Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Matio 10 Bible Online

Matio 10 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Matio 10

¹Dia nantsoin’i Jesoa ny mpianany 12 lahy ka nomeny fahefana handroaka fanahy maloto sy hahasitrana ny aretina mbamin’ny rofy rehetra.

²Ary izao avy no anaran’ny apôstôly 12 lahy: voalohany i Simôna izay atao hoe Petera, dia i Andrea rahalahiny, i Jakôba sy i Jôhany mirahalahy zanak’i Zebedeo,

³i Filipo, i Bartôlômeo, i Tôma, i Matio ilay mpamory hetra, i Jakôba zanak’i Halfeo, i Tadeo,

⁴i Simôna Kananeanina ary i Jodasy Iskariôta ilay nanolotra an’i Jesoa[65].

⁵Izy 12 lahy ireo dia nirahin’i Jesoa sady nohafatrafarany hoe: — Aza mandeha any amin’ny faritra onenan’ny hafa firenena ary aza miditra amin’ny tanànan’ny Samaritanina;

⁶fa aleo manatona ny ondry very, dia ny vahoaka Israely.

⁷Ary rehefa mandeha ianareo, dia manaova antso avo hoe: «Efa tonga ny Fanjakàn’ny lanitra!»

⁸Sitrano ny marary, atsangano ho velona ny maty, diovy ny marary hoditra, roahy ny demony; nahazo maimaimpoana ianareo, koa manomeza maimaimpoana.

⁹Aza mitady vola hatao am-paosy, na volamena izany na volafotsy na varahina;

¹⁰aza mitondra kitapom-batsy ho amin’ny dia, na akanjo hisoloana, na kapa, na tehina; fa ny mpiasa dia mendrika homena izay hivelomany[66].

¹¹Raha misy tanàna lehibe na tanàna kely idiranareo, dia fotory izay olona mendrika handray anareo; ka mitoera ao aminy mandra-piàlanareo ny tanàna.

¹²Vao miditra ny trano ianareo dia miarahabà hoe: «Ho ao aminareo anie ny fiadanana[67]!»

¹³Koa raha mandray anareo ny ao an-trano, dia aoka ho tonga aminy tokoa ny fiadanana rarînareo; fa raha tsy mandray anareo ny ao an-trano, dia aoka hiverina aminareo ny fiadanana rarînareo.

¹⁴Ary izay trano na tanàna tsy handraisan’ny olona anareo na tsy hihainoany teny anareo, dia ialao; ka ahintsano eo ny vovoka avy amin’ny tongotrareo[68].

¹⁵Lazaiko marina aminareo fa amin’ny andro fitsarana dia ho azoazo kokoa ny sazy hihatra amin’i Sôdôma sy i Gômôra[69] noho ny hihatra amin’izany tanàna izany!

¹⁶— Indro Aho maniraka anareo ho tahaka ny ondry eo afovoan’ny amboadia. Noho izany, aoka ho malina tahaka ny bibilava ianareo, ary aoka ho tsotra tahaka ny voromahailala.

¹⁷Mitandrema, fa hatolotry ny olona amin’ny mpitsara isan-tanàna ianareo sady hokapohiny any amin’ny sinagôgany;

¹⁸ary hoentina eo anoloan’ny mpifehy sy ny mpanjaka noho ny maha mpianatro anareo, mba hijoroanareo ho vavolombelona manambara Ahy eo anatrehan’ny Jiosy sy ny hafa firenena.

¹⁹Fa raha atolotry ny olona ianareo, aza manahy izay fomba hitenenanareo na izay teny holazainareo, satria homena anareo eo no ho eo ihany izay teny holazainareo.

²⁰Tsy teny avy aminareo no holazainareo fa teny avy amin’ny Fanahy Masina irahin’ilay Rainareo.

²¹Hisy olona hanolotra ny iray tampo aminy hovonoina; hisy raim-pianakaviana hanolotra ny zanany hovonoina; ary hisy zanaka hanohitra ray aman-dreny ka hampanameloka azy ho faty.

²²Ho halan’ny olona rehetra ianareo satria miandany amiko; fa izay haharitra hatramin’ny farany dia ho voavonjy.

²³Raha enjehina amin’ny tanàna anankiray ianareo, dia mandosira any amin’ny tanàna hafa; eny, lazaiko marina aminareo fa tsy ho tapitra voatetinareo akory ny tanàna eto Israely, dia ho avy ny Zanak’olona.

²⁴Mpianatra tsy mihoatra ny mpampianatra azy; mpanompo tsy mihoatra ny tompony.

²⁵Ampy ho an’ny mpianatra ny tonga tahaka ny mpampianatra azy, ary ho an’ny mpanompo ny tonga tahaka ny tompony. Koa raha ny loham-pianakaviana aza nisy nanao hoe Belzeboba, mainka fa ny fianakaviany.

²⁶— Koa aza matahotra ny olombelona ianareo. Fa tsy misy afenina izay tsy haseho na takona izay tsy ho fantatra.

²⁷Izay lazaiko aminareo ao amin’ny maizina dia ambarao eny amin’ny mazava; ary izay ren’ny sofinareo dia antsoantsoy eny an-tampon-trano.

²⁸Ary aza matahotra ireo mamono mahafaty ny vatana, nefa tsy mahay mamono mahafaty ny fanahy; fa aleo matahotra an’Andriamanitra Izay mahay mahavery[70] ny fanahy amam-batana any amin’ny lohasahan’afo.

²⁹Tsy ampaharoapolon’ny denàry monja ve no vidin’ny fody roa? Kanefa tsy hisy latsaka amin’ny tany izy ireny na iray aza, raha tsy lahatry ny Rainareo.

³⁰Na ny volon-dohanareo aza dia fantatr’Andriamanitra ny isany.

³¹Koa aza matahotra, fa sarobidy noho ny fody maro ianareo!

³²— Noho izany, na zovy na zovy manaiky ho mpiandany amiko eo anatrehan’ny olona, Izaho koa dia hanaiky ho mpiandany aminy eo anatrehan’ny Raiko Izay any an-danitra.

³³Fa na zovy na zovy mandà tsy ho mpiandany amiko[71] eo anatrehan’ny olona, Izaho koa dia handà tsy ho mpiandany aminy eo anatrehan’ny Raiko Izay any an-danitra.

³⁴— Aza heverinareo fa tonga eto an-tany Aho hampihavana; tsy tonga hampihavana Aho, fa hampiady.

³⁵Eny, tonga Aho hampisaraka ny zanaka lahy amin’ny rainy, sy ny zanaka vavy amin’ny reniny, ary ny vinantovavy amin’ny rafozambaviny;

³⁶koa ny ankohonan’ny olona ihany no ho fahavalony[72].

³⁷Izay tia ny rainy na ny reniny mihoatra noho ny fitiavany Ahy dia tsy mendrika Ahy; ary izay tia ny zanany lahy na ny zanany vavy mihoatra noho ny fitiavany Ahy dia tsy mendrika Ahy.

³⁸Ary izay tsy mitondra ny hazofijaliany ka tsy miaraka amiko dia tsy mendrika Ahy.

³⁹Izay mamonjy ny ainy no hahavery azy, fa izay mahafoy ny ainy noho ny fitiavana Ahy no hahavonjy azy.

⁴⁰— Izay mandray anareo dia mandray Ahy; ary izay mandray Ahy dia mandray Ilay naniraka Ahy.

⁴¹Izay mandray mpaminanin’Andriamanitra noho izy mpaminanin’Andriamanitra dia hahazo valisoana mpaminanin’Andriamanitra; ary izay mandray olo-marina noho izy olo-marina dia hahazo valisoan’olo-marina;

⁴²ary lazaiko marina aminareo fa na iza na iza hanome rano mangatsiaka, na eran’ny kaopy ihany aza, hosotroin’ny anankiray amin’ireo mpianatro madinika ireo noho izy mpianatro, dia tsy ho diso valisoa.