Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Jôhany 8 Bible Online

Jôhany 8 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Jôhany 8

¹Fa i Jesoa kosa lasa nankeny amin’ny tendrombohitra Analanôliva[85].

²Ny ampitso maraina be, dia niverina tao an-kianjan’ny tempoly Izy; ary nanatona Azy ny vahoaka rehetra, ka nipetraka Izy nampianatra azy ireo.

³Nisy kosa vehivavy anankiray, azo nanitsakitsa-bady. Nentin’ny mpahay lalàna sy ny Farisianina ravehivavy, ka narosony teo anoloan’ny olona;

⁴dia hoy ry zareo tamin’i Jesoa; — Mpampianatra ô, azo nanitsakitsa-bady ity vehivavy ity.

⁵Ary i Mosesy, ao amin’ny lalàna, dia nandidy anay hitora-bato[86] ny vehivavy toy izany; fa Ianao kosa mba ahoana?

⁶Nolazain’ireo izany hamandrihana Azy, mba hisy hiampangany Azy. Fa i Jesoa kosa niondrika, dia nanoratsoratra teo amin’ny tany tamin’ny rantsan-tanany.

⁷Ry zareo amin’izany mbola manontany Azy ihany; ka nitraka Izy ary niteny tamin’ireo hoe: — Izay tsy manam-pahotana aminareo no aoka hitora-bato azy voalohany!

⁸Dia niondrika indray i Jesoa, ka nanoratsoratra teo amin’ny tany.

⁹Fa ry zareo kosa, nony nandre izany, dia niala teo tsirairay nanomboka hatramin’ny zokinjokiny; ka i Jesoa irery sisa nijanona sy ilay vehivavy teo anoloan’ny olona.

¹⁰Dia nitraka i Jesoa, ka nilaza tamin-dravehivavy hoe: — Aiza ry zareo teo, ramatoa? Tsy nisy nanameloka anao angaha?

¹¹Dia novaliany hoe: — Tsy nisy, Tompoko! Ary hoy i Jesoa taminy: — Izaho koa tsy manameloka anao! Mandehana, ka aza manota intsony manomboka izao!]

¹²Tamin’izay dia nitenenan’i Jesoa indray ny vahoaka nataony hoe: — Izaho no fahazavana ho an’izao tontolo izao[87]; izay miaraka amiko tsy mba handeha anatin’ny haizina, fa hanana ny fahazavana vokatry ny aina!

¹³Ka hoy ny Farisianina tamin’i Jesoa: — Vavolombelona manambara tena Ianao, ka tsy azo antoka ny fijoroanao ho vavolombelona!

¹⁴Fa novalian’i Jesoa hoe: — Na dia vavolombelona manambara tena aza Aho, dia azo antoka ny fijoroako ho vavolombelona, satria fantatro izay niaviako sy izay alehako; fa ianareo kosa tsy mahafantatra izay iaviako na izay alehako!

¹⁵Ianareo dia mitsara araka ny fanaon’olombelona; Izaho kosa tsy mitsara olona na iza na iza.

¹⁶Ary raha mitsara Aho, dia mahitsy ny fitsarako; satria tsy irery Aho no mitsara, fa miaraka amiko ny Ray Izay naniraka Ahy.

¹⁷Voasoratra ao amin’ny lalànanareo fa azo antoka ny fijoroan’ny olona roa ho vavolombelona[88];

¹⁸Izaho dia vavolombelona manambara ny tenako, ary ny Ray Izay naniraka Ahy dia mijoro ho vavolombelona manambara Ahy koa.

¹⁹Dia hoy ny Farisianina taminy: — Aiza ny Rainao? Fa novalian’i Jesoa hoe: — Samy tsy fantatrareo na Izaho na ny Raiko; fa raha nahafantatra Ahy ianareo, dia ho nahafantatra ny Raiko ihany koa.

²⁰Ireo teny ireo dia nolazain’i Jesoa teo akaikin’ny fandatsahan-drakitra, fony Izy nampianatra teo an-kianjan’ny tempoly; ary tsy nisy olona nisambotra Azy, satria tsy mbola tonga ny fotoanandrony.

²¹Dia hoy indray i Jesoa tamin’ny vahoaka: — Handeha Aho ka hotadiavinareo, saingy ho faty amin’ny fahotanareo ianareo; izay alehako tsy azonareo aleha.

²²Dia hoy ny Jiosy: — Hamono tena angaha Izy no manao hoe: «Izay alehako tsy azonareo aleha»?

²³Fa novalian’i Jesoa hoe: — Ianareo dia avy etỳ an-tany; Izaho kosa avy any an-danitra. Ianareo dia avy amin’izao tontolo izao; Izaho kosa tsy mba avy amin’izao tontolo izao.

²⁴Koa izany no nilazako taminareo hoe: «Ho faty amin’ny fahotanareo ianareo»; satria raha tsy inoanareo fa «Izaho no Ilay hatrizay ka ho mandrakizay[89]», dia ho faty amin’ny fahotanareo ianareo!

²⁵Dia hoy ireo taminy: — Iza moa Ianao? Ka novalian’i Jesoa hoe: — Ilay lazaiko aminareo indrindra[90]!

²⁶Manana zavatra maro hilazana sy hitsarana ny aminareo Aho; fa azo antoka Ilay naniraka Ahy, ary izay zavatra efa reko taminy no lazaiko amin’izao tontolo izao.

²⁷Saingy tsy fantatr’ireo fa ny Ray no voalazany taminy.

²⁸Ka hoy i Jesoa taminy: — Rehefa voasandratrareo ny Zanak’olona[91], dia ho fantatrareo fa «Izaho no Ilay hatrizay ka ho mandrakizay»; sady tsy manao na inona na inona avy amin’ny tenako aho, fa izay nampianarin’ny Ray Ahy no lazaiko.

²⁹Ary Ilay naniraka Ahy dia miaraka amiko; fa tsy avelany ho irery Aho, satria manao izay mahafaly Azy lalandava!

³⁰Tamin’i Jesoa niteny izany, dia maro no nino Azy.

³¹Dia hoy i Jesoa tamin’ireo Jiosy nino Azy: — Raha maharitra mitana ny teniko ianareo, dia ho mpianatro tokoa;

³²sady ho fantatrareo ny marina, ary ny marina no hanafaka anareo!

³³Fa novalian’ireo hoe: — Taranak’i Abrahama[92] izahay ary tsy mba nandevozin’olona na oviana na oviana; ka ahoana no ataonao hoe: Ho afaka ianareo?

³⁴Dia hoy i Jesoa taminy: — Lazaiko marina dia marina aminareo fa izay rehetra manao fahotana dia andevozin’ny fahotana.

³⁵Tsy hijanona ao an-trano lalandava ny mpanompo, fa ny zanaka no mijanona ao lalandava.

³⁶Koa raha ny Zanaka no manafaka anareo, dia ho afaka tokoa ianareo.

³⁷Fantatro fa taranak’i Abrahama ianareo, kanefa mitady hamono Ahy satria tsy tafalatsaka ao anatinareo ny teniko.

³⁸Izaho izay milaza izay efa hitako teo amin’ny Raiko; ianareo kosa manao izay efa renareo tamin’ny rainareo!

³⁹Dia niteny tamin’i Jesoa ry zareo nanao hoe: — I Abrahama no rainay! Fa hoy i Jesoa taminy: — Raha tena zanak’i Abrahama ianareo, dia ho nanao ireo asan’i Abrahama[93].

⁴⁰Nefa ankehitriny tadiavianareo hovonoina Aho, dia Izaho nilaza taminareo ny marina izay efa reko tamin’Andriamanitra: tsy mba nanao izany i Abrahama!

⁴¹Fa ianareo kosa dia ny asan’ny rainareo no ataonareo. Dia hoy ireo taminy: — Tsy zaza sary izahay no nateraka; tokana ihany ny rainay, dia Andriamanitra.

⁴²I Jesoa kosa nanao taminy hoe: — Raha Andriamanitra no tena Rainareo, dia ho tia Ahy ianareo, satria avy tamin’Andriamanitra no nivoahako sy nankanesako atỳ; tsy avy amin’ny tenako no nahatongavako, fa Izy no naniraka Ahy.

⁴³Ahoana no tsy ahazoanareo ny fiteniko? Satria tsy mahay mihaino ny teniko ianareo.

⁴⁴Ny devoly no ray niavianareo, ka ny filàndratsin’ny rainareo no satrinareo hatao. Ny devoly dia mpamono olona hatrany am-boalohany; ary tsy nitoetra tamin’ny marina izy, satria ny marina tsy ao aminy. Raha mandainga izy, dia miteny araka ny toetrany satria mpandainga izy sady rain’ny mpandainga.

⁴⁵Fa Izaho kosa tsy inoanareo, satria ny marina no lazaiko.

⁴⁶Iza moa aminareo no afaka hanaporofo fa nanota Aho? Raha ny marina no lazaiko, nahoana ianareo no tsy mino Ahy

⁴⁷Izay avy amin’Andriamanitra no mihaino ny tenin’Andriamanitra; izany no tsy ihainoanareo, satria tsy avy amin’Andriamanitra ianareo!

⁴⁸Dia niteny tamin’i Jesoa ny Jiosy nanao hoe: — Tsy marina ve ny filàzanay fa Samaritanina Ianao sady ondranondranana?

⁴⁹Fa novalian’i Jesoa hoe: — Izaho tsy ondranondranana fa manome haja ny Raiko; fa ianareo kosa tsy manome haja Ahy.

⁵⁰Saingy Izaho tsy mitady ny voninahitro, fa ao Ilay mitady izany ho Ahy sady mitsara ara-drariny.

⁵¹Lazaiko marina dia marina aminareo fa raha misy olona mitandrina ny teniko, dia tsy ho faty na oviana na oviana izy.

⁵²Dia hoy ny Jiosy taminy: — Fantatray ankehitriny fa ondranondranana Ianao! Efa maty i Abrahama sy ireo mpaminanin’Andriamanitra, fa Ianao kosa milaza hoe: «Raha misy olona mitandrina ny teniko, dia tsy hanandrana fahafatesana izy na oviana na oviana.»

⁵³Angaha Ianao lehibe noho ny rainay, dia i Abrahama izay efa maty? Ny mpaminany koa efa maty, manao Anao ho iza moa Ianao?

⁵⁴Fa novalian’i Jesoa hoe: — Raha manome voninahitra ny tenako Aho, dia tsinontsinona ny voninahitro; ny Raiko, Izay lazainareo fa Andriamanitrareo, no manome voninahitra Ahy!

⁵⁵Saingy tsy nahafantatra Azy ianareo; fa Izaho no mahalala Azy, ary raha milaza ho mahalala Azy Aho, dia ho mpandainga tahaka anareo. Eny, mahalala Azy Aho sady mitandrina ny teniny.

⁵⁶Heni-karavoana i Abrahama rainareo nanantena hahita ny androko; ary nahita izy ka faly.

⁵⁷Dia hoy ny Jiosy taminy: — Tsy mbola dimampolo taona akory Ianao, ka dia hoe nahita Anao i Abrahama[94]?

⁵⁸Fa novalian’i Jesoa hoe: — Lazaiko marina dia marina aminareo fa tsy mbola ary i Abrahama, dia «Izaho no Ilay hatrizay ka ho mandrakizay[95]»!

⁵⁹Tamin’izay dia naka vato hitorahana Azy ny olona; fa i Jesoa kosa niery ka lasa nivoaka ny kianjan’ny tempoly.