Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Matio 27 Bible Online

Matio 27 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Matio 27

¹Nony maraina ny andro, dia nikaon-doha avokoa ny lohandoha-mpisorona sy ny loholon’ny vahoaka jiosy hamelezana an’i Jesoa, mba hampanamelohana Azy ho faty.

²Dia nampamatotra Azy ry zareo sy nitondra Azy ary nanolotra Azy an’i Pilato governora rômanina.

³Tamin’izay i Jodasy, ilay nanolotra an’i Jesoa, dia nahita fa voaheloka ho faty i Jesoa. Ary nanenina i Jodasy ka namerina ny sekela volafotsy telopolo tamin’ny lohandoha-mpisorona sy ny loholona

⁴sady nilaza hoe: — Nanota aho fa nanolotra olona tsy manan-tsiny hovonoina. Fa hoy ireo: — Ahoanay inona izany? Raharahanao ny anao!

⁵Sady nanipy ny vola tao amin’ny Toeramasina i Jodasy no niala teo, ary dia lasa nananton-tena.

⁶Ireo lohandoha-mpisorona kosa naka ny vola ary niteny hoe: — Tsy azo alatsaka amin’ny rakitry ny tempoly ireto vola ireto satria vidin-dra[205].

⁷Rehefa nikaon-doha ry zareo, dia nampiasa ny vola hividianana ny sahan’ny mpanefy vilany mba hatao fasam-bahiny.

⁸Izany no iantsoana io saha io mandraka androany hoe Sahan-dra.

⁹Tamin’izay dia tanteraka ilay voalazan’ny Tompo tamin’ny alalan’i Jeremià mpaminany hoe: «Nalaiko ny sekela volafotsy telopolo (karaman’ilay nokaramain’ny Israelita sasany)

¹⁰ary nomeko hividianana ny sahan’ny mpanefy vilany, araka ny nandidian’ny Tompo[206] ahy.»

¹¹Dia nijoro teo anatrehan’ny governora i Jesoa ary nanontany Azy ny governora nanao hoe: — Ianao ve no Mpanjakan’ny Jiosy? Dia hoy i Jesoa: — Anao izany teny izany!

¹²Fa raha niampanga Azy ny lohandoha-mpisorona sy ny loholona, dia tsy novalian’i Jesoa akory.

¹³Tamin’izay i Pilato dia niteny tamin’i Jesoa hoe: — Tsy renao ve izany zavatra maro iampangany Anao izany?

¹⁴Fa tsy namaly an’i Pilato akory i Jesoa na indraim-bava aza, hany ka gaga mihitsy ny governora.

¹⁵Ary fanaon’ny governora isaky ny fankalazana ny Paska ny mandefa mpigadra anankiray, dia izay tian’ny vahoaka.

¹⁶Nisy mpigadra malaza atao hoe [Jesoa] Barabasy[207] tamin’izay;

¹⁷koa dia ny vahoaka tafavory no nitenenan’i Pilato hoe: — Iza no tianareo halefako ho anareo, i [Jesoa] Barabasy sa i Jesoa ilay atao hoe Kristy?

¹⁸Fantatr’i Pilato fa fialonana no nanoloran-dry zareo an’i Jesoa, ilay atao hoe Kristy.

¹⁹Ary raha mbola nipetraka teo amin’ny fitsarana iny i Pilato, dia naniraka olona ny vadiny hilaza aminy hoe: «Aza manao na inona na inona amin’io olo-marina io, fa nampahory ahy be ihany izay nanofisako Azy any naraina izay!»

²⁰Ny lohandoha-mpisorona sy ny loholona kosa dia nitaona ny vahoaka mba hitaky ny handefasana an’i Barabasy ary ny hamonoana an’i Jesoa.

²¹Dia niteny tamin’ny vahoaka indray i Pilato nanao hoe: — Iza amin’izy roa lahy ireto no tianareo halefako ho anareo? Ka hoy ny vahoaka: — I Barabasy!

²²Dia nanontany azy ireo i Pilato hoe: — Ahoana kosa àry no hataoko amin’i Jesoa, ilay atao hoe Kristy? Fa novalian’izy rehetra hoe: — Aoka Izy hohomboana amin’ny hazofijaliana!

²³Dia hoy ny governora: — Fa inona ary no ratsy nataony? Kanjo vao mainka koa niantsoantso mafy ny vahoaka nanao hoe: — Aoka Izy hohomboana amin’ny hazofijaliana!

²⁴Nony hitan’i Pilato fa tsy nahomby izy fa vao mainka nitombo aza ny tabataba, dia naka rano izy ka nanasa tanana teo anatrehan’ny vahoaka[208] sady nanao hoe: — Afa-tsiny amin’ny hahafatesan’io Lehilahy io aho! Raharahanareo ny anareo.

²⁵Dia izao no navalin’ny vahoaka rehetra: — Aoka ho zakainay sy ny taranakay ny fahafatesany!

²⁶Tamin’izay dia nalefan’i Pilato ho azy ireo i Barabasy; fa i Jesoa kosa nasain’i Pilato nokapohina ary natolony mba hohomboana amin’ny hazofijaliana.

²⁷Tamin’izay dia nentin’ny miaramilan’i Pilato ho any amin’ny lapan’ny governora i Jesoa ary novorîn’ireo hankeo amin’i Jesoa ny tarika miaramila iray manontolo.

²⁸Dia nendahin’ireto miaramila ny fitafian’i Jesoa, ary akanjobe jaky[209] no nampitafîny Azy;

²⁹avy eo dia nandrandrana fehiloha tsilo ry zareo ka nasatrony teo an-dohany, ary nampitazona volotara ny tanany ankavanana. Dia nandohalika teo anatrehan’i Jesoa ireto miaramila sady naneso Azy hoe: — Arahaba, ry Mpanjakan’ny Jiosy!

³⁰Dia nororan-dry zareo Izy ary nalainy ilay volotara ka nikapohany ny lohany.

³¹Nony avy naneso Azy toy izany ireo miaramila, dia nesorin’ireo ny akanjobe teny aminy ka nampanaoviny Azy indray ny fitafiany; ary dia nentiny Izy hohomboana amin’ny hazofijaliana.

³²Vao tafavoaka ny tanàna ireo miaramila, dia tojo lehilahy sireneanina atao hoe Simôna, ka nanery azy hitondra ny hazofijalian’i Jesoa.

³³Rehefa tonga teo amin’ny toerana atao hoe Gôlgôtà (izay midika hoe Ikarandoha),

³⁴dia nomen-dry zareo divay miharo zava-mangidy[210] i Jesoa hosotroiny; fa nony nanandrana izany Izy, dia tsy nety nisotro.

³⁵Dia nohomboan’ny miaramila tamin’ny hazofijaliana Izy, ary nanaovany loka no fizara ny fitafiany[211].

³⁶Vita izay, dia nipetraka niambina Azy teo ry zareo.

³⁷Ary teo ambonin’ny lohan’i Jesoa dia nasiany soratra milaza ny nanamelohana Azy hoe: «Ity no Jesoa, ilay Mpanjakan’ny Jiosy.»

³⁸Tamin’izay dia nisy jiolahy roa nohomboana tamin’ny hazofijaliana niaraka tamin’i Jesoa, ka ny anankiray teo ankavanany ary ny anankiray teo ankaviany[212].

³⁹Ireo mpandalo kosa dia nanevateva an’i Jesoa sady nihifikifi-doha[213]

⁴⁰ka nanao hoe: — Ry Ilay mandrava ny tempoly sy manorina azy anatin’ny telo andro[214] ity, vonjeo ny tenanao, raha Zanak’Andriamanitra tokoa Ianao, ary midîna avy eo amin’ny hazofijaliana!

⁴¹Naneso an’i Jesoa toy izany koa ny lohandoha-mpisorona mbamin’ny mpahay lalàna sy ny loholona ka nanao hoe:

⁴²— Namonjy olon-kafa Izy, fa ny tenany tsy hainy vonjena. Mpanjakan’i Israely hono Izy, koa ankehitriny aoka hidina avy eo amin’ny hazofijaliana, dia hinoanay.

⁴³Andriamanitra no itokiany; koa ankehitriny, raha tia Azy Andriamanitra, dia aoka hanafaka Azy[215], fa hoy Izy manko hoe: «Zanak’Andriamanitra Aho.»

⁴⁴Dia nandatsa Azy toy izany koa ireo jiolahy nohomboana tamin’ny hazofijaliana niaraka taminy.

⁴⁵Hatramin’ny mitataovovonana dia nanomboka rakotra haizina ny faritany manontolo, ka naharitra hatramin’ny telo tolakandro izany.

⁴⁶Ary tamin’ny telo tolakandro teo ho eo i Jesoa dia niantso tamin’ny feo mahery nanao hoe: — Ely, Ely, lamà sabaktàny? (izany hoe: «Andriamanitro ô, Andriamanitro ô, nahoana no dia nilaozanao Aho[216]?»)

⁴⁷Ny sasany tamin’ireo olona nijanona teo, raha nandre izany, dia niteny hoe: — Miantso an’i Elià ny anao!

⁴⁸Niaraka tamin’izay dia nihazakazaka ny anankiray tamin-dry zareo naka spaonjy; dia novontosany vinaingitra ilay spaonjy ary notohiziny volotara ka natohony an’i Jesoa mba hotsentsefiny[217].

⁴⁹Fa ny sasany kosa nanao hoe: — Avelao hoe hojerentsika raha ho avy hamonjy Azy tokoa i Elià!

⁵⁰Fa niantso tamin’ny feo mahery indray i Jesoa, dia niala aina.

⁵¹Ary indro ny efitra lamba[218] tao amin’ny Toeramasina fa nitriatra nizara roa hatrany ambony ka hatrany ambany. Dia nihorohoro ny tany; nitresaka ny vatolampy;

⁵²ary nisokatra ny fasana ka maro ny olona anisan’ny vahoakan’Andriamanitra efa nodimandry no velona indray.

⁵³Dia niala tao am-pasana ireo olona ireo rehefa nitsangana velona i Jesoa ary niditra tao Jerosalema tanàna masina izy ireo, ka niseho tamin’olona maro.

⁵⁴Ary ilay kapiteny sy ireo miaramila niambina an’i Jesoa niaraka taminy kosa, raha vao nahita ny horohorontany sy ny zava-nitranga, dia raiki-tahotra mafy sady loa-bolana hoe: — Tena Zanak’Andriamanitra tokoa io Lehilahy io!

⁵⁵Nisy vehivavy maro koa teo, nitazana avy teny lavidavitra teny: dia ireo niaraka tamin’i Jesoa hatrany Galilea[219] ka nanampy Azy.

⁵⁶Anisan’ireo i Maria avy any Magdalà, sy i Maria renin-dry i Jakôba sy i Jôsefa mirahalahy, ary ny vadin’i Zebedeo.

⁵⁷Nony hariva ny andro, dia tonga ity lehilahy mpanankarena avy any amin’ny tanàna atao hoe Harimatia[220]; i Jôsefa no anarany ary mpianatr’i Jesoa ihany koa izy.

⁵⁸Nanatona an’i Pilato izy nangataka ny vatan’i Jesoa; ary dia nasain’i Pilato nomena azy izany.

⁵⁹Nalain’i Jôsefa ny vatan’i Jesoa, dia nofonosiny lamba sarobidy madio

⁶⁰ary napetrany tao amin’ny fasana vaovao izay nampandavahany ho an’ny tenany tamin’ny vatolampy. Rehefa avy nanakodia vato makadiry teo amin’ny vavafasana i Jôsefa, dia lasa nandeha.

⁶¹Ary teo i Maria avy any Magdalà sy ilay Maria anankiray hafa ka nipetraka tandrifin’ny fasana.

⁶²Ny ampitson’iny andro fiomanana amin’ny sabata iny, dia niara-nivory tany amin’i Pilato ny lohandoha-mpisorona sy ny Farisianina

⁶³ka nanao hoe: — Tompoko, tsaroanay fa fony mbola velona iny mpamitaka iny dia izao no teniny: «Amin’ny andro fahatelo, dia hitsangana velona Aho[221].»

⁶⁴Koa asaovy ambenana ny fasany ambara-pahafaky ny andro fahatelo, fandrao avy ireo mpianany hangalatra ny fatiny ka hilaza amin’ny vahoaka hoe: «Nitsangana velona avy tany amin’ny maty Izy»; ka ho ratsy kokoa ny fitaka farany noho ny voalohany.

⁶⁵Dia hoy i Pilato tamin-dry zareo: — Manana mpiambina ianareo, koa ndeha ataovy tsara antoka ny fasana araka izay fantatrareo fa mety.

⁶⁶Dia lasa izy ireo ka nataony tsara antoka ny fasana: nasiany tombokase ny vato hidim-pasana sady nametrahany mpiambina.