Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Matio 23 Bible Online

Matio 23 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Matio 23

¹Tamin’izay dia niteny tamin’ny vahoaka sy ny mpianany i Jesoa

²nanao hoe: — Nomena fahefana hivaofy ny lalànan’i Mosesy ny mpahay lalàna sy ny Farisianina.

³Koa amin’izany, ataovy sy araho izay rehetra lazainy; fa aza maka tahaka ny ataony, satria milaza fotsiny ry zareo fa tsy manao.

⁴Entam-be sady tsy zaka no feheziny ka atainginy eo an-tsoroky ny olona, nefa na dia ny rantsan-tanan-dry zareo aza tsy tiany hanetsika izany.

⁵Ny asany rehetra dia ataony mba ho hitan’ny olona; ka dia lehibe ny azy ny boaty mirakitra tenin’ny lalàna fitondra eny an-kandrina na eny an-tsandry, ary vaventy ny somotraviavy[166] eny amin’ny lambany.

⁶Ny ankamamiany dia ny maka ny toeram-boninahitra amin’ny fanasana sy ny mipetraka eny aloha ao amin’ny sinagôga

⁷ary ny arahabaina eny an-kianja sy ny antsoin’ny olona hoe «Rabỳ» na hoe Mpampianatra.

⁸Ianareo kosa, aza mba mety hantsoina hoe «Rabỳ» na hoe Mpampianatra, satria iray ihany no Mpampianatra anareo ary mpiray tampo avokoa ianareo rehetra.

⁹Ary aza miantso olona etỳ an-tany hoe «Rainareo» fa iray ihany no Rainareo, dia Ilay any an-danitra.

¹⁰Ary aza mba mety hantsoina hoe «Mpitarika» fa iray ihany no Mpitarika anareo, dia ny Mesia.

¹¹Izay lehibe kokoa aminareo no ho mpanomponareo.

¹²Fa izay hanandra-tena dia haetry; ary izay hanetry tena dia hasandratra.

¹³— Mampalahelo ianareo, ry mpahay lalàna sy Farisianina mpihatsaravelatsihy! Fa hidianareo eo anoloan’ny olona ny vavahady mankao amin’ny Fanjakàn’ny lanitra; ka ianareo tsy miditra, ary izay te hiditra tsy avelanareo hiditra. [

¹⁴Mampalahelo ianareo, ry mpahay lalàna sy Farisianina mpihatsaravelatsihy! Fa tapitrareo ny fananan’ny mpitondratena ary vavaka lavareny no mody ataonareo hisehosehoana; noho izany, dia hohelohina mafimafy kokoa ianareo[167].]

¹⁵Mampalahelo ianareo, ry mpahay lalàna sy Farisianina! Fa tetezinareo ny tany sy ny ranomasina mba hahazoanareo olona hafa firenena iray monja hanaraka ny fivavahanareo; ary rehefa manaraka ny fivavahanareo izy, dia ataonareo mendrika ny lohasahan’afo indroa mihoatra anareo.

¹⁶Mampalahelo ianareo, ry mpitari-dalana jamba! Fa hoy ianareo hoe: «Raha misy mianiana amin’ny Toeramasina, dia tsy voafehin’ny fianianany velively; fa raha misy mianiana amin’ny volamena raketin’ny Toeramasina, dia voafehin’ny fianianany.»

¹⁷Tsy misaina sady jamba ianareo! Inona no mendri-kaja kokoa, ny volamena sa ny Toeramasina izay mahamasina ny volamena?

¹⁸Ary hoy koa ianareo hoe: «Raha misy mianiana amin’ny alitara, dia tsy voafehin’ny fianianany velively; fa raha misy mianiana amin’ny fanatitra eo ambony alitara, dia voafehin’ny fianianany.»

¹⁹Tsy misaina sady jamba ianareo! Inona no mendri-kaja kokoa, ny fanatitra sa ny alitara izay mahamasina ny fanatitra?

²⁰Koa amin’izany, izay mianiana amin’ny alitara dia mianiana amin’ny alitara sy amin’izay rehetra eo amboniny;

²¹ary izay mianiana amin’ny Toeramasina dia mianiana amin’ny Toeramasina sy amin’Andriamanitra Izay monina ao;

²²ary izay mianiana amin’ny lanitra dia mianiana amin’ny sezafiandrianan’Andriamanitra sy amin’Andriamanitra Izay mipetraka eo[168].

²³Mampalahelo ianareo, ry mpahay lalàna sy Farisianina mpihatsaravelatsihy! Fa voaloanareo ny ampahafolon’ny ana-madinika toy ny karaotimanitra sy ny solila ary ny kòmina[169]; nefa navelanareo ny zavatra mavesa-danja kokoa ao amin’ny lalàna, dia ny rariny sy ny famindrampo ary ny hitsimpo; ireto indrindra no tsy maintsy tontosaina, na tsy azo avela aza ireroa!

²⁴Ry mpitari-dalana jamba, tantavaninareo ny moka amin’ny zava-pisotronareo, nefa ny rameva atelinareo.

²⁵Mampalahelo ianareo, ry mpahay lalàna sy Farisianina mpihatsaravelatsihy! Fa diovinareo ny vohon’ny kaopy sy ny lovia, nefa ny ao anatiny dia feno ireo vokatry ny halatrareo sy ny tsy fahalalanareo onona.

²⁶Ianao, ry Farisianina jamba, diovy aloha ny atin’ny kaopy sy ny lovia, ary dia hanjary madio koa ny vohony.

²⁷Mampalahelo ianareo, ry mpahay lalàna sy Farisianina mpihatsaravelatsihy! Fa tahaka ny fasana voalalotra fotsy[170] ianareo ka madio eto ivelany nefa ao anatiny feno taolam-paty sy henika fahalòvana.

²⁸Toy izany koa ianareo: eto ivelany miseho ho marina imason’ny olona, nefa ao anatinareo feno fihatsarambelatsihy sy fandikan-dalàna.

²⁹Mampalahelo ianareo, ry mpahay lalàna sy Farisianina mpihatsaravelatsihy! Fa amboarinareo ny fasan’ny mpaminanin’Andriamanitra ary ravahanareo rarivato ny fasan’ny olo-marina,

³⁰ka hoy ianareo hoe: «Raha velona tamin’ny andron’ny razanay izahay, dia tsy ho niray tetika taminy handatsa-dra ny mpaminanin’Andriamanitra.»

³¹Koa ny tenanareo no vavolombelona fa taranak’ireo mpamono ny mpaminany ianareo;

³²ary dia tohizo hatramin’ny farany izay efa natomboky ny razanareo!

³³— Ry bibilava, tarana-menarana, hataonareo ahoana no fandositra tsy ho voaheloka any amin’ny lohasahan’afo?

³⁴Noho izany, indro Aho maniraka mpaminany sy olon-kendry ary mpahay lalàna ho atỳ aminareo; ka ny sasany amin’ireny hovonoinareo sy hohomboanareo amin’ny hazofijaliana, ary ny sasany hokapohinareo any amin’ny sinagôganareo sy hoenjehinareo isan-tanàna.

³⁵Koa hitambesatra aminareo ny ratsy natao tamin’ny olo-marina rehetra nalatsa-dra teto amin’ity tany ity, nanomboka tamin’i Abela olo-marina ka niafara tamin’i Zakarià zanakalahin’i Barakià, ilay novonoinareo teo anelanelan’ny Toeramasina sy ny alitara fisoronana[171].

³⁶Lazaiko marina aminareo fa hitambesatra amin’ny olona ankehitriny avokoa izany rehetra izany.

³⁷— Ry Jerosalema, ry Jerosalema! Ianao izay mpamono ny mpaminany sy mpitora-bato ireo irahin’Andriamanitra aminao. Efa impiry moa Aho no nikasa hanangona ny mponina ao aminao, tahaka ny reniakoho manomba ny zanany, kanefa tsy nety ianareo.

³⁸Indro ny tempolinareo fa havela aminareo ho trano lao[172].

³⁹Ary lazaiko aminareo fa tsy ho hitanareo intsony Aho mandra-pilazanareo hoe: «Hombàm-pitahiana amin’ny anaran’ny Tompo anie Ilay avy[173]!»