Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara 1 Makabeo 12 Bible Online

1 Makabeo 12 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

1 Makabeo 12

¹Hitan’i Jônatàna fa nanambina azy ny toe-javatra; ka nifidy olona izy nalefany tany Rôma mba hanamafy sy hanavao ny fihavanan’ny Jiosy amin’ny Rômanina[215].

²Nandefasany taratasy araka izany tanjona izany koa i Sparta sy ny tanàna hafa.

³Ary nankany Rôma ireto iraka, dia niditra tao amin’ny Antenimieran-doholona, ka nanao taminy hoe: — I Jônatàna mpisorombe sy ny firenena jiosy no naniraka anay ho aty aminareo mba hanavao ny fihavanana amam-pifanekenareo aminy toy ny teo aloha.

⁴Dia nomen’ny Antenimieran-doholona taratasy ireto iraka mba ho an’ny manampahefana rômanina any amin’ny isan-tanàna holalovany; ka hataon’ireo manampahefana ireo izay hiverenan’ny iraka soa aman-tsara any Jodea.

⁵Izao kosa no kopian’ny taratasy nalefan’i Jônatàna ho an’ny mponin’i Sparta:

⁶— Izaho Jônatàna mpisorombe sy ny loholom-pirenena ary ny mpisorona mbamin’ny vahoaka jiosy ankoatr’ireo no manoratra aminareo havanay monina ao Sparta ary koa miarahaba anareo.

⁷Tany aloha dia efa nisy taratasy noraisin’i Ônià mpisorombenay; i Areiôsa, izay nanjaka taminareo fahiny, no nandefa io taratasy io ka nilaza fa havanay ianareo, araka ny voaporofon’ny kôpia etsy ambanin’ity taratasiko ity.

⁸Noraisin’i Ônià tamim-pomba manetriketrika ny irakareo; ary noraisiny koa ilay taratasy milaza mazava ny fiaraha-miasa sy fisakaizana.

⁹Efa manana ny boky masina eo am-pelatananay izahay ho fiononam-po, ka tsy voatery hila izany zavatra izany;

¹⁰saingy niezaka nandefa iraka taty aminareo ihany izahay hanavao ny fifankatiavana amam-pisakaizana ifamatorantsika, mba tsy ho zary olon-kafa aminareo izahay; taona maro manko izay no efa lasa, hatramin’ilay nandefasanareo iraka taty aminay.

¹¹Izahay aloha, amin’ny fotoana rehetra, dia tsy mitsaha-mahatsiaro anareo fony manolotra sorona sy mivavaka na amin’ny fety fankalàzanay na amin’ny andro masina hafa, araka izay mety sy tokony hahatsiarovan-kavana.

¹²Ifalianay koa ny lazanareo;

¹³saingy izahay no hodidinin-doza maro amam-pamelezana tsy an-kijanona ary iadian’ireo mpanjaka manodidina anay.

¹⁴Tsy satrinay tamin’izany ny nanahirana anareo sy ireo mpiara-miasa aminay ary sakaizanay hafa koa.

¹⁵Fa manana ny vonjy avy amin’Andriamanitra hanampy anay izahay; ka dia Izy no manafaka anay sy manetry ny fahavalonay.

¹⁶Kanefa nofidinay i Nomeniôsa zanakalahin’i Antiôkôsa ary koa i Antipatera zanakalahin’i Jasôna, ka nirahinay ho any amin’ny Rômanina mba hanavao ny fisakaizana sy fiaraha-miasa nifanaovanay fahiny taminy.

¹⁷Nohafaranay izy roa lahy hankaty aminareo koa mba hiarahaba anareo sy hitondra ny taratasinay momba ny fanavaozana ny fihavanantsika.

¹⁸Ary ankehitriny, dia ny mamaly anay ny amin’izany no mety hataonareo.

¹⁹Izao no kopian’ny taratasy efa nampitondraina taloha tamin’i Ônià:

²⁰— Izaho Areiôsa, mpanjakan’i Sparsiata, no manoratra aminao, ry Ônià mpisorombe, ary miarahaba anao.

²¹Misy tahirin-tsoratra momba ny Sparsiata sy ny Jiosy nahitana fa mpihavana ny firenena roa tonta ary samy taranak’i Abrahama.

²²Ka amin’izao ahalalantsika an’izany izao, tsara ho anay ny anoratanareo ny amin’ny toe-karenareo.

²³Fa izahay kosa dia manoratra aminareo hoe: «Anareo ny biby fiompinay sy ny fanananay tahaka ny maha anay ny biby fiompinareo sy ny fanananareo. Noho izany, omenay baiko ny irakay hanao filazana araka izany aminareo.»

²⁴Nahare i Jônatàna fa niverina hamely azy ny jeneralin’i Demetry, mitondra tafika lehibe lavitra noho ny teo indray.

²⁵Ka niala tao Jerosalema i Jônatàna, dia lasa nisehatra azy tao amin’ny faritr’i Hamata[216]; fa tsy navelany ho afa-kitsofoka amin’ny taniny akory ireo.

²⁶Nandefa mpitsikilo ho any an-tobin’ny fahavalo i Jônatàna; ka nony tafaverina ireo, dia nilaza fa nikasa hanao sovok’ady amin’ny alina ny tafika sirianina.

²⁷Nony lentika ny masoandro, dia nodidian’i Jônatàna ireo mpomba azy mba hiari-tory ka hitam-piadiana tontolo alina ho vonon-kiady; ary nandefasany mpitily koa manodidina ny toby israelita.

²⁸Ren’ny fahavalo kosa fa mivonon-kiady i Jônatàna sy ireo mpomba azy, ka raiki-tahotra mafy izy; nivadi-po ny tafika sirianina, dia nandrehitra afo teo an-toby ary lasa nandositra.

²⁹Maraina ihany vao fantatr’i Jônatàna sy ireo mpomba azy ny zava-nitranga, satria hitany nirehitra hatrany ny afo.

³⁰Dia lasa nanenjika ny fahavalo i Jônatàna, nefa tsy nahatratra azy intsony fa efa tafita ny ony Eleotera[217] ireo.

³¹Tamin’izay i Jônatàna dia nihodina hamely an’ireo Arabo atao hoe Zabadeanina; noreseny ireo ary nobaboiny ny fananany.

³²Avy teo izy dia nankany Damasy sady nitety ny faritra manontolo.

³³I Simôna koa teo an-daniny dia niainga hiantafika sy nandroso hatrany Askelôna[218] sy hatrany amin’ireo tranomimanda mifanila aminy; dia nihodina nankany Jôpa[219] izy sy nitana an’io tanàna io,

³⁴satria reny fa nikasa hanolotra ny tranomimanda amin’i Demetry ny mponina; ka dia nametrahany andia-miaramila teo mba hiambina azy.

³⁵Nony tafaverina tao Jerosalema i Jônatàna, dia namory ny loholom-bahoaka; ka tapa-kevitra ny mpivory fa hanorina tranomimanda ao Jodea.

³⁶Tinapany koa ny hanondrotra ny mandan’i Jerosalema, ary ny hanisy tamboho avo eo anelanelan’ilay toera-mafy sy ny tanàna mba hampisaraka azy roa ireo; ka hiavahan’ny toera-mafy sady tsy hahazoana mivarotra na mividy zavatra amin’ny miaramila sirianina mitoby ao.

³⁷Nifarimbona hanao ny fanarenan-tanàna ny mponina, indrindra fa nirodana ny manda manamorona ny lohasahan-driaka Kidrôna; ary namboarina koa ny ampahan’ny tanàna atao hoe Kafenatà.

³⁸I Simôna kosa nanorina an’i Hadidà teo amin’ny lemak’i Sefelà, dia nanisy vavahady sy hidy mafy azy.

³⁹I Trifôna[220] dia naniry hanjaka amin’i Azia sy hitondra ny satroboninahi-panjakana ary hamono hahafaty an’i Antiôkôsa mpanjaka.

⁴⁰I Jônatàna no natahorany tsy hamela azy hanao izany sy hiady hanohitra azy; ary nitady izay hevitra hisamborana an’i Jônatàna sy hamonoana azy i Trifôna, ka lasa nankany Bety-Seàna[221].

⁴¹Fa niroso hitsena azy koa i Jônatàna nitondra miaramila voafantina nisy andiany efapolo, ka nandroso ho any Bety-Seàna.

⁴²Rehefa nahita an’i Jônatàna tonga nomban-tafika goavana i Trifôna, dia tsy sahy nisambotra azy

⁴³fa nandray azy tamim-pomba manetriketrika sady nanolotra fanomezana ho azy; nentiny haseho tamin’ny sakaizany rehetra izy ka nodidiany avokoa na ireo sakaizany na ireo miaramilany hanoa azy toy ny tenany.

⁴⁴Avy eo izy dia niteny tamin’i Jônatàna hoe: — Ahoana ange no dia nanasaranao io tafika manontolo io, nefa tsy misy ady akory amintsika?

⁴⁵Koa ampodio ho any an-tranony ireo miaramila ireo; fa izay vitsivitsy hanaraka anao no fidio, dia ndeha ianao hiaraka amiko ho any Ptôlemaîda. Hatolotro anao manko io tanàna io mbamin’ny tranomimanda hafa ary koa ny miaramila tavela ao sy ny mpiasam-panjakana rehetra, satria izany no nankanesako aty. Avy eo aho vao hiverina any Antiôkia.

⁴⁶Natoky an’i Trifôna i Jônatàna ka nanao araka izay nolazainy; nampodîny ny tafiny, ary niverina ho any Jodea ireo.

⁴⁷Andiany telo monja no miaramila notanan’i Jônatàna teo aminy, ka ny andiany roa nalefany ho any Galilea fa ny andiany anankiray no hany nanaraka azy.

⁴⁸Kanjo vantany vao tafiditra tao Ptôlemaida i Jônatàna, dia nohidian’ny mponina ny vavahady; nosamborin’ireo i Jônatàna, ary novonoiny tamin’ny sabatra kosa izay rehetra niara-niditra taminy.

⁴⁹Nandefasan’i Trifôna miaramila sy mpitaingin-tsoavaly koa tany Galilea sy tany amin’ny lemaka lehibe[222] mba hamono ny miaramila rehetra napetrak’i Jônatàna.

⁵⁰Noheverin’ireo kosa fa voasambotra i Jônatàna sady niara-novonoina tamin’izay nanaraka azy; ka nifampirisika izy, dia nandroso nilahatra nifanety sy vonon-kiady.

⁵¹Nony hitan’ireo mpanenjika azy fa vonon-kiaro ny ainy tokoa ny andian-tafika anankiroa, dia niverina ilalana izy;

⁵²ny miaramila israelita rehetra kosa tonga soa aman-sara tany Jodea. Nitomany an’i Jônatàna sy ny namany izy, sady raiki-tahotra mafy; i Israely manontolo kosa nanao fisaonana lehibe.

⁵³Tamin’izay ny hafa firenena rehetra manodidina no nitady handevona an’i Israely, fa hoy ireo anakampony hoe: «Efa tsy manana filoha na mpanampy intsony ny Jiosy; ka ndeha hasiantsika amin’izao ireo, dia hataontsika fongotra ny fahatsiarovana azy eo amin’ny olombelona.»