Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Matio 19 Bible Online

Matio 19 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Matio 19

¹Rehefa nahavita izany anatranatra izany i Jesoa, dia niala tao Galilea ary nankany amin’ny faritra antsisin’i Jodea, eny andafin’ny ony Jôrdàna[137].

²Vahoaka maro no nanaraka Azy ary nahasitrana ny marary teo i Jesoa.

³Dia nisy Farisianina nanatona Azy mba hamandrika Azy ka nanontany hoe: — Azon’ny lehilahy atao ve ny manary vady na inona na inona antony?

⁴Dia izao no navalin’i Jesoa[138]: — Tsy mbola novakînareo tao amin’ny Soratra Masina ve fa ilay Mpahary, hatrany am-piandohana, dia «nanao ny olona ho lahy sy vavy»,

⁵sady niteny hoe: «noho izany, dia handao ny ray aman-dreniny ny lehilahy ka hikambana amin’ny vadiny, ary dia ho tena iray ihany izy roroa[139].»

⁶Koa tsy roa intsony rehefa mpivady fa tena iray ihany; noho izany, izay nakamban’Andriamanitra dia aoka tsy hosarahin’olombelona.

⁷Fa hoy ireo Farisianina tamin’i Jesoa: — Koa nahoana àry no nandidian’i Mosesy ny lehilahy hanome taratasy fisaraham-panambadiana ho an’ny vadiny rehefa hanary azy[140]?

⁸Dia novalian’i Jesoa hoe: — Noho ianareo mafy fo no namelan’i Mosesy anareo hanary vady, fa tsy toy izany hatrany am-piandohana.

⁹Izao kosa no lazaiko aminareo: na iza na iza lehilahy manary vady, afa-tsy noho ny fifandraisana mamoafady[141], ka mampakatra vehivavy hafa, dia manitsakitsaka ny vadiny teo aloha.

¹⁰Ary ny mpianatra kosa niteny tamin’i Jesoa hoe: — Raha izany no takîna amin’ny lehilahy manoloana ny vadiny, dia aleo tsy manambady!

¹¹Fa novaliany hoe: — Tsy ny olona rehetra no mandray izany fampianarana izany, fa izay nomen’Andriamanitra fahasoavana ihany.

¹²Eny, misy olona tsy hanambady noho ny antony samihafa: ao ny tsy manambady, satria manan-kilema hatrany an-kibon-dreniny; ao ny tsy manambady, satria noterena hahazo takaitra; ary ao ny tsy manambady an-tsitrapo noho ny Fanjakàn’ny lanitra. Izay afa-mandray izany, aoka handray!

¹³Tamin’izay dia nisy ankizy madinika maro nentin’ny olona teo amin’i Jesoa hametrahany tanana sy hivavahany. Notenenin’ny mpianatra mafy ireo olona ireo,

¹⁴fa hoy kosa i Jesoa: — Avelao ny ankizy madinika hanatona Ahy, fa aza raràna, satria an’ny toa azy ireny ny Fanjakàn’ny lanitra.

¹⁵Dia nametra-tanana tamin’ireo ankizy madinika ireo i Jesoa vao niala teo.

¹⁶Ary indro nisy tovolahy nanatona an’i Jesoa ka nanao taminy hoe: — Mpampianatra ô, inona no tsara tokony hataoko hahavelona aina ahy mandrakizay?

¹⁷Dia hoy i Jesoa taminy: — Nahoana Aho no anontanianao ny amin’izay tsara? Tokana no tsara tapitra ohatra. Raha te hiroso amin’ny fiainana kosa ianao, dia tandremo ny didy!

¹⁸Fa hoy ilay zatovo taminy: — Didy sahala amin’inona moa izany? Ka izao no navalin’i Jesoa: — Ny didy sahala amin’ny hoe: Aza mamono olona, aza maka vadin’olona, aza mangalatra, aza manao vavolombelona tsy marina;

¹⁹hajao ny rainao sy ny reninao, ary tiavo ny namanao tahaka ny itiavanao ny tenanao[142]!

²⁰Dia hoy ilay zatovo taminy: — Izany rehetra izany dia efa voatandriko; ka inona no mbola tsy ampy amiko?

²¹Ary i Jesoa nanao taminy hoe: — Raha te ho velona aina tanteraka[143] ianao, ndeha amidio ny fanananao ka zarao amin’ny mahantra ny vidiny, dia hanana rakitra any an-danitra ianao; raha efa izany, dia avia hiaraka amiko!

²²Nony nandre izany teny izany ilay zatovo, dia lasa nandeha tamin’alahelo, satria nanan-karem-be.

²³Tamin’izay i Jesoa dia niteny tamin’ny mpianany hoe: — Lazaiko marina aminareo fa sarotra amin’ny mpanankarena ny hiditra ao amin’ny Fanjakàn’ny lanitra.

²⁴Ary hoy koa Aho aminareo: moramora kokoa ny hidiran’ny rameva ao amin’ny vodifanjaikely noho ny hidiran’ny mpanankarena ao amin’ny Fanjakàn’Andriamanitra[144]!

²⁵Talanjona tokoa ny mpianatra raha nandre izany ka vaky vava hoe: — Iza àry no mety ho voavonjy?

²⁶Fa nojeren’i Jesoa tsara ireto mpianany sady nataony hoe: — Raha amin’ny olombelona, dia zavatra tsy hainy izany; fa raha amin’Andriamanitra, dia hainy avokoa ny zavatra rehetra[145].

²⁷Tamin’izay i Petera dia niteny tamin’i Jesoa hoe: — Indro izahay efa nahafoy ny zavatra rehetra, ary dia izao miaraka aminao izao; ka inona àry no ho azonay?

²⁸Dia hoy i Jesoa tamin’ny mpianany: — Lazaiko marina aminareo fa rehefa hohavaozina tanteraka izao tontolo izao ka hipetraka eo amin’ny sezafiandrianany be voninahitra ny Zanak’olona[146], ianareo 12 lahy niaraka tamiko dia samy hipetraka amina sezafiandrianana mba hitsara ny foko 12 amin’i Israely.

²⁹Ary izay rehetra mahafoy trano na mpiray tampo na ray aman-dreny na zanaka na tany noho ny fitiavana Ahy dia hahazo injato henin’izany ary hanana anjara amin’ny fiaina-maharitra mandrakizay.

³⁰Maro amin’ireo voalohany no ho farany, ary maro amin’ireo farany no ho voalohany.