Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Lioka 17 Bible Online

Lioka 17 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Lioka 17

¹Hoy indray i Jesoa tamin’ny mpianany: — Hisy lalandava ny toe-javatra mitarika amin’ny ratsy; nefa mampalahelo izay olona mahatonga izany!

²Aleo izy anantonana vatobe fikoseham-bary eo amin’ny vozony ka atsipy any an-dranomasina mba tsy hitarika ny anankiray amin’ireny madinika ireny hanao ratsy.

³Koa mitandrema tena ianareo! Raha diso ny rahalahinao, dia anaro; ka raha mivalo izy, dia avelao.

⁴Ary raha diso aminao hatramin’ny impito anatin’ny indray andro aza ny rahalahinao, nefa miverina aminao hatrany manao hoe: «mivalo aho», dia avelao!

⁵Ary hoy ny apôstôly tamin’ny Tompo: — Mba ampitomboy ny finoanay!

⁶Ka novalian’ny Tompo hoe: — Raha manam-pinoana hoatra ny voan-tsinapy[128] ianareo dia ho afa-milaza amin’ity voaroihazo ity hoe: «Miongota, ary aoka haniry any an-dranomasina»; dia hanoa anareo izy.

⁷— Aoka hatao hoe misy aminareo manana mpanompo, mpiasa tany na mpiandry biby fiompy. Raha mody avy any an-tsaha ve ilay mpanompo, dia hilazana hoe: «Avia faingana hisakafo»?

⁸Tsia, fa izao no hatao aminy: «Anamboary sakafo aho; ary misikîna hampihinana ahy mandritra ny isakafoanako. Aorian’izany vao hisakafo ianao.»

⁹Ary ankasitrahina ve ilay mpanompo, rehefa vitany izay nasaina hataony? Tsia!

¹⁰Torak’izany koa ianareo, rehefa vitanareo izay rehetra nasain’Andriamanitra hatao, dia milazà hoe: «Mpanompo tsy mendrika sitraka izahay, fa izay nataonay dia adidinay rahateo!»

¹¹Raha nizotra ho any Jerosalema i Jesoa, dia namaky faritany miolotra amin’i Samaria sy i Galilea.

¹²Raha niditra tao amin’ny tanàna anankiray Izy, dia nisy marary hoditra folo lahy nitsena Azy. Nijanona lavidavitra[129] ihany izy folo lahy

¹³sady niantsoantso hoe: — Ry Jesoa Mpampianatra ô, mamindrà fo aminay!

¹⁴Nahita azy ireo i Jesoa ka nanao taminy hoe: — Ndeha miseho amin’ny mpisorona ianareo[130]! Raha mbola teny an-dalana izy folo lahy, dia sitrana.

¹⁵Ny anankiray, raha vao nahita fa sitrana, dia niverina ka niantsoantso nanome voninahitra an’Andriamanitra,

¹⁶niankohoka teo an-tongotr’i Jesoa sady nisaotsaotra Azy; ary Samaritanina ralehilahy.

¹⁷Dia niteny i Jesoa nanao hoe: — Tsy folo lahy ve no sitrana? Ka aiza ny sivy?

¹⁸Tsy nisy nahalala niverina nanome voninahitra an’Andriamanitra ve afa-tsy ity olona hafa firenena ity?

¹⁹Ary dia hoy i Jesoa taminy: — Mitsangàna ka modia, ny finoanao no nahasitrana anao!

²⁰Ireo Farisianina indray kosa no nanontany an’i Jesoa hoe: — Rahoviana no ho avy ny Fanjakàn’Andriamanitra? Dia novaliany hoe: — Tsy talaky maso ny fiavian’ny Fanjakàn’Andriamanitra.

²¹Tsy holazaina hoe: «Intỳ eto izy», na hoe «Irỳ erỳ», satria indro efa eo afovoanareo[131] ny Fanjakàn’Andriamanitra.

²²Ary hoy i Jesoa tamin’ny mpianany: — Ho avy ny fotoana hanirianareo hahita anankiray amin’ny andro hiavian’ny Zanak’olona, kanefa tsy hahita ianareo.

²³Hisy hilaza aminareo hoe: «Irỳ erỳ izy!» na hoe «Intỳ eto!», saingy aza mitotototo mankany.

²⁴Fa tahaka ny tselatra manelatra sady mahazava hatramin’ny faravodilanitra iray ka hatreo amin’ny faravodilanitra andaniny, ho toy izany ny Zanak’olona amin’ny androny hiaviany.

²⁵Alohan’izany anefa, dia tsy maintsy hijaly mafy Izy ary holavin’ny olona ankehitriny.

²⁶Toy izay nitranga tamin’ny andron’i Noà no ho tonga amin’ny andro hiavian’ny Zanak’olona.

²⁷Nihinana sy nisotro ary nampaka-bady sy nampakarina ny olona tamin’izay, mandra-pigadon’ny andro nidiran’i Noà tanatin’ny sambofiara: tonga ny safodrano ary nandringana azy rehetra[132].

²⁸Toy izay nitranga tamin’ny andron’i Lôta ihany koa. Nihinana sy nisotro ny olona tamin’izay, nividy sy nivarotra, ary namboly sy nanorin-trano;

²⁹nefa tamin’ny andro nialan’i Lôta tao Sôdôma, dia nilatsaka toa oram-baratra avy any an-danitra ny afo aman-tsolifara ka nandevona azy rehetra[133].

³⁰Toy izany no ho tonga amin’ny andro hisehoan’ny Zanak’olona.

³¹Amin’izany andro izany, izay eny an-tampon-trano, aoka tsy hidina hamory ny entany ao an-trano; ary toy izany koa izay any an-tsaha, aoka tsy hiverina any an-trano.

³²Tsarovy ny vadin’i Lôta[134]!

³³Izay mitady hitsitsy ny ainy no hahavery azy; fa izay manao vy very ny ainy no hahatahiry azy.

³⁴Lazaiko aminareo fa amin’izany alina izany, dia hisy roa lahy miara-misakafo: ka ny iray halaina, ny iray havela;

³⁵hisy roa vavy miara-mikoso-bary: ka ny iray halaina, ny iray havela; [

³⁶hisy roa lahy tafaraka eny an-tsaha: ka ny iray halaina, ny iray havela[135].]

³⁷Dia nanontanian’ny mpianany i Jesoa ka nataony hoe: — Aiza moa, ry Tompo, no hitrangan’izany? Ka novaliany hoe: — Izay misy ny faty no hifamotoanan’ny voromahery!