Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Marka 6 Bible Online

Marka 6 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Marka 6

¹Dia niala teo i Jesoa ka nankany amin’ny tanàna nahabe Azy[36], ary nanaraka Azy tany koa ny mpianany.

²Ary nony sabata ny andro, dia nampianatra tao amin’ny sinagôga i Jesoa; dia talanjona ireo olona maro nihaino Azy ka vaky vava hoe: — Avy taiza re no nahazoan’ilay io izany zavatra izany? Ary ahoana izato fahendrena nomena azy sy ireto asa mahagaga vitany?

³Tsy ilay mpandrafitra ve io, ilay zanak’i Maria[37] sady rahalahin’i Jakôba sy i Jôsèta ary i Joda sy i Simôna? Ary tsy ireto miara-monina amintsika ireto ve ny anabaviny? Dia voasakana hino Azy ry zareo.

⁴Fa hoy i Jesoa taminy: — Mpaminany tsy hajaina eo amin’ny tanàna nahabe azy sy eo amin’ny havany ary eo amin’ny fianakaviany, na dia heni-kaja any an-kafa aza[38]!

⁵Ary tsy afaka nanao asa mahagaga teo Izy, afa-tsy tamin’ny nanasitranany marary vitsivitsy nametrahany tanana.

⁶Dia gaga i Jesoa, satria tsy nanam-pinoana ry zareo. Ary nitety ny tanàna kely manodidina i Jesoa, ka nampianatra.

⁷Dia nantsoiny hankeo aminy ny 12 lahy ary nirahiny tsiroaroa ka nomeny fahefana handroaka ny fanahy maloto.

⁸Ary izao no hafatrafatra nataony taminy: — Aza mitondra na inona na inona rehefa handeha, afa-tsy tehina; aza mitondra vatsy na kitapom-batsy na vola am-paosy;

⁹manaova kapa ary aza mitondra akanjo hisoloana.

¹⁰Dia hoy koa Izy taminy: — Izay trano hampandrosoana anareo no itoero mandra-pialanareo ny tanàna.

¹¹Ary izay toerana tsy handraisan’ny olona anareo na tsy hihainoany anareo, dia ialao; ka ahintsano eo ny vovoka avy amin’ny tongotrareo[39] ho fiampangana azy.

¹²Dia lasa izy 12 lahy ary nitory tamin’ny olona fa hoe tokony hiala amin’ny toe-dratsy.

¹³Demony maro no noroahiny ary marary maro no nohosorany diloilo[40] ka nositraniny.

¹⁴Nandre ny resadresaka maro i Herôda mpanjaka satria efa niely ny lazan’i Jesoa; fa hoy ny olona sasany: — I Jôhany Mpanao batisa, ilay efa maty io, fa velona indray, ka izany no ananany hery ahavitany asa mahagaga.

¹⁵Hoy kosa ny sasany: — I Elià io! Ary hoy indray ny hafa: — Mpaminany io, tahaka ny anankiray tamin’ireo mpaminany fahizay.

¹⁶Dia hoy i Herôda rehefa nandre izany: — I Jôhany Mpanao batisa izay, ilay efa nasaiko notapahina iny ny lohany, kanefa dia izany izy velona izany indray!

¹⁷Ny tenan’i Herôda mihitsy manko no naniraka olona hisambotra an’i Jôhany, ary nampigadra azy tao am-ponja. Ny antony dia ny amin’i Herôdiada, vadin’i Filipo rahalahiny, nefa nalain’i Herôda ho vady.

¹⁸Fa hoy i Jôhany tamin’i Herôda: — Tsy azonao atao ny maka ny vadin’ny rahalahinao[41].

¹⁹Dia nanao otri-po tamin’i Jôhany i Herôdiada ka nifofo ny ainy, saingy tsy afa-nanoatra.

²⁰Natahotra an’i Jôhany i Herôda satria hitany fa lehilahy mandala ny rariny sady masim-pitondrantena i Jôhany ka narovany. Isaky ny nihaino azy i Herôda, dia sahiran-tsaina mafy, nefa dia nahafinaritra azy ny nihaino azy.

²¹Kanjo tonga ny fotoana nifanojo indrindra tamin’izay nilan’i Herôdiada azy, dia ny fitsingerenan’ny andro nahaterahan’i Herôda, ka nanaovan’ity mpanjaka fanasana ho an’ireo tandapany sy ireo komandin’ny tafiny ary ireo loholona tao Galilea.

²²Dia niditra ny zanakavavin’i Herôdiada[42] ary nandihy, ka nahafaly an’i Herôda sy ny olona niara-nisakafo taminy. Dia hoy ny mpanjaka tamin-drazazavavy: — Angataho amiko izay tianao na inona na inona, fa homeko anao.

²³Ary niozona mafy tamin-drazazavavy ny mpanjaka nanao hoe: — Na inona na inona hangatahinao amiko dia homeko anao na dia hatramin’ny antsasaky ny fanjakako aza.

²⁴Dia lasa nivoaka ny efitrano fisakafoana razazavavy ka nanao tamin-dreniny hoe: — Inona no hangatahiko? Ary hoy ireniny: — Ny lohan’i Jôhany Mpanao batisa.

²⁵Dia niditra faingana niaraka tamin’izay razazavavy nankeo amin’ny mpanjaka ary niteny taminy hoe: — Tiako homenao ahy izao dia izao an-dovia ny lohan’i Jôhany Mpanao batisa.

²⁶Nalahelo fatratra ny mpanjaka, saingy noho ilay fianianana efa nataony ary noho ireo olona niara-nisakafo taminy, dia tsy te handà ny fangatahan-drazazavavy izy.

²⁷Teo no ho eo ny mpanjaka dia naniraka mpiambina nomeny baiko hitondra ny lohan’i Jôhany. Dia lasa ilay io ka nanapa-doha azy tany am-ponja.

²⁸Nentiny an-dovia ny lohan’i Jôhany ka nomeny an-drazazavavy; ary razazavavy kosa nanome azy an-dreniny.

²⁹Nandre izany ny mpianatr’i Jôhany, ka tonga naka ny fatiny ary nandevina azy.

³⁰Ary dia niverina teo amin’i Jesoa ireo apôstôly nitantara taminy izay rehetra nataony sy nampianariny.

³¹Fa hoy i Jesoa taminy: — Ndao ianareo hitokana any an-taniefitra hiala sasatra kely. Maro loatra mantsy ireo olona nifamoivoy, ka tsy nisy fotoana hisakafoan’i Jesoa sy ny apôstôly akory.

³²Dia niondrana an-tsambokely ry i Jesoa ka nandeha nitokana any an-taniefitra.

³³Hitan’ny olona fa niainga ry zareo ary maro no nahalala ny toerana halehany; dia nirohotra nandeha an-tongotra avy tany amin’ny tanàna rehetra ny olona, ka tonga talohany teo.

³⁴Rehefa niala tao an-tsambokely i Jesoa, dia nahita vahoaka maro; ka onena azy ireo ny fony satria tahaka ny ondry tsy misy mpiandry[43] ireo, ary dia zavatra maro no nampianariny azy ireo.

³⁵Efa hariva ny andro vao nanatona an’i Jesoa ny mpianany ka nanao hoe: — Taniefitra ity toerana ity ary ny andro efa hariva;

³⁶ka ravao ny olona mba handeha hividy sakafo eny amin’ny trano an-tsaha sy tanàna kely manodidina.

³⁷Fa novalian’i Jesoa hoe: — Ianareo ihany no aoka hanome hanina azy. Dia hoy ny mpianatra taminy: — Ka handeha àry ve izahay hividy mofo denàry roanjato homena hohaniny?

³⁸Fa hoy i Jesoa taminy: — Misy mofo firy any aminareo? Ndeha hoe jereo. Ka nony fantatry ny mpianany, dia hoy ireo hoe: — Mofo dimy, ary koa trondro roa!

³⁹Dia nomen’i Jesoa baiko ny mpianatra hampipetraka ny olona rehetra, ka hampitsitokotoko azy eny ambony ahi-maitso.

⁴⁰Dia nipetraka nitsitokotoko zato sy dimampolo avy ny olona.

⁴¹Noraisin’i Jesoa tamin’izay ny mofo dimy sy ny trondro anankiroa; ary rehefa niandrandra ny lanitra ka nisaotra an’Andriamanitra Izy, dia nanapaka ny mofo sy nanome azy ny mpianany harosony amin’ny olona; ary nozarain’i Jesoa tamin’ny olon-drehetra koa ny trondro anankiroa.

⁴²Dia samy nihinana avokoa izy rehetra ka voky.

⁴³Nangonin’ireo mpianatra ny tapa-mofo ambiny ka nahafeno sobika 12[44], ary nangoniny koa ny trondro sisa.

⁴⁴Nefa dia nisy dimy arivo ny vatan-dehilahy nihinana mofo teo.

⁴⁵Vetivety foana taorian’izay, dia noteren’i Jesoa hiondrana an-tsambokely ny mpianany ary nasainy hiampita mialoha hankeny Betsaidà; fa Izy mbola handefa ny vahoaka hody.

⁴⁶Ary rehefa avy nanao veloma ny vahoaka i Jesoa, dia lasa nankany an-tendrombohitra hivavaka.

⁴⁷Efa maizina ny andro no teo ampovoan’ny farihy ny sambokely, ary i Jesoa irery sisa teny an-tanety;

⁴⁸hitany fa sahirana mafy ny mpianatra nivoy ny sambokely, satria notohain’ny rivotra ry zareo. Ary tokony ho tamin’ny maraina efa naneno akoho, dia lasa nanatona ny mpianany i Jesoa, nandeha teny ambony farihy ka efa hihoatra azy[45].

⁴⁹Nahatazana an’i Jesoa nandeha teny ambony rano ireo mpianatra ary nihevitra Azy ho matoatoa, ka niantsoantso mafy.

⁵⁰Samy nahatazana an’i Jesoa izy rehetra ka raiki-tahotra. Avy hatrany dia niteny taminy anefa i Jesoa ka nanao hoe: — Matokia, fa Izaho ity. Aoka izay ny tahotra!

⁵¹Niakatra nankeo aminy tao an-tsambokely i Jesoa, dia indro nijanona ny rivotra; ka talanjona fatratra ny mpianatra,

⁵²satria tsy azony an-tsaina ilay nampitomboana ny mofo, noho ny hamafin’ny fony.

⁵³Ary nony tafita ny rano i Jesoa mbamin’ny mpianany, dia tonga tao amin’ny faritanin’i Genesareta[46], ka niantsona teo.

⁵⁴Rehefa niala tao an-tsambokely ry zareo, dia nahafantatra an’i Jesoa avy hatrany ny olona,

⁵⁵ka lasa nitety haingana ny faritany manontolo ary nitondra ny marary tamin’ny filanjana hankany amin’izay reny fa nisy Azy.

⁵⁶Ary tany amin’ny toerana rehetra nalehan’i Jesoa, na tanàna kely na tanàn-dehibe na ambanivohitra, dia teny amin’ny kianja no nametrahana ny marary; ary dia niangavian’ny olona i Jesoa mba hamela ny marary hikasika na dia ny somotraviavin-dambany fotsiny ihany aza; ary izay rehetra nikasika Azy dia sitrana avokoa.