Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Nahoma 3 Bible Online

Nahoma 3 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Nahoma 3

¹Lozanao, ry tanàna mpandatsaka ain’olona, mpanao hosoka sy fanambakana, ary tsy ialana fandrobana!

²Injany re ao ny firefotry ny karavasy, ny firodorodon’ny kodiarana sy ny fikatrokatroky ny soavaly ary ny fitraitraikan’ny kalesy.

³He, miantsambotra ny mpitaingin-tsoavaly, mamirapiratra ny sabatra, manjelanjelatra ny lefona! Betsaka ny maratra! Fatin’olona no miampatrampatra tsy hita isa sy mamingana hatraiza hatraiza!

⁴Fatra-pijangajanga i Ninive, ilay mpivarotena bikana sy kinga amin’ny fanangolena, sady nangeja vahoaka sy firenena tamin’ny fijangajangana sy ny ody fitia.

⁵Koa izao no teny hentitra ataon’ny TOMPOn’izao rehetra izao: «Indro hamely anao Aho. Haingaiko hatreny amin’ny tavanao ny moron-tongotr’akanjonao. Ka hasehoko miboridana amin’ny firenena sy fanjakana ianao ary hahita anao rakotra henatra ireo.

⁶Dia hataoko mihosim-potaka ianao sy halako baràka ka higagan’ny olona.

⁷Ary izay rehetra mahita anao dia handositra anao sady hiteny hoe: «Rava i Ninive! Iza intsony no hangoraka azy? Aiza no hahitana mpampionona azy?»

⁸Moa va ianao, ry Ninive, tsara noho i Teba[13], ilay tanàna niorina teo anivon’ny ony Neily sady voadidin’ny ranobe toy ny manda miaro azy?

⁹I Etiôpia sy i Ejipta no heriny tsy mety ritra ary ny vahoakan’i Pota[14] sy ny Libianina no mpanampy azy.

¹⁰Nefa na ny mponin’i Teba koa aza dia lasan-ko babo sy voasesitany. Ny zaza teo aminy dia novonoin-ko faty teny an-joron-dàlana rehetra teny, ny loholony notsinjaraina an-tsapaka, ary ny lehibeny rehetra nasiana gadra vy.

¹¹Anjaranao koa izao, ry Ninive, ny ho leom-pangirifiriana ka ho difotr’izany[15]; anjaranao koa izao ny hitady fiafenana hialana amin’ny fahavalo.

¹²Ny manda mafy rehetra anananao dia ho toy ny aviavy efa masa-boa; raha hohozongozonina ny fototra, dia hihintsana eo am-bavan’izay te hihinana azy.

¹³Indro tonga osa toy ny vehivavy ny lehilahy eo aminao; ary midanadana ho an’ny fahavalonao ny vavahadin’ny taninao, satria kilan’ny afo ny hidiny[16].

¹⁴Ry mponin’i Ninive, manangòna rano fa ho avy ny fahirano, hamafiso ny mandanareo; manditia tanimanga ho feta ka raiso ny lasi-biriky[17].

¹⁵Fa ho faty kilan’ny afo sy ho ripaky ny sabatra ianareo; eny, ho levona tokoa ianareo, toy ny fandevon’ny valala ny ravina. Nivangongo tahaka ny voangory ny vahoakanao ary nifanaretsaka tahaka ny valala.

¹⁶Nohamaroinao ny mpandrantonao ka mihoatra noho ny kintana eny amin’ny lanitra. Tahaka ny voangory àry elatra ireny ka lasa nanidina nanjavona.

¹⁷Betsaka toy ny valala ny andriananao; ny mpiasam-panjakana ao aminao koa dia toy ny andiam-balala mivangongo eny amin’ny fefy nony mangatsiaka ny andro. Fa rehefa miposaka ny masoandro, dia lasa manidina ireny ka tsy fantatra izay nalehany.

¹⁸Matory tsy hifoha intsony ireo filoham-paritaninao ry mpanjakan’i Asiria, ary miampatrampatra ireo jeneralinao. Mihahaka eny an-tendrombohitra[18] ny tafikao, ka tsy misy mamory.

¹⁹Tsy misy fanafany ny fangirifirianao ary tsy azo sitranina intsony ny ferinao. Fa izay rehetra mahalala ny nanjò anao dia hitehaka avokoa manoloana ny fahavoazanao, satria zovy moa no tsy nahita faisana noho ny habibiana mitohy nafitsokao?