Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Lioka 5 Bible Online

Lioka 5 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Lioka 5

¹Indray andro i Jesoa, raha ilay nijanona teo amoron’ny farihin’i Genesareta[49] iny, dia nitangoronan’ny vahoaka te hihaino ny tenin’Andriamanitra.

²Hitany fa nisy sambokely roa niantsona teo amoron-drano fa nidina nanasa harato ny mpanarato.

³Dia niakaran’i Jesoa ny sambokely anankiray izay an’i Simôna, ka niangavian’i Jesoa i Simôna hihataka kely amin’ny tany. Ary teo an-tsambokely Izy no nipetraka hampianatra ny vahoaka.

⁴Nony nitsaha-niteny i Jesoa, dia nanao tamin’i Simôna hoe: — Mandrosoa eny amin’ny lalina, dia alatsaho ny haratonareo hahazoana trondro.

⁵Fa novalian’i Simôna hoe: — Mpampianatra ô, niasa mafy izahay halina tontolo, saingy tsy nahazo na inona na inona; kanefa noho ny baikonao, dia halatsako ihany ny harato.

⁶Vao nandatsaka ny harato izy ireo, dia nahazo trondro be tokoa ary saika rovitra ny harato[50].

⁷Koa nohatsihin’izy iray tarika mba ho avy hanampy azy ny namany izay teny amin’ny sambokely hafa. Dia avy ireo, ka samy feno safomorona saika hilentika ny sambokely anankiroa.

⁸Raha nahita izany i Simôna Petera, dia niankohoka teo an-tongotr’i Jesoa nanao hoe: — Tompo ô, halaviro aho fa mpanota!

⁹Taitra loatra manko izy mbamin’ireo niaraka taminy noho ny haben’ny trondro azony.

¹⁰Toa izany koa ry i Jakôba sy i Jôhany zanakalahin’i Zebedeo izay niombona asa tamin’i Simôna. Ary hoy i Jesoa tamin’i Simôna: — Aoka izay ny tahotra; manomboka izao dia olona kosa no halainao!

¹¹Ary rehefa nampiantsona ny sambokely teo an-tanety i Simôna sy ny namany, dia nandao ny zavatra rehetra ka lasa niaraka tamin’i Jesoa.

¹²Indray andro, raha tao amin’ny tanàna anankiray i Jesoa, dia indro nisy lehilahy voan’ny aretin-koditra ny tenany manontolo. Nahatazana an’i Jesoa ralehilahy ka niankohoka teo anatrehany sy nitalaho taminy hoe: — Tompo ô, raha sitrakao, dia hainao diovina aho!

¹³Nanatsotra tanana i Jesoa dia nikasika azy sady niteny hoe: — Eny, sitrako izany, madiova ianao! Avy hatrany dia nialàn’ny aretin-koditra nahazo azy ralehilahy,

¹⁴kanefa noraran’i Jesoa tsy hilazalaza na amin’iza na amin’iza sady nataony hoe: — Mandehana miseho amin’ny mpisorona ary ento ny fanatitra voalazan’i Mosesy, mba ho vavolombelona amin’ny olona fa madio ianao[51].

¹⁵Kanjo vao mainka niely ny lazany ka vahoaka marobe no nirohotra hihaino Azy sy hositraniny amin’ny aretiny.

¹⁶I Jesoa kosa amin’izany lasa mihataka any amin’ny toerana mangina ka mivavaka any.

¹⁷Indray andro, raha nampianatra i Jesoa, dia nisy Farisianina sy mpahay lalàna nipetraka teo akaikiny; avy amin’ny tanàna any Galilea sy Jodea ary avy any Jerosalema ry zareo ireo. Ary niasa ny herin’ny Tompo[52] mba hanasitranan’i Jesoa ny marary.

¹⁸Dia indreo nisy lehilahy nilanja malemy anankiray tamin’ny fandriana ka nitady hampiditra azy ao an-trano sy hametraka azy eo anoloan’i Jesoa.

¹⁹Tsy hitan’ireo mpilanja izay fomba hampidirana azy noho ny habetsahan’ny olona ka niakarany ny tafon-trano, nanesorany ny tafo tanimanga ary nampidininy ombàm-pandriana ilay malemy ho eo afovoan’ny olona, eo anoloan’i Jesoa.

²⁰Hitan’i Jesoa ny finoan’ireo olona ka hoy Izy tamin’ilay marary: — Andriamatoa, voavela ny helokao!

²¹Ireo mpahay lalàna sy Farisianina kosa nieritreritra anakampo hoe: «Mba iza ity manevateva an’Andriamanitra ity? Iza no mahavela heloka afa-tsy Andriamanitra irery ihany[53]?»

²²Takatr’i Jesoa ny eritreritry ny mpahay lalàna sy Farisianina ka notsenainy ry zareo nataony hoe: — Inona izato eritreretinareo ao am-ponareo?

²³Inona moa no tsotsotra kokoa, ny milaza hoe: «Voavela ny helokao», sa ny milaza hoe: «Mitsangàna ka mandehana»?

²⁴Aoka ho fantatrareo fa ny Zanak’olona eto an-tany dia manam-pahefana hamela heloka. Dia hoy i Jesoa tamin’ilay malemy: — Mandidy anao Aho, mitsangàna, batao ny fandrianao, ary modia any an-tranonao!

²⁵Niaraka tamin’izay dia nitsangana teo imason’ny olona ralehilahy, nibata ny fandriany ary nody tany an-tranony sady nanome voninahitra an’Andriamanitra.

²⁶Talanjona avokoa izay rehetra teo ka nanome voninahitra an’Andriamanitra sady raiki-tahotra nanao hoe: — Zava-mahagaga ity hitantsika androany itỳ?

²⁷Taorian’izany, raha nandeha i Jesoa, dia nahita mpamory hetra atao hoe Levỳ nipetraka tao amin’ny birao famorian-ketra, ka hoy Izy taminy: — Avia hiaraka amiko!

²⁸Dia nitsangana i Levỳ namoy ny zavatra rehetra ary nandeha niaraka taminy.

²⁹Avy eo ry i Jesoa dia nanaovan’i Levỳ fanasambe tao an-tranony, ka betsaka ny mpamory hetra sy ny olon-kafa no niara-nisakafo taminy sy ny mpianany.

³⁰Nimonomonona ny Farisianina sy ireo mpahay lalàna mpomba azy ka nilaza tamin’ny mpianatr’i Jesoa hoe: — Ahoana ianareo no miara-mihinana sy misotro amin’ny mpamory hetra sy ny mpanota[54]?

³¹Dia novalian’i Jesoa hoe: — Tsy ny salama no mila dokotera fa ny marary.

³²Tsy hiantso ny olo-marina no nahatongavako fa hiantso ny mpanota mba hialany amin’ny toetra ratsiny.

³³Ary nisy olona nanao tamin’i Jesoa hoe: — Ny an’i Jôhany Mpanao batisa, ny mpianany mahavatra mifady hanina sy mivavaka; toraka izany koa ny an’ny Farisianina. Fa ny anao kosa mihinana sy misotro hatrany.

³⁴Dia hoy i Jesoa taminy: — Moa azonareo atao ve ny mampifady hanina ireo mpanotrona ny mpampaka-bady raha mbola miaraka aminy eo ny mpampakatra? Tsia!

³⁵Fa ho avy ny andro hanesorana ny mpampakatra eo aminy ka amin’izay andro izay vao hifady hanina ireo mpanotrona.

³⁶Mbola nilazan’i Jesoa fanoharana koa ireo olona ireo nataony hoe: — Tsy misy olona mandrovitra tapa-damba amin’ny fitafiana vaovao hanampenana fitafiana tonta; fa raha izany, ny vaovao moa ho rovitra ary ny tonta tsy hifanendrika amin’ny tapa-damba vaovao.

³⁷— Toy izany koa, tsy misy olona mitahiry divay vaovao ao anaty siny hoditra efa tranainy; fa raha izany, dia ho rotiky ny divay vaovao ny siny hoditra: ka ny divay ho raraka, ny siny hoditra hafoy.

³⁸Fa siny hoditra vaovao no tsy maintsy itahirizana ny divay vaovao.

³⁹— Ary tsy misy olona avy nisotro divay ela niotrehana ka hitady divay vaovao. Fa fiteny ny hoe: ny ela niotrehana no tsara.