Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara 1 Makabeo 13 Bible Online

1 Makabeo 13 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

1 Makabeo 13

¹Ren’i Simôna fa namory tafika lehibe i Trifôna mba hankany Jodea sy handrava io faritany io.

²Nony hitan’i Simôna fa raiki-tahotra sy nivadi-po ny vahoaka jiosy, dia niakatra tany Jerosalema izy, niantso ny vahoaka hivory

³sy nampirisika azy nanao hoe: — Fantatrareo tokoa ny zava-drehetra nataon’ireo rahalahiko sy ny tenako ary ny fianakavian-draiko manontolo mba hiarovana ny lalàna aman-tempolintsika; fantatrareo ny ady natrehinay mbamin’ny fahoriana niaretanay.

⁴Izany fiarovana an’i Israely izany no nahafatesan’ireo rahalahiko rehetra; ary izaho no hany sisa.

⁵Koa ankehitriny, sanatriaviko ny hitsitsy ny aiko na inona na inona voina mihatra, satria tsy sarobidy mihoatra noho ny an’ireo rahalahiko ny aiko.

⁶Fa ny tiako dia ny hiaro ny fireneko sy ny tempoly ary ny vady aman-janakareo, satria tafakambana handrava antsika ny hafa firenena rehetra noho ny fialonany antsika.

⁷Nirehitra indray ny hafanam-pon’ny vahoaka, nony nandre izany teny izany;

⁸ka namaly an’i Simôna tamim-pihobiana izy nanao hoe: — Ianao no lehibenay, dimbin’i Joda sy i Jônatàna rahalahinao.

⁹Tariho izahay amin’ny ady hatrehinay, fa hotanterahinay avokoa izay holazainao.

¹⁰Dia novorin’i Simôna tamin’izay ny vatan-dehilahy rehetra afaka hiady; nohafainganiny ny famitàna ny mandan’i Jerosalema ary nohamafisiny ny manodidina io tanàna io.

¹¹Nalefany ho any Jôpa[223] i Jônatàna zanakalahin’i Absalôma[224], nitondra miaramila maromaro; ka noroahin’io Jônatàna io ny mponina tao, dia izy no nitoetra tao an-tanàna.

¹²Niala tao Ptôlemaida i Trifôna, nitondra tafika lehibe hankany Jodea; nentiny niaraka taminy koa i Jônatàna voafatotra.

¹³I Simôna kosa niorin-toby tao Hadidà[225], teo anoloan’ny lemaka.

¹⁴Nony fantatr’i Trifôna fa hoe i Simôna no nandray ny fanapahana, nandimby an’i Jônatàna rahalahiny sady efa nivonon-kiady taminy, dia nandefa iraka ho any aminy izy hilaza hoe:

¹⁵— Ny andraikitr’i Jônatàna rahalahinao dia tokony nandoavany vola ho an’ny tahirin-drakitry ny mpanjaka; noho izy tsy nanefa izany no itanako azy ho voafatotra.

¹⁶Koa votsoriko ho afaka izy, raha toa ianao mandefa volafotsy 2 700 kilao mbamin’ny zanany roa lahy mbola kely hatao antoka mba tsy hivadihan’i Jônatàna hamely anay rehefa afaka izy.

¹⁷Fantatr’i Simôna fa ny hamitahana azy no nitenenan’ireo iraka ireo taminy toy izany. Kanefa nasainy nalaina ihany ny vola mbamin’ireo zaza roa lahy; natahotra manko izy sao hiharan’ny fankahalana lehibe avy amin’ny vahoaka israelita izay mety hilaza hoe:

¹⁸«Ny tsy nandefasan’i Simôna ny volafotsy 2 700 kilao sy ireo zaza roa no nahafaty an’i Jônatàna.»

¹⁹Dia nalefany àry ireo zaza sy ny volafotsy 2 700 kilao; kanjo nivadi-bolana tokoa i Trifôna fa tsy namotsotra an’i Jônatàna.

²⁰Taorian’izany i Trifôna no niroso hanafika sy handrava an’i Jodea. Nisafelika izy sy ny miaramilany ka nihazo ny lalana mankany Adôrà; kanefa notanahin’i Simôna sy ny tafiny hatrany ireo, na taiza na taiza nalehany.

²¹Nandefa iraka ho any amin’i Trifôna ny olona nitoby tao amin’ny toera-mafin’i Jerosalema, nangataka azy hihazo any an-taniefitra ka ho tonga faingana hitondra sakafo ho azy.

²²Dia nanomana ny mpitaingin-tsoavaliny rehetra i Trifôna hankanesany any; kanjo latsaka be dia be ny vongam-panala tamin’io alina io, ka tsy afaka nankany Jerosalema izy noho ny vongam-panala; dia lasa izy nankany Gilehada[226].

²³Nony mby teo akaikin’i Baskamà[227] izy, dia nampamono an’i Jônatàna ho faty sy nampandevina azy teo.

²⁴Ary nitodi-doha i Trifôna ka lasa nody ho any amin’ny taniny.

²⁵Dia naniraka olona i Simôna haka ny fatin’i Jônatàna rahalahiny, ary nandevina azy tao Môdina tanànan-drazany.

²⁶Nisaona azy fatratra ny Israelita rehetra; ary naharitra andro maro no nitomaniany azy.

²⁷Izany fasan-drainy aman-drahalahiny izany dia nanorenan’i Simôna rafi-bato avo mba ho tazan-davitra; ka nataony vato voalama na teo anoloany na teo ivohony.

²⁸Piramida fito mifanila koa no nasainy natsangana teo ambonin’ny fasana mba ho an-drainy aman-dreniny sy ho azy efa-dahy rahalahiny.

²⁹Ireo piramida ireo kosa nasainy nohodidinina andry avo; ary nohaingoina fitaovam-piadiana ireto andry avo ireto mba hahatsiarovana mandrakizay ny Makabeo; sady teo anilan’ny fitaovam-piadiana tsirairay dia nasiana sambo voasokitra natao tazan’izay rehetra miantsambo eny amin’ny ranomasina.

³⁰Toy izany no fasam-be nasain’i Simôna natsangana tao Môdina, fasam-be izay mbola ao mandraka androany.

³¹Tamin’izay koa no nanaovan’i Trifôna hafetsena i Antiôkôsa, mpanjaka tanora, ka novonoiny ho faty.

³²Dia izy no tonga mpanjaka nandimby azy sy nitondra ny satro-piandrianana maha mpanjakan’i Azia[228] ary nampidi-doza lehibe tamin’ny tany.

³³I Simôna kosa nanorina indray ireo tanànamimandan’i Jodea, ka nohodidininy tilikambo avo sy manda matevina ary vavahady misy hidy mafy sady nametrahany hanina fitahiry.

³⁴Nifidy olona koa izy nirahiny ho any amin’i Demetry mpanjaka, mba hangataka fanafoanan-ketra ho an’i Jodea, satria raharahan-tontakely avokoa ny nataon’i Trifôna.

³⁵Dia nasain’i Demetry mpanjaka nomena valinteny mifanaraka amin’izany i Simôna, ka toy izao ny taratasy nosoratany ho azy:

³⁶— Izaho Demetry mpanjaka no manoratra aminareo sy miarahaba anareo, ry Simôna mpisorombe sady «sakaizan’ny mpanjaka» sy ry loholona amam-pirenena jiosy.

³⁷Voarainay ny fehiloha volamena sy ny sampan-drofia nampitondrainareo; ka vonona izahay hanao fanekempihavanana ankapobe aminareo sy hanoratra amin’ny mpiasam-panjakana mba hanomezany anareo fanafoanan-ketra samihafa.

³⁸Izay rehetra efa tinapakay ny aminareo aloha dia tsy miova[229]; ary aoka ho fanananareo ny tanànamimanda naorinareo!

³⁹Avelanay avokoa ny hadisoana sy fandikan-dalàna vitanareo hatramin’izao andro izao; toy izany koa ny hasin’andriana tokony haloanareo. Ary raha nisy hetra hafa notakîna tao Jerosalema dia tsy hotakîna intsony izany.

⁴⁰Raha misy aminareo mazoto hilatsa-tenany ho anisan’ny miaramila mpiambina ahy, aoka izy hilatsaka! Ny fihavanana anie no ho tanteraka eo amintsika!

⁴¹Tamin’ny taona faha-170 no nahafahan’i Israely teo amin’ny fifehezan’ny hafa firenena.

⁴²Ka ny vahoaka israelita dia nanomboka nanoratra tamin’ny raki-tsoratra amam-pifanekena hoe: «Tamin’ny taona voalohany nanapahan’i Simôna mpisorombe sy mpitari-tafika ary mpifehy ny Jiosy.»

⁴³Tamin’izany andro izany i Simôna dia nanao fahirano an’i Gezera. Nasainy nanemitra io tanàna io ny miaramilany; dia nampanangana tilikambo azo akodia izy, ka nampandroso izany hanakaiky ny tanàna; ary notonafany vato ny tilikambo anankiray teo amin’ny manda ka azony.

⁴⁴Dia nirotsahan’ireo mpanafika i Gezera, ka loza ny hatairana vokatr’izany.

⁴⁵Ary niakatra teny ambony manda ny mponina, nomban’ny vady aman-janany, dia nandriatra fitafiana ary nandefa feo fitarainana mafy nangataka an’i Simôna hanao raharaham-pihavanana

⁴⁶sady niteny hoe: «Aza valiana araka ny haratsiam-panahinay izahay fa araka ny indrafonao.»

⁴⁷Nifandamina tamin’ny Gezerita ihany i Simôna ka tsy namely azy intsony. Kanefa noroahiny hiala ny tanàna ireo, nodioviny ny trano nisy sampy; dia niditra an’i Gezera tamin-kira fiderana amam-pisaorana an’Andriamanitra izy.

⁴⁸Nony voaesotr’i Simôna tao an-tanàna ny fahalotoana rehetra ara-pivavahana, dia nametrahany olona mpankatò ny lalàna i Gezera sady nohamafisiny ny màndany ary nanorenany trano ho azy koa.

⁴⁹Ireo olona voahitsoka tao amin’ny toera-mafin’i Jerosalema dia tsy nahazo nivezivezy teo amin’ny faritany manodidina mba hividy na hivarotra zavatra; ka voan’ny mosary mafy ireo, ary maro no matin’ny hanoanana.

⁵⁰Niantso vonjy tamin’i Simôna izy mba hanao raharaham-pihavanana; dia nekeny tokoa izany. Saingy noroahin’i Simôna hiala tao amin’ny toera-mafy ireo; ary ny toerana kosa nodioviny ho afaka amin’ny fahalotoana rehetra ara-pivavahana.

⁵¹Tamin’ny taona faha-171, volana faharoa sy andro faha-23, dia velom-pihobiana ny Jiosy no niditra tao amin’io toera-mafy io, ka nitondra sampan-drofia sady nanao hira fiderana amam-pisaorana an’Andriamanitra nomban’ny valiha sy kipantsona ary harpa; fahavalo lehibe manko no voafongotra tao Israely.

⁵²Nodidian’i Simôna hankalazaina amin-kafaliana isan-taona izany andro izany.

⁵³Nohamafisiny ny tamboho teo amin’ny tendrombohitry ny tempoly, teo akaikin’ilay toera-mafy; dia nonina teo izy sy ny ankohonany.

⁵⁴Ary hitan’i Simôna fa lehilahy be herimpo i Jôhany zanany lahy; koa natolony azy ny fifehezana ny andian-tafika rehetra. Ary i Gezera no nataon’i Jôhany fonenana.