Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Matio 21 Bible Online

Matio 21 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Matio 21

¹Ary nanakaiky an’i Jerosalema i Jesoa mbamin’ny mpianany sy ny vahoaka tafaraka taminy, ka tonga teo anilan’ny tanàna Betifage, eo amin’ny tendrombohitra atao hoe Analanôliva[149]. Dia naniraka roa lahy tamin’ny mpianany i Jesoa ka nanao taminy hoe:

²— Mankanesa amin’itsy tanàna manoloana anareo itsy. Vantany vao migadona ao ianareo, dia hahita boriky vavy mifatotra sy ny zanany miaraka aminy: vahao ilay boriky vavy dia ento atỳ amiko ombàn-janany.

³Ary raha misy olona manontany anareo, dia valio hoe: «Misy ilàn’ny Tompo[150] azy!» Dia havelany hoentinareo miaraka amin’izay ny boriky vavy sy ny zanany.

⁴Izany dia tonga mba ho tanteraka ilay voalazan’ny Tompo tamin’ny alalan’ny mpaminany hoe:

⁵«Izao lazaina amin’ny mponina ao Tsiôna: Indro ny mpanjakanareo fa tonga eo aminareo, feno halemem-panahy sady mitaingina boriky vavy dia boriky vavy ombàn-janany, zanaky ny mitondra zioga[151].»

⁶Dia nandeha ireto mpianatra ka nanao araka ny nandidian’i Jesoa azy.

⁷Nentin’izy roa lahy ny boriky vavy ombàn-janany; ary ny mpianatra rehetra dia samy nametraka ny lambany teo ambonin’ny boriky vavy ombàn-janany, ka tambony lamba i Jesoa no nitaingina.

⁸Be tokoa ny vahoaka namelatra ny lambany teny amin’ny lalan’i Jesoa; ny sasany kosa rantsan-kazo tinapaka no naparitany teny amin’ny lalan’i Jesoa[152].

⁹Ary ny vahoaka izay nialoha Azy sy izay nanaraka dia samy niantsoantso hoe: «Dera anie ho an’ny Zanak’i Davida! Hombam-pitahiana amin’ny anaran’ny Tompo anie Ilay avy! Dera anie ho an’Andriamanitra any amin’ny avo indrindra[153]!»

¹⁰Ary nony efa tafiditra tao Jerosalema i Jesoa, dia nihotakotaka avokoa ny iray tanàna ka nanontany hoe: — Iza moa io lehilahy io?

¹¹Dia novalian’ny vahoaka hoe: — Io no Jesoa mpaminany, Izay avy any Nazareta tanànan’i Galilea!

¹²Dia namantana tao an-kianjan’ny tempoly i Jesoa; ka ireo mpivarotra sy mpividy teo dia noroahiny avokoa, ny latabatr’ireo mpanakalo vola sy ny sezan’ireo mpivaro-boromahailala nazerany;

¹³ary hoy i Jesoa tamin’ireo olona ireo: — Izao no voalazan’ny Soratra Masina: «Ny tranoko dia hantsoina hoe trano fivavahana.» Nefa he ity izy ataonareo zohy fieren’ny mpangalatra[154]!

¹⁴Ary nisy jamba sy mandringa nanatona an’i Jesoa tao an-kianjan’ny tempoly ka dia nositraniny.

¹⁵Fa tezitra mafy kosa ireo lohandoha-mpisorona sy ireo mpahay lalàna nony nahita ny zava-mahagaga nataony sy nahita ny ankizy madinika niantsoantso tao an-kianjan’ny tempoly hoe: «Dera anie ho an’ny Zanak’i Davida!»

¹⁶Ka hoy ry zareo tamin’i Jesoa: — Renao ve izay lazain’ireo? Dia novaliany hoe: — Eny, reko tokoa! Sady tsy mbola novakînareo ve ny andinin’ny Soratra Masina hoe: «Ny vavan’ny ankizy madinika aman-jaza minono avy no nataonao hahazoan-dera[155]»?

¹⁷Dia nilaozan’i Jesoa ry zareo; ary niala tao an-tanàna Izy hankany Betania, ka nandry tany.

¹⁸Dia niverina maraina ho any an-tanàna i Jesoa ary nahatsiaro noana.

¹⁹Nahatazana aviavy anankiray teo amoron-dalana Izy, dia lasa nankeo; kanjo tsy nahita na inona na inona teo aminy afa-tsy raviny fotsiny. Dia hoy i Jesoa tamin’ilay aviavy: — Tsy hamoa intsony ianao na oviana na oviana! Ary vetivety foana dia maina ilay aviavy.

²⁰Gaga ny mpianatra nahita izany ka vaky vava hoe: — Ahoana re no nahamaina vetivety io aviavy io?

²¹Dia novalian’i Jesoa hoe: — Izao no lazaiko marina aminareo; raha manam-pinoana ianareo ka tsy misalasala, dia tsy izao nataoko tamin’ny aviavy izao ihany no ho vitanareo, fa na itsy tendrombohitra itsy aza hitenenanareo hoe: «Mialà eo ary mianjerà any an-dranomasina», dia ho tonga izany.

²²Raha mino ianareo, na inona na inona hangatahinareo amin’ny fivavahana dia ho azonareo avokoa.

²³Nony tafiditra tao an-kianjan’ny tempoly i Jesoa, dia nampianatra. Ary nanatona Azy ny lohandoha-mpisorona sy ny loholon’ny vahoaka jiosy ka nanontany Azy hoe: — Fahefana ahoana moa no anaovanao an’izao? Ary iza no nanome anao izany fahefana izany?

²⁴Dia novalian’i Jesoa hoe: — Izaho koa mba hanontany anareo zavatra anankiray monja; ka raha omenareo valiny Aho, dia holazaiko anareo koa ny fahefana anaovako an’izao zavatra izao.

²⁵Iza no naniraka an’i Jôhany hanao batisa[156], Andriamanitra sa olombelona? Dia velona ady hevitra ry zareo ka nifampiresaka hoe: — Raha lazaintsika hoe: «Andriamanitra no naniraka azy», dia isika no hataony hoe: «Koa nahoana no tsy ninoanareo i Jôhany?»

²⁶Raha lazaintsika hoe: «Olombelona no naniraka azy», dia ny vahoaka no atahorantsika satria nankatoavin’izy rehetra ho mpaminanin’Andriamanitra i Jôhany.

²⁷Koa dia izao no navalin-dry zareo an’i Jesoa: — Tsy hitanay izay holazaina! Ary hoy i Jesoa taminy: — Izaho koa tsy hilaza aminareo ny fahefana anaovako an’izao zavatra izao.

²⁸Dia hoy indray i Jesoa tamin’ireo lohandoha-mpisorona sy ireo loholona hoe: — Ahoana kosa ny hevitrareo ny amin’ity? Nisy lehilahy nanan-janaka roa lahy. Dia nankeo amin’ny voalohany izy ka niteny taminy hoe: «Ndeha, anaka, miasa any amin’ny tanimboaloboko anio!»

²⁹Ary hoy ny navaliny: «Izao dia izao ihany aho dia handeha, tompoko»; kanjo tsy nandeha ilay io.

³⁰Dia nankeo amin’ny faharoa izy ka niteny taminy toy izany koa. Ary hoy ny navaliny: «Tsy handeha aho»; kanjo nanenina izy taorian’izany ka nandeha ihany.

³¹Iza moa amin’izy mirahalahy no nanao ny sitrapon-drainy? Dia hoy ireo: — Ilay faharoa! Ary i Jesoa nanao tamin-dry zareo hoe: — Lazaiko marina aminareo fa ny mpamory hetra sy ny vehivavy mpivarotena dia efa nialoha anareo ao amin’ny Fanjakàn’Andriamanitra.

³²Eny, tonga teo aminareo i Jôhany Mpanao batisa, ary naneho taminareo ny lala-marina voasoritr’Andriamanitra, saingy tsy nino an’i Jôhany ianareo, fa ireo mpamory hetra sy vehivavy mpivarotena no nino azy; ary ianareo kosa, na dia efa nahita azy ireny aza, dia mbola tsy nanenina ihany taorian’izany mba hinoanareo an’i Jôhany.

³³— Mihainoa fanoharana hafa koa: Nisy mpanan-tany nanamboatra tanimboaloboka sy namefy azy manodidina ary nanao lavaka famiazam-bokatra sy tilikambo fiambenana[157]; dia nampanofa azy tamina mpamboly ary lasa nankany an-tany hafa.

³⁴Nony tonga ny fotoam-pahavokarana, dia nirahiny ho any amin’ireo mpamboly ny mpiasany handray ny vokatra.

³⁵Fa nosamborin’ireo mpamboly ny mpiasany ka ny anankiray nokapohiny, ny anankiray novonoiny ary ny anankiray notorahany vato.

³⁶Dia mpiasa hafa, maro noho ny teo indray, no nirahiny; kanefa nataon’ireo mpamboly toy izany koa.

³⁷Tamin’ny farany dia ny zanany no nirahiny ho any amin’ireo mpamboly, fa hoy ilay tompon’ny tanimboaloboka: «Hananan’ireo hena-maso ny zanako!»

³⁸Vao nahita ity zanany kosa ireo mpamboly, dia nifampiresaka hoe: «Ny mpandova ity, ka ndeha hovonoina dia ho lasantsika ny lovany.»

³⁹Dia nosamborin’ireo mpamboly izy ka natosiny tany ivelan’ny tanimboaloboka ary novonoiny.

⁴⁰Dia hoy i Jesoa nanontany hoe: — Raha tonga àry ilay tompon’ny tanimboaloboka, inona moa no hataony amin’ireo mpamboly ireo?

⁴¹Dia hoy ry zareo taminy: — Ireo olona tsy manana antra ireo dia haringany tsy hananany antra ary ny tanimboaloboka dia hahofany amina mpamboly hafa izay hanome azy ny vokatra isaky ny fotoam-pahavokarana.

⁴²Ary izao no tenin’i Jesoa tamin’ny lohandoha-mpisorona sy ny Farisianina: — Tsy novakînareo angaha ny Soratra Masina manao hoe: «Ny vato nolavin’ny mpanao trano no nanjary vato fehizoro; avy amin’ny Tompo izao, ary dia zava-mahagaga eto ambany masontsika[158]!»

⁴³Noho izany, dia lazaiko aminareo fa hoesorina aminareo ny Fanjakàn’Andriamanitra, ka homena izay firenena hampahavokatra azy. [

⁴⁴Izay mianjera amin’izany vato izany dia ho torotoro; ary izay ianjerany kosa ho montsamontsana[159].]

⁴⁵Nony nandre ireo fanoharana nataon’i Jesoa ireo ny lohandoha-mpisorona sy ny Farisianina, dia nahatsiaro tena ho lazainy amin’izany.

⁴⁶Ary nitady hisambotra Azy ry zareo, saingy natahotra ny vahoaka izay nankatò an’i Jesoa ho mpaminanin’Andriamanitra.