Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Jôhany 11 Bible Online

Jôhany 11 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Jôhany 11

¹Nisy lehilahy anankiray narary, dia i Lazara izay nonina tao Betania, tanàna nisy an’i Maria sy i Marta[110] rahavaviny.

²I Maria dia ilay vehivavy nanosotra ilomanitra ny tongotry ny Tompo sy namaoka ny tongony tamin’ny volon-dohany; ary i Lazara anadahiny no narary[111].

³Dia naniraka olona tany amin’i Jesoa izy mirahavavy hilaza hoe: — Tompo ô, marary ilay sakaizanao!

⁴Rehefa nandre izany i Jesoa, dia nanao hoe: — Aretina tsy miafara amin’ny fahafatesana izay fa aretina tonga mba hisehoan’ny voninahitr’Andriamanitra ka hahazoan’ny Zanak’Andriamanitra voninahitra!

⁵I Jesoa dia fatra-pitia an’i Marta sy ny rahavaviny ary i Lazara.

⁶Kanefa mbola nijanona indroa andro teo amin’izany toerana izany ihany Izy, na dia nandre aza fa narary i Lazara.

⁷Taorian’izany i Jesoa vao niteny tamin’ny mpianany hoe: — Ndeha isika ho any Jodea indray!

⁸Fa izao no navalin’ny mpianany Azy: — Mpampianatra ô, vao haingana teo ny Jiosy no nitady hitora-bato Anao, ka hankany indray ve Ianao?

⁹Dia hoy i Jesoa: — Tsy adiny 12 ve ny indray andro? Koa raha misy olona mandeha amin’ny antoandro, dia tsy mba tafintohina izy satria mahita ny fahazavana manilo an’izao tontolo izao;

¹⁰fa raha misy mandeha amin’ny alina, dia ho tafintohina izy satria tsy misy fahazavana ao aminy.

¹¹Avy nilaza izany i Jesoa, dia nanao tamin’ny mpianany hoe: — Matory i Lazara sakaizantsika, fa handeha hamoha azy aho.

¹²Ka hoy ny mpianany taminy: — Raha matory izy, ry Tompo, dia ho sitrana ihany!

¹³Ny fahafatesan’i Lazara no voalazan’i Jesoa, kanefa nihevitra izy ireo fa torimaso no teneniny.

¹⁴Izay i Jesoa vao nilaza mazava taminy hoe: — Maty i Lazara!

¹⁵Ary noho ianareo, dia faly Aho tsy teo aminy, mba hinoanareo. Koa ndeha isika hankany amin’i Lazara!

¹⁶Ary i Tômà (ilay atao hoe Ikambana) dia niteny tamin’ny mpianatra namany hoe: — Ndeha koa isika hiara-maty amin’ny Mpampianatra antsika!

¹⁷Nony tonga tany Betania i Jesoa, dia nahita fa efa nalevina efatra andro i Lazara.

¹⁸Ity Betania ity dia akaikin’i Jerosalema tokony ho telo kilaometatra,

¹⁹ka maro tamin’ny Jiosy no tonga tao amin-dry i Marta sy i Maria hitsapa alahelo azy mirahavavy noho ny nahafatesan’ny anadahiny.

²⁰Vao ren’i Marta fa tamy i Jesoa, dia lasa izy nitsena Azy; fa i Maria no nipetraka tao an-trano.

²¹Ary hoy i Marta tamin’i Jesoa: — Raha teto Ianao, ry Tompo, dia tsy maty ny anadahiko.

²²Ary na dia izao ankehitriny izao aza, dia fantatro fa na inona na inona hangatahinao amin’Andriamanitra, dia homen’Andriamanitra Anao.

²³I Jesoa kosa niteny taminy hoe: — Hitsangana velona ny anadahinao!

²⁴Fa hoy i Marta taminy: — Fantatro fa hitsangana velona izy amin’ilay fitsanganan’ny maty amin’ny andro farany[112]!

²⁵Dia hoy i Jesoa taminy: — Izaho no manangana ho velona sy manome aina. Izay mino Ahy, na dia maty aza, dia ho velona;

²⁶ary izay rehetra mivelona amiko ka mino Ahy, dia tsy ho faty na oviana na oviana. Mino izany ve ianao?

²⁷Ka novalian’i Marta hoe: — Eny, ry Tompo, mino aho fa Ianao no ilay Mesia, ilay Zanak’Andriamanitra, Ilay tonga eo amin’izao tontolo izao!

²⁸Rehefa nilaza izany i Marta, dia lasa niantso mangingina an’i Maria rahavaviny nanao hoe: — Ao ny Mpampianatra, miantso anao!

²⁹Vao nandre izany kosa i Maria, dia nitsangana faingana nankany amin’i Jesoa.

³⁰Mbola tsy tonga tao an-tanàna Izy fa mbola teo amin’ny toerana nitsenan’i Marta Azy ihany.

³¹Ary ny Jiosy izay teo amin’i Maria tao an-trano sy nitsapa alahelo azy, raha nahita azy nitsangana faingana ka lasa any ivelany, dia nanaraka azy, satria nataony fa nankany amin’ny fasana hitomany any izy.

³²I Maria kosa, nony tonga teo amin’izay nitoeran’i Jesoa, ka nahita Azy, dia niankohoka teo an-tongony sady niteny taminy hoe: — Raha teto Ianao, ry Tompo, dia tsy maty ny anadahiko!

³³Nony hitan’i Jesoa fa nitomany i Maria ary nitomany koa ireo Jiosy niaraka taminy, dia niontana ny fony ka tora-kovitra Izy

³⁴sady nanao hoe: — Aiza no nandevenanareo azy? Dia hoy ireo taminy: — Avia Ianao hizaha, ry Tompo!

³⁵Nitomany i Jesoa,

³⁶ka hoy ny Jiosy: — Akory ity haben’ny fitiavany an’i Lazara!

³⁷Fa hoy kosa ny sasany tamin’izy ireo: — Efa nampahiratra ny mason’ilay jamba Izy[113], ka tsy hainy natao ve ny tsy hahafaty an-dralehilahy ity?

³⁸Dia niontana indray ny fon’i Jesoa ka nankeo amin’ny fasana Izy. Zohy notampenana vato[114] izany fasana izany.

³⁹Dia hoy i Jesoa: — Esory ny vato! Fa i Marta, ilay anabavin’ny maty, no namaly Azy hoe: — Efa maimbo ny faty, ry Tompo, satria efatra andro izay no nandevenana azy.

⁴⁰Ary hoy i Jesoa taminy: — Tsy efa voalazako taminao ve fa raha mino ianao, dia hahita ny voninahitr’Andriamanitra?

⁴¹Dia nesorin’ny olona ny vato. I Jesoa kosa nanandratra ny masony any ambony sady nanao hoe: — Ray ô, misaotra Anao Aho, satria efa nihaino Ahy Ianao.

⁴²Raha Izaho, dia fantatro fa mihaino Ahy mandrakariva Ianao; fa noho ny vahoaka manodidina Ahy kosa no nilazako izany, mba hinoany fa Ianao no naniraka Ahy.

⁴³Avy nilaza izany i Jesoa, dia niantso tamin’ny feo mahery hoe: — Mivoaha tao, ry Lazara!

⁴⁴Dia niala tao ny maty, ny tongotra aman-tanana nisy fehim-paty, ary ny tava voasarona lamba[115]. Fa hoy i Jesoa tamin’ny olona: — Vahao izy, dia avelao handeha!

⁴⁵Maro tamin’ny Jiosy izay tonga tao amin-dry i Maria ka nahita ny zavatra nataon’i Jesoa no nino Azy.

⁴⁶Ny sasany tamin’ireo kosa dia lasa nankany amin’ny Farisianina ka nilaza taminy ny zavatra nataon’i Jesoa.

⁴⁷Dia namory ny Fitsarana ambony ireo lohandoha-mpisorona sy ireo Farisianina ka nanao hoe: — Inona ity ataontsika, fa manao famantarana maro iny Lehilahy iny?

⁴⁸Raha avelantsika hanao toy izany ihany Izy, dia ho avy ny Rômanina handrava ny tempolintsika sy ny firenentsika.

⁴⁹Ary ny anankiray tamin’izy ireo, dia i Kaiafa izay mpisorombe tamin’io taona io, no niteny taminy hoe: — Tsy mahalala na inona na inona ianareo!

⁵⁰Tsy heverinareo akory fa tsara ho anareo raha maty ho an’ny vahoaka ny lehilahy anankiray, mba tsy haharava ny firenena manontolo!

⁵¹Tsy avy aminy anefa no nitenenany an’izany, fa noho izy mpisorombe tamin’io taona io no naminaniany fa i Jesoa dia ho faty ho an’ny firenena jiosy;

⁵²ary tsy ho an’ny firenena jiosy ihany fa mba hanangona ho iray ny zanak’Andriamanitra efa niely.

⁵³Hatramin’io andro io dia tapa-kevitra ny hamono an’i Jesoa ry zareo.

⁵⁴Koa tsy nandehandeha an-karihary teo amin’ny Jiosy intsony i Jesoa, fa niala teo nankany amin’ny faritany akaikin’ny taniefitra, tany amin’ny tanàna atao hoe Efraîma[116], ary nitoetra tany niaraka tamin’ny mpianany.

⁵⁵Efa akaiky tamin’izay ny Paska fankalàzan’ny Jiosy, ka maro ny olona avy any ambanivohitra no niakatra tany Jerosalema alohan’ny Paska mba handio tena.

⁵⁶Dia nitady an’i Jesoa ny olona, ka raha nijanona teo an-kianjan’ny tempoly dia nifampiresaka hoe: — Ahoana no hevitrareo? Ho tonga ve Izy sa tsy ho tonga amin’ny fankalazana ny Paska?

⁵⁷Ny lohandoha-mpisorona sy ny Farisianina kosa efa nandidy fa raha misy olona nahalala izay itoeran’i Jesoa, dia tsy maintsy mampandre mba hisamborana Azy.