Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Matio 6 Bible Online

Matio 6 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Matio 6

¹— Tandremo ny manao adidy ara-pivavahana eo imason’ny olona mba ho hitany, sao ianareo tsy mahazo valisoa avy amin’ny Rainareo Izay any an-danitra.

²Koa rehefa manao fiantrana ianao, aza dia antsoantsoina ho ren’ny tany ama-monina, sahala amin’ny fanaon’ny mpihatsaravelatsihy any amin’ny sinagôga sy eny an-dalambe, mba hankalazan’ny olona azy. Lazaiko marina aminareo fa efa azony ny valisoany.

³Fa ianao kosa, rehefa manao fiantrana, aoka na dia ny olona sakaizanao indrindra aza tsy hahalala izay ataonao[42],

⁴hany ka miafina no anaovanao ny fiantrànao; ary ny Rainao Izay mahita ao amin’ny miafina no hamaly soa anao.

⁵— Rehefa mivavaka ianareo, aza mba manahaka ny mpihatsaravelatsihy. Tian-dry zareo ny maka toerana ao amin’ny sinagôga sy eny amin’ny fihaonan-dalana[43] raha mivavaka, mba hahitan’ny olona azy. Lazaiko marina aminareo fa efa azony ny valisoany.

⁶Fa ianao kosa, rehefa mivavaka, midira ao amin’ny efitranonao, hidio ny varavarana, dia mivavaha amin’ny Rainao Izay ao amin’ny miafina; ary ny Rainao Izay mahita ao amin’ny miafina no hamaly soa anao.

⁷Rehefa mivavaka ianareo, aza mba maro teny tahaka ny mpanompo sampy. Heverin’izy ireny fa rehefa maro teny izy, vao henon’Andriamanitra.

⁸Koa aza mba manahaka azy ianareo, satria fantatry ny Rainareo rahateo ny zavatra ilainareo, alohan’ny hangatahanareo izany aminy.

⁹Koa mivavaha toy izao[44] àry ianareo: «Ry Rainay any an-danitra ô, hohamasinina anie ny anaranao;

¹⁰ho tonga anie ny Fanjakanao; hatao anie ny sitraponao, eto an-tany tahaka ny any an-danitra.

¹¹Omeo anay anio ny hanina sahaza anay[45],

¹²avelao ny helokay, ary tahaka izany koa no amelanay izay meloka taminay;

¹³aza avela ho azon’ny fakampanahy izahay, fa manafaha anay amin’ilay Ratsy! [Anao ny fanjakana sy ny hery, Anao ny voninahitra mandrakizay[46]! *Amen.]

¹⁴Eny, raha mamela ny fahadisoan’ny olona ianareo, dia mba hamela anareo koa ny Rainareo Izay any an-danitra;

¹⁵fa raha tsy mamela ny olona kosa ianareo, dia mba tsy hamela ny fahadisoanareo koa ny Rainareo Izay any an-danitra.

¹⁶— Rehefa mifady hanina ianareo, aza mba manahaka ny mpihatsaravelatsihy ka malahelo endrika. Ataon-dry zareo manjonitra ny tarehiny mba hahitan’ny olona azy hoe mifady hanina. Lazaiko marina aminareo fa efa azony ny valisoany.

¹⁷Fa ianao kosa, rehefa mifady hanina, dia sasao ny tavanao ary amboary tsara ny volonao,

¹⁸hany ka tsy ny olona no hahita anao hoe mifady hanina fa ny Rainao Izay ao amin’ny miafina; ary ny Rainao Izay mahita ao amin’ny miafina no hamaly soa anao.

¹⁹— Aza mangorona harena ho anareo etỳ an-tany, izay misy kadradraka sy harafesina manimba, sady misy mpangalatra mamaky trano sy mangalatra;

²⁰fa manangòna harena ho anareo any an-danitra, izay tsy misy kadradraka na harafesina manimba sady tsy misy mpangalatra mamaky trano na mangalatra.

²¹Fa izay misy ny harenao no hisy ny fonao koa.

²²— Ny maso no toy ny jiron’ny tena: koa amin’izany raha mahiratra ny masonao, dia mazava ny tenanao manontolo;

²³raha jamba kosa ny masonao, dia maizina ny tenanao manontolo. Eny, raha maizina ilay fahazavana ao anatinao, dia vao mainka haizim-pito no hisy anao!

²⁴— Tsy misy olona mahay manompo tompo roa; satria na ny anankiray ho hàlany ary ny anankiray ho tiany, na ny anankiray hombàny ary ny anankiray hohamavoiny. Tsy hainareo atao ny sady manompo an’Andriamanitra no manompo ny harena.

²⁵— Noho izany indrindra no ilazako aminareo hoe: aza manahy ny amin’ny hanina sy fisotro izay tohan’ainareo, na ny amin’ny fitafiana izay ilain’ny tenanareo; moa tsy mihoatra ny hanina ve ny aina, ary tsy mihoatra ny fitafiana ve ny tena?

²⁶Jereo ange ny voro-manidina: tsy mamafy na mijinja na manangona an-tsompitra manko izy ireny, kanefa fahanan’ny Rainareo Izay any an-danitra. Moa tsy sarobidy lavitra noho ireny ve ianareo?

²⁷Fa iza aminareo, na dia be fanahiana toy inona aza, no mahay manalava kely monja ny andro iainany[47]?

²⁸Ary ahoana no anahianareo ny amin’ny fitafiana? Diniho tsara ny fanirin’ny voninkazo eny an-tsaha:

²⁹tsy misasatra na mamoly izy ireny, kanefa lazaiko aminareo fa na i Salômôna, teo amin’ny voninahiny[48] rehetra aza, dia tsy tsara fitafiana tahaka ny anankiray amin’izy ireny.

³⁰Tafîn’Andriamanitra toy izany ny ahitra any an-tsaha, izay eny anio nefa atsipy any am-patana rahampitso; tsy mainka ve ianareo no hampitafîny, ry kely finoana?

³¹Noho izany, aza manahy ianareo ka manao hoe: inona no hohaninay? na hoe: inona no hosotroinay? na hoe: inona no hitafianay?

³²Ireo mpanompo sampy manko no fatra-pikatsaka ireny rehetra ireny; fantatry ny Rainareo Izay any an-danitra kosa fa ilainareo avokoa izany.

³³Nefa katsaho aloha ny Fanjakàn’Andriamanitra sy ny hanao ny marina nosoritany, dia homeny anareo ho fanampiny ireny rehetra ireny.

³⁴Noho izany, aza manahy ny ho ampitso ianareo; satria ny ampitso hanahy ny ho azy, fa ampy ho an’ny andro anio ny fahoriana mitranga eo aminy.