Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara 2 Makabeo 6 Bible Online

2 Makabeo 6 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

2 Makabeo 6

¹Andro vitsivitsy taorian’izany, dia nirahin’i Antiôkosa mpanjaka ilay Atenianina atao hoe Gerônta mba hanery ny Jiosy handao ny fivavahan-drazany sy hitsahatra tsy hanaraka ny lalànan’Andriamanitra intsony.

²Nasaina koa io Gerônta io hanimbazimba ny tempolin’i Jerosalema ka hanokana azy ho an’i Zeosa[55], andriamanitr’i Olimpa; ilay tempoly any an-tendrombohitra Gerizima kosa dia nasaina natokany ho an’i Zeosa mpandray vahiny, araka izay anjara voatendry ho an’ireo mponin’izany faritra izany.

³Namohehatra sy tsy hay leferina mihitsy ny nidiran’izany loza izany, na dia ho an’ny sarambabem-bahoaka aza.

⁴Ny tempoly manko nataon’ny mpanompo sampy feno filerana amam-pomba ratsy; nisy lehilahy niray tamim-behivavy teo amin’ny kianja masina; hatramin’ny zavatra voarara avy aza no nentina hankao an-tempoly.

⁵Biby maloto, voararan’ny lalànan’Andriamanitra, no nandrakotra ny alitara fisoronana.

⁶Tsy azo natao intsony ny mankalaza ny sabata na ny fety fanaon’ny razantsika na ny mitonon-tena fotsiny hoe Jiosy aza.

⁷Isam-bolana, amin’ny andro fitsingerenan’ny nahaterahan’ny mpanjaka, dia nangidy tokoa ny fanerena ny Jiosy handray anjara amin’ny sakafon-tsorona[56]; ary rehefa migadona ny fetin’i Diônisy[57], dia noterena ny olona hitondra fehiloha ravin-javamaniry ka hanaraka ny filaharana fanao ho fanajana io andriamanitra sampy io.

⁸Noho ny famokisana nataon’ny mponin’i Ptôlemaîda, dia nisy didy navoaka toy izao: ny tanàna grika manolotra an’i Jodea dia hampihatra izany hevitra izany amin’ny Jiosy sady hanery azy handray anjara amin’ny sakafon-tsorona;

⁹ary nasaina hovonoina ho faty izay mandà tsy hanaraka ny fomba amam-panao grika. Ka efa tsinjo mialoha rahateo ny loza hitranga.

¹⁰Ohatra, nisy vehivavy roa nampamora ny zanany, ka naiditra fitsarana. Voasazy hotaritaritina ampahibemaso eran’ny tanàna izy roa vavy, sady nahantona tamin’ny nonony avy ny zanany, ary farany navarina avy any an-tampon’ny manda.

¹¹Nisy koa Jiosy hafa niara-nankany amin’ny zohy akaikin’i Jerosalema mba hankalaza an-tsokosoko ny andro sabata. Voampanga tamin’i Filipo ireo, ka nodoram-belona tao; tsy sahiny akory ny niaro tena, noho ny fanajana ny fahamasinan’izany andro izany[58].

¹²Mihanta amin’izay hanana ity boky ity ho eo am-pelatanany àry aho mba tsy hety hokivian’izany loza izany; aoka hihevitra kosa izy mba tsy ho fandravana fa ho fanabeazana ny firenentsika no nisian’ireo fanenjehana ireo.

¹³Raha tsy avelan’Andriamanitra hitoetra ela tsy voasazy manko ny mpanota, fa ampiharany haingana ny famaizana, dia mariky ny hatsarampo lehibe izany.

¹⁴Raha hanasazy ny firenen-kafa manko ilay Tompo ambony indrindra, dia andrasany amim-paharetana tokoa izay hahatrarany mitafotafo ny fatran’ny haratsiany. Fa tsy toy izany kosa no heverin’Andriamanitra ho tokony hitondrana antsika;

¹⁵tsy avelany hahatratra ny faratanjon’ny fahotantsika isika, vao hosazîny amin’ny fotoana farany[59].

¹⁶Noho izany, tsy manala ny famindrampony amintsika na oviana na oviana Andriamanitra; tsy mandao ny vahoakany Izy, na dia manabe azy amin’ny zava-manahirana aza.

¹⁷Ampy ho antsika ny mampahatsiaro izany zava-marina izany; ary manaraka ireo teny vitsivitsy ireo, dia aoka hiverenantsika ny tantara.

¹⁸Tamin’ireo lohandohan’ny mpahay lalàna, dia nisy an’i Elehazara; lehilahy efa nandroso taona izy io ary niendrika olona manan-kaja tokoa. Dia nosokafana an-keriny ny vavany hanerena azy hihinana henan-kisoa.

¹⁹Kanefa naleony maty ombàm-boninahitra toy izay velona ombàn-kenatra; naloany ny hena, dia nandroso an-tsitrapo nanatona ny toeram-pamonoana izy. Izany no tokony hatao manoloana ny zava-mitranga: na hihatra aman’aina aza, dia aoka hanan-kerimpo handà ny sakafo voararan’ny lalànan’Andriamanitra tsy hohanina.

²¹Nifankahazo tamin’i Elehazara hatry ny ela kosa ireo lehilahy voatendry hitantana izany sakafon-tsorona manohitra ny lalàna izany. Ka nalainy mangingina i Elehazara nampirisihiny hampitondra hena avelan’ny lalàna hohaniny sy handrahoin’ny tenany ihany; dia eo am-pihinanana izany izy no mihatsaravelatsihy toa mihinana ny hena natao sorona, araka ny nandidian’ny mpanjaka.

²²Rehefa vitan’i Elehazara izany, dia ho afaka amin’ny fahafatesana izy ary hahita vokatsoa amin’ny fangorahana ateraky ny fisakaizany taminy efa ela be.

²³I Elehazara kosa nanapa-kevitra tamim-pahendrena, araka izay mendrika ny taonany sy ny haja amam-boninahitra maha anti-dahy sy maha fotsy volo azy ary koa mendrika ny toe-piainana lavorary narahiny hatramin’ny fahazazany ary indrindra indrindra mendrika ilay lalàna masina naorin’Andriamanitra. Noho izany, ny handefasana azy faingana any amin’ny fonenan’ny maty no nangatahiny.

²⁴Ka hoy izy hoe: — Tsy mety tokoa raha olona be taona toa ahy izao no hoe mihatsaravelatsihy; fandrao dia heverin’ny zatovo maro fa nanaraka ny fomban’ny vahiny i Elehazara nony efa sivifolo taona.

²⁵Amin’izany izy ireo, noho ny tenako mihatsaravelatsihy mba hanalava kely ny androm-piainako, dia ho diso lalana; ka ho voatototra henatra sy fahafaham-baràka ny fahanterako.

²⁶Ary na midify ny sazin’olombelona aza aho ankehitriny, dia tsy afa-miala ny fitsaràn’ilay Andriamanitr’izao rehetra izao, na velona aho na maty.

²⁷Noho izany, raha amim-kerimpo no andaozako ity fiainana ity ankehitriny, dia hiseho ho mendrika ny fahanterako aho;

²⁸ary ohatra mahafatra-po no havelako harahin’ny zatovo amin’ny fahafatesana an-tsitrapo sy am-pahasahiana noho ny lalàna mendri-panajana sy masina. Vao avy niteny izany i Elehazara, dia nizotra tsy am-pisalasalana nankao amin’ny toeram-pamonoana azy.

²⁹Noheverin’ireo mpitondra azy ho hadalana izany lahateny nataony izany, ka novany ho halozana ny fitiavana nasehony taminy.

³⁰Nony efa ho fatin’ny kapoka i Elehazara, dia nisento nanao hoe: — Ny Tompo, Izay manana ny fahalalana masina, no mahita fa azoko natao ny nandositra ny fahafatesana; saingy ankehitriny dia velesina karavasy aho ka miaritra fampijaliana mafy amin’ny vatako, fa mandefitra izany an-kafaliana kosa aho amin’ny fanahiko noho ny fanajako ny Tompo.

³¹Toy izany no namoizan’i Elehazara ny ainy. Ka ny fahafatesany no namelany oha-kerimpo sy tsangambaton-katsaram-panahy, tsy ho an’ny zatovo ihany fa ho an’ny ankamaroan’ny mpiray firenena aminy koa.