Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara 2 Makabeo 14 Bible Online

2 Makabeo 14 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

2 Makabeo 14

¹Telo taona taorian’izany no nandrenesan’i Joda Makabeo sy ny namany fa tafiditra ao amin’ny seranan’i Tripôly[106] i Demetry zanakalahin’i Seleokôsa ka nitondra tafika matanjaka sy andian-tsambo.

²Nahalasa ny tany i Demetry sady namono an’i Antiôkosa mbamin’i Lisià mpanabe ny tenany.

³Nisy olona anankiray atao hoe Alkima izay efa mpisorombe teo aloha, saingy nandoto tena an-tsitrapo noho izy nanaraka ny fomba grika, tamin’ny andro fikomian’ny Jiosy. Fantatr’i Alkima fa tsy misy azony anantenana vahaolana intsony ny amin’ny tenany ary tsy misy azony anatonana ny alitara masina intsony.

⁴Izany no nankanesany teo amin’i Demetry mpanjaka, tamin’ny taona faha-151[107], sy nanolorany azy ireto fanomezana ireto, fehiloha volamena anankiray sy sampan-drofia anankiray ary koa sampan’ôliva vitsivitsy fanatitra ao an-tempoly; saingy tsy nolazainy ny antom-pahatongavany tamin’io andro io.

⁵Kanefa hitan’i Alkima ny fotoana mety hampiharany ny teti-pahadalàny, fony izy nantsoin’ny mpanjaka hiatrika ny fivorian’ny mpanolotsaina azy sy nanontaniany momba ny fihetsika amam-pikasan’ny Jiosy» Ka hoy i Alkima namaly azy:

⁶Ireo Jiosy atao hoe Hasidianina, izay tarihin’i Joda Makabeo, dia mpikotrika ady amam-pikomiana ary tsy mamela ny fanjakana handry feizay.

⁷Ireo no nahavoaongana ahy tamin’ny voninahitra lovam-paharazana noraisiko, dia ny maha mpisorombe; koa izany nahatongavako eto.

⁸Voalohany asesiky ny fiahiana marina ny tombontsoan’ny mpanjaka aho; ary, manaraka izany, kendreko ihany koa ny hanasoavana ireo mpiray firenena amiko, satria loza loatra no manjo ny firenenay manontolo, amin’ny hasahiana afitsok’ireo olona voalazako teo ireo.

⁹Ianao, ry andriamanjaka, no aoka hamotopototra tsara isanisany avy ny amin’izany toe-javatra izany sy hanao izay hikarakarana ny taninay amam-pirenenay tra-pahoriana; hihatra aminay anie ny fangorahana sy fahalalahan-tanana asehonao amin’ny olona rehetra!

¹⁰Raha mbola velona manko i Joda Makabeo, dia tsy ho azo atao mihitsy ny hampandry feizay ny fanjakana.

¹¹Vao niteny toy izany i Alkima, ireo olon-kafa «sakaizan’ny mpanjaka» izay nankahala koa an’i Joda, dia vao mainka nampirisika an’i Demetry hirehi-pahatezerana.

¹²Nantsoin’io mpanjaka io teo no ho eo i Nikanôra izay mpifehy ny antokon’elefanta mpiady ka notendreny ho governoran’i Jodea ary nirahiny hankany.

¹³Nomen’i Demetry baiko izy hampamono an’i Joda sy hampiparitaka ireo mpomba azy ary hametraka an’i Alkima indray ho mpisoromben’ilay tempoly manan-danja indrindra.

¹⁴Nanao andiany nanaraka ny tafik’i Nikanôra ireo mpanompo sampy tao Jodea, izay nandositra teo anoloan’i Joda Makabeo, ka nihevitra fa hody soa ho azy ireo koa ny voina aman-doza hihatra amin’ny Jiosy.

¹⁵Nony nandre ny fiavian’i Nikanôra sy ny firohotan’ireo mpanompo sampy tao Jodea niandany taminy koa ny Jiosy, dia nanosim-bovoka ny lohany izy, ary nivavaka tamin’ilay Andriamanitra nanorim-ponenana azy ho mandrakizay satria vahoakany sady anjara fananany ary niaro azy tsy tapaka tamin’ny famantarana miharihary.

¹⁶Vao nibaiko ny Jiosy i Joda lehibeny, dia niainga niaraka tamin’izay ireo ka nandraikitra ady tamin’ny fahavalo tao amin’ny tanàna kely atao hoe Hadasà.

¹⁷I Simôna, rahalahin’i Joda, no efa nikatroka tamin’i Nikanôra; kanjo nisy fahavalo tonga nanampoka azy ka voan’ny faharesena kely izy.

¹⁸I Nikanôra kosa nahatsapa ny herimpon’i Joda sy ny namany mbamin’ny zotompo niadiany ho an’ny tanindrazany, ka niahotra handamina ny olana amin’ny alalan’ny fifamelezana.

¹⁹Dia nirahiny i Pôsidôny sy i Teôdôta ary i Matatià hanao raharaham-pihavanana amin’i Joda Makabeo.

²⁰Rehefa nandinika lalina ny soso-kevitra naroso i Joda, dia nanambara izany tamin’ny tafiny; ka nony niharihary fa niray hevitra izy rehetra vao nekena ny hifampiraharahana.

²¹Nisy àry andro anankiray naraikitra hanaovan’izy roa lahy filohan-tafika fihaonana manokana. Kalesy anankiray no samy nandroso avy amin’ny toby an-daniny sy an-kilany, ary nasiana sezam-boninahitra teo ho azy roa lahy.

²²Miaramila mitam-piadiana no napetrak’i Joda tao amin’ny toerana sahaza, ka vonona hirotsaka an-tsehatra ireo raha sendra misy fivadihana tampoka avy amin’ny fahavalo. Kanefa nirindra tsara ny resaky ny roa tonta.

²³Nitoetra andro vitsivitsy tao Jerosalema i Nikanôra, ka tsy nanao zavatra mahasosotra na kely aza. Nalefany hody ireo vahoaka izay vory nitsitokotoko nanodidina azy.

²⁴Nataon’i Nikanôra teo anilany hatrany i Joda, satria niraiketan’ny fony tokoa izy.

²⁵Nampirisihiny hanam-bady i Joda Makabeo mba hiteraka; dia nanam-bady tokoa izy, ka nivelona tamim-piadanana ary nandray anjara tamin’ny fiainana.

²⁶Hitan’i Alkîma ity fisakaizana nifandraisan’i Nikanôra sy i Joda; ka nitady kôpian’ny fifanekena nataon’izy roa lahy i Alkîma, dia lasa nankany amin’i Demetry. Nilazany ny mpanjaka fa manao hevitra mifanohitra amin’ny tombontsoam-panjakana i Nikanôra, satria i Joda fahavalon’ny fanjakana indray no efa voatendriny hisolo azy[108].

²⁷Nisafoaka ny mpanjaka tamin’izany; ary voambosin’ny endrikendrik’ilay tsy misoro-doza io izy, ka nanoratra ho an’i Nikanôra hoe: «Tsy ankasitrahiko velively ny fifanekena natao, ary mandidy anao aho hisambotra an’i Joda Makabeo sy handefa azy faingana ho aty Antiôkia.»

²⁸Nivarahontsana i Nikanôra teo am-pandraisana izany taratasy izany; mafy aminy loatra ny hamadika ny fifanekena efa raikitra, sady tsy nisy zavatra tsy an-drariny nataon’i Joda.

²⁹Saingy tsy afaka nanohitra ny mpanjaka izy, hany ka nitady izay fotoana tsara hanatanterahany ny didiny amim-pitaka.

³⁰I Joda Makabeo kosa tetsy an-daniny nahita fa niolonolona taminy bebe kokoa i Nikanôra ary nihamangatsiaka ny fandraisany azy andavanandro; dia nahatsapa izy fa tsy fambara tsara velively izany fangatsiaham-po izany. Ka novorîn’i Joda ny maro tamin’ireo namany ary nihataka niafina tamin’i Nikanôra izy.

³¹Vao hitan’i Nikanôra fa voasingotr’i Joda Makabeo izy, dia nankao amin’ilay tempoly manan-kaja sy masina indrindra, raha ilay nanolotra ny sorona fanao iny ireo mpisorona. Nandidy azy ny governora hanolotra an’i Joda aminy.

³²Kanefa nilaza tamim-pianianana ireo fa tsy mahalala izay misy ity lehilahy tadiaviny akory; dia naninji-tanana tamin’ny tempoly i Nikanôra,

³³sady nianiana nanao hoe: — Raha tsy atolotrareo ahy migadra i Joda, dia harodako hatrany am-potony ity tempolin’Andriamanitra ity, horavako ny alitara; ary tempoly kanto ho an’i Diônisy[109] kosa no hatsangako eto.

³⁴Avy niteny izany i Nikanôra, dia lasa. Ny mpisorona kosa nanandra-tanana tamin’Andriamanitra sy niantso Ilay niaro ny firenentsika hatrizay ka nanao hoe:

³⁵«Tompo ô, tsy mila na inona na inona Ianao; kanefa sitrakao ho eto afovoanay ny tempoly onenanao.

³⁶Tompo ô, marina tsy taka-pesimpesenina Ianao, ary vao natao fanadiovana ity fonenanao ity[110]; koa ankehitriny mba arovy hatrany izy tsy ho voaloton’inoninona intsony!»

³⁷Tamin’ireo loholon’i Jerosalema, dia nisy anankiray natao hoe Razisa. Fatra-pitia ny mpiray firenena taminy izy sady tsara laza tokoa ka nomen’ny olona anarana hoe «Rain’ny Jiosy» noho ny soa vitany. Kanjo nisy niampanga tamin’i Nikanôra io Razisa io.

³⁸Teo amin’ny fiandohan’ny fikomiana no efa niampangana azy hoe mpifikitra amin’ny fivavahana jiosy; ary tamim-paharetana tsy azo nohozongozonina no nanaovany vy very ny tenany aman’ainy ho fitandroana izany fivavahana jiosy izany.

³⁹Tian’i Nikanôra haseho miharihary ny fankahalany ny Jiosy, ka miaramila mihoatra ny andiany dimy no nirahiny hisambotra an’i Razisa;

⁴⁰noheveriny manko fa ho fahavoazana lehibe ho an’ny Jiosy ny hahavoasambotra io lehilahy io.

⁴¹Efa ho azon’ireo andian-tafika ireo ny tilikambo nisy an’i Razisa, efa hidirany an-keriny ny varavarana mankany an’efitranony, ary efa voarainy ny baiko handoro sy hanakila ny varavarana; kanjo nahita ny tenany voatemitra hatraiza hatraiza i Razisa, dia niantoraka tamin’ilay sabatra nananany[111],

⁴²satria naleony maty amim-boninahitra toy izay voasambotry ny olo-meloka sy iharan’ny fanevatevana manivaiva ny fahamendrehany.

⁴³Nikoropaka loatra kosa i Razisa teo anoloan’ny loza, ka tsy voakendry tsara mba hahafaty azy ilay trabaky ny sabatra. Nony nahita ireto miaramila nibosesika teo amin’ny varavarana izy, dia nihazakazaka tamin-kerimpo nankany an-tampon’ny manda, ary nivarina an-kasahiana teo amin’ny vahoaka.

⁴⁴Nisava niaraka tamin’izay ny olona rehetra, ka nisy faritra babangoana teo, dia teo afovoan’io no nianjeran’i Razisa.

⁴⁵Mbola velona ihany izy, ary nentanin-kafanampo ka niarina; nanorika tamin’ny tenany manontolo ny ra, kanefa na voaratra mahatsiravina aza izy, dia nihazakazaka namakivaky ny vahoaka, ary nianika vatolampy anankiray, ka nijoro teo.

⁴⁶Efa lany ra mihitsy i Razisa tamin’izay; dia nongotany ny tsinainy ka natsipiny tanan-droa tao amin’ny vahoaka. Avy eo dia ilay Tompon’ny aina amam-panahy no nivavahany mba hamerina ireny aminy rahatrizay. Toy izany no nahafatesan’i Razisa.