Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Lioka 21 Bible Online

Lioka 21 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Lioka 21

¹Ary nanopy ny masony i Jesoa ka nahita ireo mpanankarena nandrotsa-bola teo amin’ny vata fitoeran-drakitra.

²Ary hitany koa ity vehivavy mpitondratena mahantra nandrotsaka ariary anankiroa[157].

³Ka hoy i Jesoa hoe: — Lazaiko marina aminareo fa io mpitondratena io no nandrotsaka be indrindra tamin’izy rehetra.

⁴Satria ireo rehetra ireo dia nandrotsaka ny ambim-bavany ho fanatitra; fa ravehivavy io kosa, na fadiranovana toy inona aza, dia ny fivelomany manontolo no narotsany.

⁵Nisy mpianatra niresaka momba ny tempoly, amin’izy voaravaka vato saro-bidy sy fanatitra fanalàm-boady. Ka hoy i Jesoa:

⁶— Ho avy ny andro handravana ireo zavatra banjininareo ireo ary tsy havela hisy vato mifanongoa eo ka tsy harodana.

⁷Ary nanontanian’ireo indray i Jesoa hoe: — Mpampianatra ô, oviana no hahatongavan’izany ary inona no hamantarana fa madiva ho avy izany?

⁸Dia novaliany hoe: — Tandremo sao voafitaka ianareo. Fa maro no ho avy hisandoka ny anarako sady hanao hoe: «Izaho no Mesia», ary «Tonga ny fotoana!» Aza mba manaraka an’ireny.

⁹Raha mandre ady sy korontana ianareo, aza taitra; eny, tsy maintsy ho tonga aloha izany, nefa tsy dia miaraka amin’izay akory ny farandro.

¹⁰Ary hoy koa i Jesoa taminy: — Hisy firenena hitsangana hamely firenena ary koa fanjakana hitsangana hamely fanjakana.

¹¹Amin’ny toerana samihafa, hisy horohorontany mahery vaika mbamin’ny mosary sy areti-mandringana; ary avy eny amin’ny habakabaka dia hisy zava-mahatahotra sy famantarana lehibe.

¹²Kanefa alohan’izany rehetra izany, dia hosamborina sy hoenjehina ianareo, hatolotra hotsaraina any amin’ny sinagôga ary hatao am-ponja, hoentina eo anatrehan’ireo mpanjaka sy mpifehy noho ianareo miandany amiko.

¹³Ho tonga aminareo izany mba hijoroanareo ho vavolombelona manambara Ahy.

¹⁴Koa ataovy latsaka ao am-ponareo fa tsy tokony hihevitra mialoha izay hiarovanareo tena ianareo;

¹⁵satria Izaho ihany no hampiteny anareo sy hanome fahendrena anareo, ka tsy hahatohitra sady tsy haharesy lahatra anareo izay rehetra miampanga anareo.

¹⁶Hanolotra anareo na dia ny ray aman-dreny sy ny mpiray tampo ary ny havana aman-tsakaiza aza, ka hovonoin’olona ny sasany aminareo.

¹⁷Ho halan’ny olon-drehetra ianareo satria miandany amiko,

¹⁸nefa tsy hisy very na dia singam-bolo iray amin’ny lohanareo aza.

¹⁹Aoka ho amim-paharetana no hahazoanareo famonjena ny ainareo.

²⁰— Rehefa hitanareo voahodidina miaramila i Jerosalema, dia fantaro fa antomotra ny fandravana azy.

²¹Amin’izany, izay any Jodea aoka handositra any an-tendrombohitra; izay ao an-tanànan’i Jerosalema aoka hilefa any ivelany; ary izay any an-tsaha aoka tsy hiverina ao an-tanàna.

²²Satria andro nataon’Andriamanitra ho famaizana izany andro izany, mba hahatanterahan’izay rehetra voalazan’ny Soratra Masina[158].

²³Loza no hanjo ny bevohòka sy ny mitaiza kely amin’izany andro izany, satria hisy fahoriana lehibe amin’ity tany ity ary hihatra amin’ity vahoaka ity ny fahatezeran’Andriamanitra.

²⁴Ny mponina haringan’ny lelan-tsabatra na hoentin-ko babo any amin’ny firenena rehetra any, ary i Jerosalema hohitsakitsahin’ny hafa firenena mandrapahafenon’ny andro natao hanjakan’ny hafa firenena.

²⁵— Hisy famantarana koa eny amin’ny masoandro sy ny volana ary ny kintana[159]; ary etỳ an-tany dia ho ory sy ho very hevitra ny firenena noho ny ranomasina hikotrokotroka sy hanonja izaitsizy.

²⁶Hisy olona ho fatin’ny tahotra sy ny fanahiana izay hanjo ny tany tontolo, satria hihozongozona ny herin’ny habakabaka.

²⁷Amin’izay no hahitana ny Zanak’olona tamy voahodidin-drahona sady ombàn-kery sy voninahitra lehibe[160].

²⁸Raha vao miantomboka anefa izany zavatra izany, dia mitrakà ianareo ary andrandrao ny lohanareo fa efa antomotra ny fanavotana anareo.

²⁹Dia nilaza fanoharana tamin’ny mpihaino Azy i Jesoa nanao hoe: — Jereo ny aviavy sy ny hazo rehetra.

³⁰Raha vao tazanareo manaroka izy ireny, dia fantatrareo fa efa akaiky ny fahavaratra.

³¹Toy izany koa raha vao hitanareo miantomboka izany zavatra izany, dia fantaro fa efa akaiky ny Fanjakàn’Andriamanitra.

³²Lazaiko marina aminareo fa mbola tsy ho tapitra akory ity taranaka ity, dia ho tanteraka izany rehetra izany.

³³Ho levona ny tany amana habakabaka, fa ny teniko tsy mba ho levona.

³⁴— Mitandrema tena ianareo, fandrao tonga mavesatra ny fonareo noho ny filibàna sy ny hamamoana ary ny fiahiana izao fiainana izao; ka ho avy tampoka tsy ampoizinareo izany andro izany,

³⁵satria hiantonta tahaka ny fandrika harato amin’ny mponina rehetra[161] manerana ny tany tontolo.

³⁶Koa miambena sady mivavaha lalandava mba ho afa-miala amin’izany loza rehetra efa ho avy izany sy ho marim-pijoro eo anatrehan’ny Zanak’olona.

³⁷Ny antoandro i Jesoa dia nampianatra tao an-kianjan’ny tempoly; ny hariva kosa Izy nankany ivelan’ny tanàna, ka nandany ny alina manontolo teny amin’ny tendrombohitra atao hoe Analanôliva.

³⁸Ary vao maraina be, dia nanatona Azy ao an-kianjan’ny tempoly ny vahoaka rehetra mba hihaino Azy.