Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara 1 Makabeo 1 Bible Online

1 Makabeo 1 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

1 Makabeo 1

¹I Aleksandra Lehibe, zanakalahin’i Filipo mpanjaka masedônianina, dia niainga avy ao Masedônia izay taniny mba hiantafika. Tamin’izay no nandreseny an’i Dariôsa[1] amperôran’ny Persianina sy Medianina, ka nanitatarany fanjakana tamin’i Gresy[2] aloha, ary koa nahatonga azy ho amperôra nandimby an’i Dariôsa.

²Dia niantafika imbetsaka i Aleksandra Lehibe, ka nahazo tanàna mimanda maro sy namono ireo mpanjaka tompon-tany.

³Tongany hatrany amin’ny faran’ny tany, ka firenena maro no nahazoany babo. Rehefa nilamina ny tany teo ambany fahefàny, dia niavonavona am-po sy nibohibohy izy.

⁴Namory tafika mahery tokoa izy, ka nampanaiky faritany amam-pirenena sy mpanjaka maro izay nanjary mpandoa hetra ho azy.

⁵Avy eo dia nilamaka tao am-pandriana i Aleksandra Lehibe, ary nanandindona azy ny ho faty;

⁶ka nantsoiny hanatona azy ireo manamboninahiny, dia ireo andriambaventy namany hatry ny fahazazàny, ary nozarainy tamin’ireo ny fanjakany dieny mbola tsy maty izy.

⁷Naharitra 12 taona no nanjakan’i Aleksandra Lehibe, dia nodimandry izy.

⁸Samy nandray fahefana teo amin’ny zarataniny avy ireo manamboninahiny[3].

⁹Samy nisatroka ny fehiloha maha mpanjaka azy avy izy rehetra, taorian’ny nahafatesan’i Aleksandra; toy izany koa no nataon’ireo zanany nandimby azy nandritra ny taona maro, ary nampitomboiny be ny faharatsiana teto an-tany.

¹⁰Nisy taranaka anankiray tsy mpivavaka, nipoitra avy amin’ireo mpanjaka ireo, dia i Antiôkôsa Epifàna zanakalahin’i Antiôkôsa mpanjaka[4]. Natao antoka tany Rôma izy io, dia tonga mpanjaka tamin’ny taona faha-137[5] nisian’ny fanjakana grika tao Siria.

¹¹Tamin’izany andro izany, nisy andian’olom-poana avy amin’i Israely ka nahatarika hafa maro fony nanao hoe: «Ndeha isika hikambana amin’ireo firenena manodidina antsika, fa niharam-pahavoazana isika, hatrizay nitokanantsika lavitra an’ireo izay.»

¹²Noheverina ho tsara harahina izany teny izany,

¹³ka ny sasany tamin’ny vahoaka dia dodona ery nanatona ny mpanjaka; izy kosa nanome lalana hanarahany ny fanaon’ny firenen-kafa.

¹⁴Dia namboatra toerana fanaovana fanatanjahan-tena[6] tao Jerosalema ireo olona ireo, araka ny fomban’ny firenen-kafa.

¹⁵Nofoanany koa ny mariky ny famorana azy[7], ary nialany ny fanekempihavanana masina mba hikambanany amin’ny firenen-kafa. Dia nivaro-tena izy hanao ny ratsy.

¹⁶Nony efa hitan’i Antiôkôsa fa mafy orina ny fanapahany, dia nihevitra izay hanjakany amin’i Ejipta izy mba ho tonga mpanjaka amin’ny fanjakana roa tonta.

¹⁷Ka niditra tany Ejipta izy nitondra tafika goavana, nomban-kalesy aman’elefanta sy mpitaingin-tsoavaly mbamin’ny sambo vaventy maro.

¹⁸Nanomboka ady tamin’i Ptôlemeo mpanjakan’i Ejipta izy; nefa raiki-tahotra io teo anoloany, ka nitsoaka nandositra ary miaramilany maro no niampatrampatra maty.

¹⁹Azon’i Antiôkôsa ny tanàna mimanda tao Ejipta ary nofaohiny ny babo eran’io tany io.

²⁰Rehefa avy nandresy an’i Ejipta izy tamin’ny taona faha-143[8], dia niakatra nomban-tafika goavana hamely an’i Israely sy i Jerosalema.

²¹Tamin’izay i Antiôkôsa dia nisolantsolana niditra tao an-tempoly; ka nalainy avokoa ny alitara volamena, ny fitoeran-jiron’ny fanazavana mbamin’ny kojakoja rehetra momba azy,

²²ny latabatra fasina ny mofo atolotra ho an’Andriamanitra, ny jôgy fandrarahan-divay, ny tsatokaty, ny fitaovana fandoroana ditin-kazo manitra[9], ny efitra lamba, ary ny fehiloha. Nendahany hatraiza hatraiza ny peta-bolamena manontolo nandravaka ny rindrina anoloana teo amin’ny tempoly;

²³nalainy koa ny volamena sy volafotsy ary ny fanaka sarobidy mbamin’ny raki-tsoa niafina azony nokarohina.

²⁴Nentiny avokoa izany rehetra izany, dia lasa nody any amin’ny taniny izy. Namono olona betsaka tokoa izy ary namoaka teny feno avonavona mihoa-pampana.

²⁵Fisaonana lehibe no teo amin’ny Israelita manerana ny faritra manontolo nonenany.

²⁶Velon-taraina ny manampahefana aman-doholona; niraviravy tanana ny zatovovavy sy zatovolahy, nihamatroka ny bikan’ny vehivavy.

²⁷Ny vao nampaka-bady dia re nidradradra; ny avy nampakarina dia namarin-dranomaso nipetraka tao an’efitrano fampakarana.

²⁸Nihorohoro ny tany noho izay nanjo ny mponin’i Israely, fa safo-kenatra avokoa izay rehetra taranak’i Jakôba.

²⁹Roa taona taorian’izany ny mpanjaka no nandefa mpamory hetra ho any amin’ny tanànan’i Jodea; dia tonga tao Jerosalema izy io, nomban-tafika goavana.

³⁰Nanao teny malefaka hamitahana ny mponina izy ka noraisin’ny olona tamin-toky. Kanjo nodainany tampoka ny tanàna ka nianjadian’ny loza mafy; ary nahafatesany betsaka ny Israelita.

³¹Nobaboiny ny tanàna, nodorany tamin’ny afo, noravany ny trano sy ny manda manodidina.

³²Nentin’ny miaramila ho babo ny zaza amam-behivavy ary nalainy ho fananana koa ny biby fiompy.

³³Avy eo dia nohodidinin’ny Sirianina manda avo sy matevina ny Tanànan’i Davida, sady nasiany tilikambo mafonja, ka nataony toera-mafy ho azy.

³⁴Karazan’olon-dratsy, tsy manam-pinoana ary tsy mpanara-dalàna, no napetrany tao sy niorina mafy teo.

³⁵Fiadiana sy sakafo no natobiny tao; dia nangoniny koa ny remby azony tao Jerosalema ka napetrany tao; ary izany toera-mafy izany dia nataony fandrika goavana.

³⁶Eny, tonga fanotrehana izany hamelezana ny tempoly, sady asan-devoly mamohehatra hamelezana lalandava an’i Israely.

³⁷Teo amin’ny manodidina ny tempoly no nandrarahan’ireo fahavalo ireo ny ain’ny olona tsy manan-tsiny ka nandotoany io toeramasina io.

³⁸Ny nafitsok’ireo no nampandositra ny mponina hiala tao Jerosalema ka nahatonga ny tanàna ho fonenan’olon-kafa, fa zary fivahiniana kosa ho an’izay teraka tao anatiny saingy voatery nandao azy.

³⁹Ny tempoly dia tonga foana toa taniefitra, ny fetiny nivadika ho andro fisaonana, ny sabatany nivadika ho fahafaham-baràka ary ny voninahiny nivadika ho fandatsana azy.

⁴⁰Araka ny haavon’ny voninahiny taloha no halalin’ny fietreny ankehitriny, ka ny fahalehibeazana nananany no nivadika ho fisaonana.

⁴¹Tamin’izay ny mpanjaka Antiôkôsa dia namoaka didy an-tsoratra eran’ny fanjakany manontolo mba hiraisan’ireo olom-peheziny rehetra ho vahoaka tokana

⁴²ka samy hanariany ny lalànany manokana avy. Nanaraka ny didin’ny mpanjaka avokoa ny hafa firenena;

⁴³ary betsaka ihany koa tamin’ny Israelita no nanaiky am-pitiavana ny fivavahan’ny mpanjaka, ka nanao sorona tamin’ny sampy ary tsy niraharaha ny sabata.

⁴⁴Ankoatra izany, nisy iraka nampitondrain’ny mpanjaka taratasy ho an’i Jerosalema sy ho an’ny tanàna hafa ao Jodea mba handidy ny mponina hanaraka fomba tsy tokony hatao eo amin’ny taniny.

⁴⁵Nobaikoina izy mba hampitsahatra ao an-tempoly ny sorona dorana manontolo sy ny sorona amam-panatitra araraka, mba tsy hiraharaha ny sabata sy ny fety

⁴⁶ary mba hanimbazimba ny tempoly sy ny zava-masina.

⁴⁷Nobaikoina koa izy mba hanangana alitara sy toeram-pivavahana ary tempoly ho an’ny sampy, sady hanolotra kisoa[10] amam-biby maloto hafa koa ho sorona fanajana azy.

⁴⁸Ary nobaikoina izy mba tsy hamela ny zanany lahy hoforana, ary mba handoto tena amin’ny fomba maloto sy fanimbazimbana isan-karazany

⁴⁹ka hahatonga azy hanadino ny lalànan’i Mosesy ary hanova ny zava-drehetra fanaony.

⁵⁰Koa na iza na iza tsy hankatò ny didin’ny mpanjaka Antiôkôsa dia hohelohina ho faty.

⁵¹Toy izany no teny nandidiany an-tsoratra ny olom-peheziny rehetra eran’ny fanjakany manontolo; sady nanendry olona hanara-maso ny vahoaka rehetra izy ary nandidy ireo tanànan’i Jodea tsirairay avy mba samy hanolotra sorona ho an’ny sampy.

⁵²Maro tamin’ny vahoaka jiosy, dia izay rehetra nandao ny lalàna, no niandany tamin’ireny mpanara-maso ireny ka nanao zava-dratsy teo amin’ny taniny,

⁵³ary nahatonga ireo Israelita tena mpivavaka ho voatery hiafina any amin’ny toerana rehetra fiereny any.

⁵⁴Tamin’ny taona faha-145, volana Kisleo, andro fahadimy, dia ilay fanimbazimbana mahatsiravina no naorin’Antiôkôsa teo ambonin’ny alitara fanolorana sorona dorana manontolo. Nanorenana alitaran-tsampy koa tany amin’ny tanànan’i Jodea rehetra teny manodidina.

⁵⁵Nandorana vovo-javamanitra teny am-baravaran’ny trano sy teny an-kianja.

⁵⁶Norovitina sy nodorana ny bokin’ny lalàna sendra hita.

⁵⁷Izay olona nahitana bokin’ny fanekempihavanana na niseho ho miraiki-pitia amin’ny lalànan’i Mosesy, dia novonoina ho faty, noho ny didin’ny mpanjaka.

⁵⁸Toy izany no famelezana mafy nampiharina; ka indray andro isam-bolana dia novonoina ho faty ny Israelita tena mpivavaka, izay hita teny amin’ny tanàna teny.

⁵⁹Isaky ny faha-25-n’ny volana no fanateran-tsorona teo amin’ilay alitaran-tsampy izay naorina teo ambonin’ny alitara fanolorana sorona dorana manontolo ho an’Andriamanitra.

⁶⁰Araka ny didin’ny mpanjaka ihany, izay vehivavy nampamora ny zanany lahy dia novonoina ho faty

⁶¹sady teo am-bozony no nanantonana io zanany io; natao maty koa ny fianakaviany sy izay olona nanatontosa ny fandidiana.

⁶²Kanefa maro ny Israelita no nanohitra tamin-kerimpo sy nanapa-kevitra tsy hihinana zava-maloto.

⁶³Naleony maty toy izay handoto tena amin-tsakafo ary tsy hiraharaha ny fanekempihavanana masina; ka dia natao maty tokoa izy ireny.

⁶⁴Habibiana goavana dia goavana no nihatra tamin’i Israely fahizany.