Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Asa 2 Bible Online

Asa 2 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Asa 2

¹Nony tonga ny andro Pentekôsta[23], dia tafangona teo amin’io efitrano io ihany ny mpino rehetra.

²Ary nisy feo avy tany an-danitra tonga tampoka tahaka ny rivo-mahery mifofofofo ka nanenika ny trano nitoerany.

³Ary nisy lela maro mitarehin’afo niseho tamin’ny mpivory ka nizarazara nipetraka teny ambonin’ny tsirairay avy.

⁴Dia feno Fanahy Masina avokoa izy rehetra ary niteny fiteny samihafa araka izay nampitenenan’ny Fanahy azy avy.

⁵Tamin’izay dia nisy Jiosy mpivavaka tsara, zanaka am-pielezana avy tamin’ny firenen-tsamihafa ambanin’ny lanitra, tafatoetra tao Jerosalema.

⁶Vao nanomboka ilay feo, dia nirohotra nanatona ny besinimaro sady sanganehana fatratra satria nandre ny mpino nampiasa ny fiteny manokana mahazatra azy mpihaino tsirairay avy.

⁷Talanjona sy gaga izy rehetra sady vaky vava hoe: — Fa tsy avy any Galilea[24] avokoa ve ireo miteny ireo?

⁸Ka ahoana no andrenesantsika tsirairay avy ny fiteny manokana nahabe antsika?

⁹Misy amintsika avy any Partia, Media, Elama ary misy mponina any Mezôpôtamia; misy mponina eto Jodea; misy koa ny any Kapadôsia, Pônto, Azia,

¹⁰Frijia sy Pamfilia; ao koa ny avy any Ejipta mbamin’ny faritanin’i Sirena any Libia; ary misy ny mpivahiny avy any Rôma;

¹¹ao ny Jiosy, ary ao ny hafa firenena mpanaraka ny fivavahana jiosy; mbola misy koa ny avy any Kreta sy Arabia; kanefa dia rentsika izy ireo milaza, amin’ny fitenintsika avy, ny zava-dehibe ataon’Andriamanitra?

¹²Talanjona sady very hevitra izy rehetra ka velon-dresaka hoe: — Inona re no hevitr’izao?

¹³Ny sasany anefa naneso ka nanao hoe: — Mamon-divay vaovao ry zareo!

¹⁴Fa nitsangana i Petera, niaraka tamin’ny apôstôly 11 lahy, ka nanandra-peo nandahatra tamin’ny vahoaka hoe: — Ry Jiosy mbamy ianareo rehetra tafatoetra eto Jerosalema, izao no aoka ho fantatrareo, ka henoy tsara ny teniko.

¹⁵Tsy mamo velively araka ny fieritreretanareo akory ireo olona ireo, satria vao amin’ny sivy maraina izao.

¹⁶Fa izay mitranga eto izao dia fahatanterahan’ilay voalazan’Andriamanitra tamin’ny alalan’i Joela mpaminany hoe:

¹⁷«Izao no ho tonga amin’ny andro farany, hoy Andriamanitra: Handrotsahako ny Fanahiko ny olombelona rehetra; hilaza hafatra avy amiko ny zanakareo lahy aman-janakareo vavy, hisehoam-pahitana ny tanoranareo, ary hahazo tsindrimandry ny zokiolonareo.

¹⁸Eny, amin’izany andro izany, dia samy handrotsahako ny Fanahiko ireo mpanompoko na lahy na vavy ka hilaza hafatra avy amiko izy rehetra.

¹⁹Hampisehoako zava-mahatalanjona eny amin’ny habakabaka ambony ary famantarana etỳ amin’ny tany ambany: hisy ra sy afo ary zavon-tsetroka,

²⁰hiova ho haizina ny masoandro ary ny volana ho tonga mena tahaka ny ra alohan’ny higadonan’ny andro hiavian’ny Tompo, dia ilay andro lehibe sy mamirapiratra.

²¹Ary izay rehetra hiantso ny anaran’ny Tompo dia ho voavonjy[25]!»

²²Ry vahoaka israelita, henoy izao teniko izao: I Jesoa avy any Nazareta[26] dia Lehilahy nankatoavin’Andriamanitra teo imasonareo, satria tamin’ny alalany no nanaovan’Andriamanitra asa mahagaga sy zava-mahatalanjona ary famantarana teo anivonareo, araka izay efa fantatrareo.

²³Natolotra izany Lehilahy izany araka ny voatendrin’ny fikasan’Andriamanitra sy araka ny fandaharany hatrizay rahateo; ka ny namonoanareo Azy dia nohomboanareo tamin’ny hazofijaliana tamin’ny alalan’ny ratsy fanahy[27];

²⁴nefa natsangan’Andriamanitra ho velona sy nafahany tamin’ny fatoran’ny fahafatesana, fa sanatria raha hahatana Azy ny fahafatesana[28]!

²⁵Hoy manko i Davida ny aminy: «Nahita ny Tompo mandrakariva teo anatrehako aho; noho Izy eo ankavanako dia tsy hangozohozo aho.

²⁶Izany no nahaheni-kafaliana ny foko ary nahaheni-karavoana ny teniko. Eny, na ity nofoko ity aza dia hitoetra amim-panantenana,

²⁷satria tsy hafoinao ho any amin’ny toeran’ny maty aho ary tsy havelanao ho tratry ny fahalòvana Ilay voatokana ho Anao.

²⁸Natoronao ahy ny lalana mitondra any amin’ny fiainana, hofenoinao hafaliana aho satria manatrika ahy Ianao[29].»

²⁹Ry havako, azoko lazaina mazava tsara ny amin’i Davida razambentsika[30]: efa maty izy ary nalevina sady mbola eto amintsika mandraka androany ny fasany.

³⁰Mpaminany izy ary nahalala fa Andriamanitra dia nianiana taminy nampanantena fa hisy anankiray amin’ny taranany hitsangana ho mpanjaka handimby azy[31].

³¹Efa tsinjon’i Davida mialoha izay hitranga ka ilay Mesia hitsangana ho velona no voalazany amin’ny hoe: «Tsy nafoy ho any amin’ny toeran’ny maty Izy ary ny nofony tsy tratry ny fahalòvana!»

³²Iny Jesoa iny no natsangan’Andriamanitra ho velona ary vavolombelona manambara izany izahay rehetra.

³³Nasandratra ho eo ankavanan’Andriamanitra[32] Izy ka nandray avy tamin’ny Ray ny Fanahy Masina Izay nampanantenaina ary narotsany taminay izany araka izao hitanareo sy renareo izao.

³⁴Satria i Davida tsy niakatra tany an-danitra fa ny tenany no milaza hoe: «Ny Tompo Andriamanitra dia niteny hentitra tamin’ny Mpanjaka Tompoko hoe: Mipetraha amin’ny sezafiandrianana eto ankavanako;

³⁵Izaho kosa hanao ny fahavalonao ho fitoeran-tongotrao[33]!»

³⁶Noho izany, dia aoka ho fantatry ny vahoaka Israely rehetra mazava tsara fa iny Jesoa nohomboanareo tamin’ny hazofijaliana iny indrindra no efa nataon’Andriamanitra ho Tompo sy Mesia.

³⁷Raha nandre izany ny olona, dia voatsindrona tao am-pony ka nanontany an’i Petera sy ny apôstôly namany hoe: — Ry havana, inona no tokony hataonay?

³⁸Dia hoy i Petera taminy: — Ialao ny toe-dratsy[34], ary aoka ianareo samy hatao batisa amin’ny anaran’i Jesoa Kristy mba ho voavela heloka, dia handray ny Fanahy Masina fanomezan’Andriamanitra.

³⁹Fa ny fanomezana nampanantenain’Andriamanitra dia ho anareo sy ny zanakareo, ary ho an’ireo rehetra any lavitra any, na iza na iza hantsoin’ny Tompo Andriamanitsika hanatona Azy.

⁴⁰Mbola maro ny teny hafa nijoroan’i Petera ho vavolombelona ka nitaomany sy nananarany ny vahoaka hoe: — Vonjeo ny tenanareo ka misaraha amin’ireto olona mpaniasia ireto!

⁴¹Koa izay nandray tsara ny tenin’i Petera dia natao batisa; ary olona tokony ho telo arivo no nanatevin-daharana ny mpino tamin’izany andro izany.

⁴²Nazoto izy ireo nihaino ny fampianaran’ny apôstôly sy niombom-piainana toy ny mpiray tampo ary niara-nanao ny fiaraha-misakafo[35] sy namonjy ny fivavahana.

⁴³Dia raiki-tahotra avokoa ny olona noho ny zava-mahagaga sy famantarana maro vitan’ny apôstôly.

⁴⁴Niray toerana ny mpino rehetra ary niombom-pananana[36];

⁴⁵namidiny ny taniny sy ny fananany ka ny vola azo dia nifampizaràny araka izay nilain’ny tsirairay.

⁴⁶Nazoto nihaona isan’andro izy rehetra: nivory tao an-kianjan’ny tempoly, niara-nisakafo tany an-tranony avy, nihinan-kanina tamin-karavoana sy fahatsoram-po,

⁴⁷ary nidera an’Andriamanitra, hany ka mamy hoditra tamin’ny vahoaka rehetra. Ary ny olona izay notarihin’ny Tompo ho amin’ny famonjena dia nataony nanatevin-daharana an-dry zareo isan’andro vaky.