Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Jôhany 6 Bible Online

Jôhany 6 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Jôhany 6

¹Taorian’izany, dia lasa i Jesoa nankeny ampitan’ny farihin’i Galilea (na hoe farihin’i Tiberiada[62]).

²Nisy vahoaka maro nanaraka Azy, noho ny nahitan’izy ireo ny famantarana nataon’i Jesoa hanasoavana ny marary.

³Dia niakatra teo an-tendrombohitra ry i Jesoa, ka nipetraka teo Izy mbamin’ny mpianany.

⁴Tamin’izay dia efa akaiky ny Paska, ilay fankalazana fanaon’ny Jiosy.

⁵Rehefa nanopy maso i Jesoa ka nahita fa nisy vahoaka maro nanatona Azy, dia nilaza tamin’i Filipo hoe: — Aiza no hividianantsika mofo hohanin’ireo?

⁶Fizahan-toetra an’i Filipo no nilazan’i Jesoa izany, satria Izy nahalala rahateo izay efa hataony.

⁷Dia hoy i Filipo taminy: — Na dia mofo mitentina denàry 200 aza, tsy ampy hahazoan’ny tsirairay sombiny kely akory!

⁸Ny anankiray tamin’ny mpianany koa, dia i Andrea rahalahin’i Simôna Petera, nilaza taminy hoe:

⁹— Misy zazalahy ao manana mofo ôrza dimy sy trondro madinika anankiroa; fa ho ampy inona izany amin’izao olona marobe izao[63]?

¹⁰Dia hoy i Jesoa hoe: — Asaovy mipetraka ny olona! Noho ny fisian’ny ahitra be teo amin’ilay toerana, dia nipetraka ny olona ka tokony ho dimy arivo no isan’ny vatan-dehilahy.

¹¹Tamin’izay i Jesoa no nandray ireo mofo ka nony avy nisaotra an’Andriamanitra dia nizara azy ho an’izay nipetraka hihinana; ary nozarainy toy izany koa ny trondro arakaraka izay nilain’ny mpihinana.

¹²Rehefa voky ny olona, dia hoy i Jesoa tamin’ny mpianany: — Angony ny tapa-mofo sisa tsy lany, mba tsy hisy ho very!

¹³Dia nangonin’ireo mpianatra, ka nahafeno sobika 12 ny tapa-mofo avy amin’ny mofo ôrza dimy, dia izay sisa tsy lanin’ny nihinana.

¹⁴Rehefa nahita ny famantarana nataon’i Jesoa teo ny olona, dia vaky vava hoe: — Ity tokoa ilay Mpaminany voalaza fa tsy maintsy ho tonga amin’izao tontolo izao!

¹⁵Fantatr’i Jesoa fa efa ho avy ny olona haka Azy an-keriny hatao mpanjaka; noho izany, dia lasa indray Izy irery nankany an-tendrombohitra.

¹⁶Nony hariva ny andro, dia nidina nankeny amoron’ny farihy ireo mpianatr’i Jesoa.

¹⁷Ary niondrana an-tsambokely izy ireo ka nita ny farihy ho any Kafarnahòma. Efa maizina ny andro tamin’izay, nefa i Jesoa mbola tsy tonga teo amin’ireo mpianany;

¹⁸ary nanonja ny farihy, satria nifofofofo mafy ny rivotra.

¹⁹Rehefa nivoy tokony ho dimy na enina kilaometatra izy ireo, dia nahita an’i Jesoa nandeha teny ambony farihy sy nanakaiky ny sambokely; hany ka raiki-tahotra ireo mpianatra.

²⁰Fa hoy kosa i Jesoa taminy: — Izaho ihany ity, fa aoka izay ny tahotra!

²¹Dia te handray Azy ho eo an-tsambokely ireo mpianany; nefa niaraka tamin’izay dia tafatody tamin’ny tany nokasain’izy ireo haleha ny sambokely.

²²Ny ampitson’iny, dia tsikaritry ny vahoaka izay tafajanona teny ampitan’ny farihy fa tsy nisy sambokely hafa teo afa-tsy ny anankiray ihany; ary tsikaritr’izy ireo koa fa i Jesoa dia tsy mba niara-niondrana an-tsambokely tamin’ny mpianany, fa ny mpianany ihany no nandeha.

²³Kanefa nisy sambokely hafa maro avy any Tiberiada[64] tonga teo akaikin’ilay toerana nihinanan’izy ireo ny mofo, fony avy nisaotra an’Andriamanitra ny Tompo.

²⁴Koa ny vahoaka, rehefa nahita fa tsy teo na i Jesoa na ny mpianany, dia niondrana tamin’ireo sambokely ireo ka nankany Kafarnahòma hitady an’i Jesoa.

²⁵Rehefa nahita an’i Jesoa teny ampitan’ny farihy ny vahoaka, dia nanontany Azy hoe: — Mpampianatra ô, oviana no tonga teto Ianao?

²⁶Dia novalian’i Jesoa hoe: — Lazaiko marina dia marina aminareo fa ny itadiavanareo Ahy dia tsy noho ianareo nahita famantarana, fa noho ianareo nihina-mofo ka voky.

²⁷Aoka hiasa ianareo, tsy hoe hahazoana ny sakafo mety levona, fa hahazoana ny sakafo matàna ho aina maharitra mandrakizay, dia ilay homen’ny Zanak’olona anareo; fa Izy no efa nasian’Andriamanitra ny mariky ny fahefana nomeny Azy.

²⁸Dia hoy ireo tamin’i Jesoa: — Inona àry no tokony hataonay mba hanatontosanay ireo asan’Andriamanitra?

²⁹Fa novalian’i Jesoa hoe: — Izao no asa imasoan’Andriamanitra, dia ny hinoanareo Ilay nirahiny!

³⁰Fa hoy ireo taminy: — Inona àry no famantarana ataonao, mba ho hitanay ka hinoanay Anao? Inona no asa ataonao?

³¹Ireo razantsika dia nihinana ny mana tany an-taniefitra, araka ny voalazan’ny Soratra Masina hoe: «Mofo avy tany an-danitra no efa nomen’ny Tompo azy ireo hohanina[65]!»

³²Tamin’izay i Jesoa dia niteny taminy hoe: — Lazaiko marina dia marina aminareo fa tsy i Mosesy no nanome anareo ny mofo avy tany an-danitra, fa ny Raiko no manome anareo ilay tena mofo avy any an-danitra;

³³satria ny mofo omen’Andriamanitra dia ilay midina avy any an-danitra ka manome ny aina ho an’izao tontolo izao!

³⁴Ka hoy ny vahoaka tamin’i Jesoa: — Tompo ô, omeo anay mandrakariva izany mofo izany!

³⁵Ary hoy i Jesoa taminy: — Izaho no mofo manome ny aina! Izay manatona Ahy tsy mba ho noana intsony, ary izay mino Ahy tsy mba hangetaheta intsony;

³⁶saingy voalazako taminareo fa efa mahita Ahy ianareo, nefa tsy mino[66].

³⁷Izay rehetra omen’ny Ray Ahy no hanatona Ahy; ary izay hanatona Ahy dia tsy horoahiko any ivelany,

³⁸satria nidina avy tany an-danitra Aho tsy hoe hanao ny sitrapoko fa hanao ny sitrapon’Ilay naniraka Ahy.

³⁹Izao no sitrapon’Ilay naniraka Ahy: dia ny tsy hamelako hisy very izay rehetra nomeny Ahy, fa ny hananganako azy ho velona amin’ny andro farany.

⁴⁰Eny, izao no sitrapon’ny Raiko: dia ny hahavelona aina mandrakizay ny olona rehetra mibanjina sy mino ny Zanaka; ary Izaho dia hanangana azy ho velona amin’ny andro farany.

⁴¹Dia nimonomonona tamin’i Jesoa ny Jiosy, noho Izy niteny hoe: «Izaho no mofo nidina avy tany an-danitra!»

⁴²Ka hoy ry zareo taminy: — Tsy ilay io ve no i Jesoa, zanak’i Jôsefa? Fantatsika ny ray aman-dreniny[67], koa ahoana àry no anaovany hoe: «Nidina avy tany an-danitra Aho»?

⁴³Dia novalian’i Jesoa hoe: — Aoka izay ny monomonona!

⁴⁴Tsy misy olona mahay manatona Ahy, raha tsy taomin’ny Ray Izay naniraka Ahy; ary Izaho hanangana azy ho velona amin’ny andro farany.

⁴⁵Fa izao no voalazan’ny Soratra Masina ao amin’ny bokin’ny mpaminany: «Hampianarin’Andriamanitra izy rehetra[68]!» Koa izay rehetra nandre sy nianatra tamin’ny Ray no manatona Ahy.

⁴⁶Tsy hoe nisy nahita ny Ray, afa-tsy Ilay avy amin’Andriamanitra: izy no nahita ny Ray.

⁴⁷Lazaiko marina dia marina aminareo fa izay mino Ahy dia velona aina mandrakizay.

⁴⁸Izaho no mofo manome ny aina.

⁴⁹Ireo razanareo nihinana ny mana tany an-taniefitra, nefa maty ihany;

⁵⁰ity kosa ny mofo midina avy any an-danitra, mba tsy ho faty izay mihinana azy.

⁵¹Izaho no mofo antoky ny fiainana, dia ilay mofo nidina avy tany an-danitra: raha misy mihinana ity mofo ity, dia ho velona mandrakizay izy; ary ny mofo izay homeko dia ny tenako mba hahavelona aina an’izao tontolo izao!

⁵²Tamin’izay ny Jiosy dia nifanditra hoe: — Hataon’ilay io ahoana re no fanome antsika ny tenany hohanina?

⁵³Ka hoy i Jesoa taminy: — Lazaiko marina dia marina aminareo fa raha tsy mihinana ny tenan’ny Zanak’olona sy misotro ny rany ianareo, dia tsy velona aina ao anatinareo.

⁵⁴Izay mihinana ny tenako sy misotro ny rako no velona aina mandrakizay; ary Izaho hanangana azy ho velona amin’ny andro farany.

⁵⁵Fa ny tenako dia fihinana tokoa; ary ny rako dia fisotro tokoa!

⁵⁶Izay mihinana ny tenako sy misotro ny rako, dia mitoetra ato anatiko, ary Izaho ao anatiny.

⁵⁷Velona ny Ray naniraka Ahy, ary Izaho velomin’ny Ray: toy izany koa no hamelomako izay mihinana Ahy.

⁵⁸Ity no mofo nidina avy tany an-danitra: tsy mba tahaka ilay nohanin’ny razanareo; maty ihany izy ireo, fa izay mihinana ity mofo ity kosa dia ho velona mandrakizay.

⁵⁹Izany teny izany no nataon’i Jesoa, fony Izy nampianatra tao amin’ny sinagôga tany Kafarnahòma.

⁶⁰Koa maro tamin’ny mpianatr’i Jesoa, rehefa avy nandre Azy no nilaza hoe: — Sarotra izany teny izany, ka iza no mahahaino izany?

⁶¹Fantatr’i Jesoa tao am-pony fa nimonomonona ny mpianany noho izany teny izany, ka hoy Izy taminy: — Misakana anareo tsy hino Ahy ve izany?

⁶²Ahoana ianareo raha mahita ny Zanak’olona miakatra any amin’izay nitoerany taloha[69]?

⁶³Ny Fanahy Masina no mamelona aina; raha ny maha olombelona fotsiny dia tsy mahasoa akory. Ireo teny izay nolazaiko taminareo no mahatonga anareo handray ny Fanahy Masina mamelona aina,

⁶⁴kanefa misy tsy mino aminareo. (Fantatr’i Jesoa hatramin’ny voalohany manko ireo tsy mino sy ilay hanolotra Azy.)

⁶⁵Ary hoy i Jesoa: — Izany no nilazako taminareo fa tsy misy olona mahay manatona Ahy, raha tsy nomen’ny Ray azy izany!

⁶⁶Nanomboka tamin’io fotoana io dia maro tamin’ny mpianatr’i Jesoa no nihemotra, ka tsy niara-dia taminy intsony.

⁶⁷Ka hoy i Jesoa tamin’ny 12 lahy: — Ianareo koa ve mba te hiala?

⁶⁸Dia novalian’i Simôna Petera hoe: — Tompo ô, hankany amin’iza àry izahay? Ianao no manana ny teny manome ny aina maharitra mandrakizay;

⁶⁹sady izahay efa mino sy mahalala fa Ianao no ilay Masina avy amin’Andriamanitra[70]!

⁷⁰Fa hoy i Jesoa tamin’ny 12 lahy: — Tsy Izaho ve no nifidy anareo 12 lahy? Kanefa devoly ny anankiray aminareo!

⁷¹Ny nolazainy dia i Jodasy, zanakalahin’i Simôna Iskariôta; izy io manko, na dia anisan’ny 12 lahy aza, no ilay efa hanolotra[71] an’i Jesoa.