].

²¹Ary raha mbola niteny sady nivavaka toy izany aho, dia indro i Gabriela, ilay anjely hitako tamin’ny fahitana anikeheo, fa nanidina haingana nanatona ahy tamin’ny fotoanan’ny fanatitra hariva[75].

²²Ary nampianatra ahy izy ka niresaka tamiko nanao hoe: ‹Ry Daniela, tonga aho ankehitriny mba hampahazava ny sainao.

²³Fa raha vao nanomboka ny vavakao, dia nisy hafatra navoakan’Andriamanitra ka tonga aho hampita azy aminao, satria fatra-pitia anao Andriamanitra. Koa diniho izany hafatra izany ary fantaro ny hevitr’ilay fahitana.

²⁴Fito taona impitopolo no voatendry ho an’ny firenenao ary ho an’ilay tanànanao masina; ilaina izany mba hampijanona ny heloka bevava sy hampitsaharana ny ota, mba hamelàna ny fahadisoana sy hisehoan’ny fahamarinana mandrakizay ary mba hahatanterahan’ny fahitana amam-paminaniana sy hanokanana indray ny Toeramasina indrindra.

²⁵Izao no aoka ho fantatrao sy ho azonao: manomboka amin’ny fotoana nivoahan’ny hafatra mampanamboatra indray an’i Jerosalema, ka hatramin’ny fotoana isehoan’ilay mpitarika voahosotra, dia hisy fito taona impito[76]. Avy eo, mandritra ny fito taona in-62 dia hamboarina indray ny tanàna sy ny hady, nefa ho androm-pahoriana izany.

²⁶Rehefa tapitra ny fito taona in-62, dia hisy lehilahy voahosotra iray hovonoina ho faty[77] nefa tsy hisy hiaro azy[78]. Ary tafika entin’ny mpitarika iray no handrava ny tanàna sy ny toera-masina; kanefa hanam-piafarana io mpitarika io fa hitosahan’ny fahatezeran’Andriamanitra; saingy mandra-pahatapitry ny ady dia hisy fandravana araka ny efa voatendry.

²⁷Ary amin’ny fito taona farany dia hampihatra fanerena henjana amin’ny olona maro izy, ka afaka telo taona sy tapany monja dia hampitsahatra ny sorona sy ny fanatitra. Fanompoan-tsampy maharikoriko no hanesika izany mpandrava izany mandra-pigadon’ny famongorana izay voatendry hiantonta aminy[79].