Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Marka 9 Bible Online

Marka 9 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Marka 9

¹Dia hoy koa i Jesoa taminy: — Lazaiko marina aminareo fa ny sasany amin’izay manatrika eto dia tsy ho faty, raha tsy efa mahita ny Fanjakàn’Andriamanitra tonga amin-kery mahagaga.

²Enina andro taorian’izay, dia nalain’i Jesoa niaraka taminy ry i Petera sy i Jakôba ary i Jôhany, ka nentiny nitokana tany an-tendrombohitra avo. Dia niova tarehy teo anatrehan’izy telo lahy i Jesoa:

³ny fitafiany niova namirapiratra sady fotsy nangatsakatsaka, ary tsy misy mpanasa lamba mahadio sy mahafotsy lamba toy izany etỳ ambonin’ny tany[59].

⁴Hitan’ireto mpianatra koa i Elià sy i Mosesy; ary niresaka tamin’i Jesoa izy roa lahy.

⁵Dia hoy i Petera tamin’i Jesoa: — Mpampianatra ô, tsara ho antsika ny mitoetra eto; koa hanao lay telo izahay; ny anankiray ho Anao, ny anankiray ho an’i Mosesy ary ny anankiray ho an’i Elià.

⁶Fa tsy hitan’i Petera izay holazaina satria samy raiki-tahotra ireto mpianatra telo lahy.

⁷Tamin’izay dia nisy rahona nanarona azy rehetra, ary nisy feo avy tao amin’io rahona io nanao hoe: — Ity no Zanako, ilay Malalako; henoy Izy[60]!

⁸Ary niaraka tamin’izay ireo mpianatra telo lahy dia nanopy maso manodidina, ka tsy nahita olona intsony teo aminy afa-tsy i Jesoa irery ihany.

⁹Fony izy efa-mianaka nidina avy any an-tendrombohitra, dia izao no baiko nomen’i Jesoa azy telo lahy: — Aza mitantara na amin’iza na amin’iza ny zavatra vao hitanareo, mandra-pitsangan’ny Zanak’olona ho velona avy any amin’ny maty.

¹⁰Notanan’izy telo lahy izany hafatra izany, kanefa nifampidinihany izay hevitry ny hoe «mitsangana velona avy any amin’ny maty».

¹¹Dia nanontany an’i Jesoa izy telo lahy nanao hoe: — Nahoana no lazain’ny mpahay lalàna fa hoe tsy maintsy ho avy i Elià[61], alohan’ny hahatongavan’ny Mesia?

¹²Ary hoy i Jesoa taminy: — Tsy maintsy ho avy i Elià hampody ny zavatra rehetra amin’ny laoniny, alohan’ny hahatongavan’ny Mesia; fa ahoana kosa no ilazan’ny Soratra Masina momba ny Zanak’olona fa hoe tsy maintsy hijaly mafy Izy ary hatao tsinontsinona[62]?

¹³Eny, hoy Aho aminareo, efa tonga tokoa i Elià sady nanaovan’ny sasany izay fampijaliana rehetra tiany hatao taminy araka ny voalazan’ny Soratra Masina momba azy.

¹⁴Nony tafaverina teo amin’ny mpianatra hafa ry i Jesoa efa-mianaka, dia nahita vahoaka maro nanodidina ireto mpianatra ary koa mpahay lalàna niady hevitra taminy teo.

¹⁵Raha vao nahita an’i Jesoa ny vahoaka rehetra, dia talanjona sady faly ka nirohotra niarahaba Azy.

¹⁶Dia nanontany ireto mpianatra i Jesoa nanao hoe: — Inona izato iadianareo hevitra amin’ny mpahay lalàna?

¹⁷Fa nisy olona iray tamin’ny vahoaka namaly Azy hoe: — Mpampianatra ô, nentiko eto aminao ny zanako lahy fa azon’ny fanahy mampahamoana.

¹⁸Ary na aiza na aiza ahazoany azy, dia alavony amin’ny tany ilay zaza ary ataony mandoa vory sy mikitro-nify dia mihinjitra eo. Niangaviako ny mpianatrao handroaka ilay fanahy, kanefa tsy vitany.

¹⁹Dia hoy i Jesoa tamin’ny vahoaka: — Karazan’olona tsy mino ianareo! Mandra-pahoviana no hitoerako eto aminareo? Mandra-pahoviana no handeferako aminareo? Ento atỳ amiko ny zaza!

²⁰Dia nentiny teo aminy izy. Raha vao nahita an’i Jesoa ilay fanahy, dia nataony mifanintontsintona ilay zaza ka nianjera tamin’ny tany ary niolanolana sy nandoa vory.

²¹Ary nanontany ny rain-drazazalahy i Jesoa hoe: — Hatramin’ny oviana izao? Dia hoy ny rainy: — Hatramin’ny fahakeliny.

²²Ary matetika izy no nazeran’io fanahy io tany anaty afo sy tany anaty rano hamonoana azy; koa raha misy efanao re, dia mamindrà fo aminay ka vonjeo izahay!

²³Fa hoy ny navalin’i Jesoa azy: — Raha misy efako hoe? Tsy misy tsy efan’izay mino!

²⁴Avy hatrany ilay rain’ilay zaza dia niantsoantso mafy nanao hoe: — Mino aho, nefa vonjeo fa tsy ampy finoana.

²⁵Nahita ny vahoaka nitangorona teo i Jesoa, dia niteny mafy ilay fanahy maloto nanao hoe: — Mandidy anao Aho, ry fanahy mampahamoana sady mamparenina, mialà amin’io zaza io ary aza miverina ao aminy intsony!

²⁶Dia ninananana ilay fanahy sady nampifanintontsintona mafy ny zaza no niala taminy. Nitsitra toy ny maty ilay zaza ka nataon’ny maro hoe maty.

²⁷Fa noraisin’i Jesoa ny tanan’ilay zaza hanarenany azy; dia tafatsangana tokoa izy.

²⁸Rehefa tonga tao an-trano i Jesoa, dia nanontany Azy manokana ny mpianany nanao hoe: — Nahoana izahay no tsy naharoaka azy iny?

²⁹Dia hoy i Jesoa taminy: — Iny karazana iny dia tsy misy fomba azo amoahana azy afa-tsy ny fivavahana ihany.

³⁰Dia niala teo i Jesoa sy ny mpianany ka namakivaky ny faritany Galilea, ary tsy tian’i Jesoa hisy hahalala izany;

³¹fa nampianatra ny mpianany Izy ary nilaza taminy hoe: — Hatolotra eo an-tanan’ny olona ny Zanak’olona ka hovonoiny ho faty, ary andro fahatelo aorian’ny hahafatesany dia hitsangana velona.

³²Tsy azon’ny mpianany anefa izany teny izany, sady tsy sahiny nanontaniana an’i Jesoa.

³³Dia niditra tao Kafarnahòma i Jesoa sy ny mpianany. Ary rehefa mby tao an-trano i Jesoa, dia nanontany ny mpianany hoe: — Inona no niadianareo hevitra teny an-dalana teo iny?

³⁴Tsy niteny tsy nivolana ireo, satria ny niadiany hevitra teny an-dalana dia ny hoe iza no lehibe indrindra amin’izy samy izy.

³⁵Dia nipetraka i Jesoa ary niantso ny 12 lahy ka nanao taminy hoe: — Raha misy te ho voalohany, aoka izy ho farany amin’ny olona rehetra ary ho mpanompon’ny olona rehetra.

³⁶Dia nandray zazakely i Jesoa, napetrany teo ampovoan’izy rehetra ary dia notrotroiny ka hoy Izy:

³⁷— Na iza na iza mandray ny anankiray amin’itony zaza itony amin’ny anarako, dia Izaho no raisiny; ary na iza na iza mandray Ahy, dia tsy Izaho ihany no raisiny fa Ilay naniraka Ahy koa.

³⁸Fa hoy i Jôhany tamin’i Jesoa: — Mpampianatra ô, nahita olona nandroaka demony tamin’ny anaranao izahay, ka noraranay satria tsy namantsika.

³⁹Dia hoy i Jesoa taminy: — Aza raràna; fa tsy misy olona hanao asa mahagaga amin’ny anarako, ka hahateny ratsy Ahy eo no ho eo.

⁴⁰Fa izay tsy manohitra antsika dia momba antsika.

⁴¹Ary na iza na iza manome rano eran’ny kaopy hosotroinareo noho ny maha an’i Kristy anareo, dia lazaiko marina aminareo fa tsy ho diso valisoa.

⁴²Na iza na iza mitarika ny anankiray amin’itony madinika mino Ahy itony hanao ratsy, dia aleo izy anantonana vatobe fikoseham-bary eo amin’ny vozony ka hatsipy any anaty ranomasina.

⁴³Raha mitarika anao amin’ny ratsy ny tananao ila, dia tapaho; fa aleo ianao tokan-tanana nefa tafiditra any amin’ny fiainana toy izay ary tanan-droa nefa mivarina any amin’ny lohasahan’afo, dia any amin’ny afo tsy mitsaha-mirehitra. [

⁴⁴Any, «ny olitra mivoaka amin’ny tena, tsy maty; ary ny afo, tsy mitsaha-mirehitra.»]

⁴⁵Raha mitarika anao amin’ny ratsy ny tongotrao ila, dia tapaho; fa aleo ianao tokan-tongotra nefa tafiditra any amin’ny fiainana toy izay ary tongotra roa nefa atsipy any amin’ny lohasahan’afo. [

⁴⁶Any, «ny olitra mivoaka amin’ny tena, tsy maty; ary ny afo, tsy mitsaha-mirehitra.»]

⁴⁷Ary raha mitarika anao amin’ny ratsy ny masonao ila, dia esory; fa aleo ianao toka-maso nefa tafiditra any amin’ny Fanjakàn’Andriamanitra toy izay ary maso roa nefa atsipy any amin’ny lohasahan’afo.

⁴⁸Any, «ny olitra mivoaka amin’ny tena, tsy maty; ary ny afo, tsy mitsaha-mirehitra[63].»

⁴⁹Eny, hodiovina amin’ny alalan’ny afo avokoa ny olona rehetra tahaka ny anadiovana ny sorona rehetra amin’ny alalan’ny sira.

⁵⁰Zava-tsoa manko ny sira; kanefa raha ny sira no tonga matsatso, hataonareo ahoana indray no hamerina ny tsirony? Aoka ianareo hanana sira ao aminareo, ary aoka hanjaka eo aminareo ny fihavanana.