Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Asa 26 Bible Online

Asa 26 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Asa 26

¹Dia hoy kosa i Agripà[227] tamin’i Paoly: — Mahazo miteny ianao hiarovanao tena. Dia naninjitra ny tanany i Paoly ka toy izao no fiarovan-tena nataony:

²— Ry Agripà mpanjaka, heveriko fa manan-jara aho afaka miaro tena eto anatrehanao momba ny zavatra rehetra iampangan’ny Jiosy ahy;

³satria fantatrao tsara tokoa ny fomba amam-panao jiosy sy ny zavatra samihafa mahabe adihevitra eo amin’ny Jiosy. Koa mihanta aminao aho mba haharitra hihaino ahy.

⁴Mahalala tsara ny fiainako avokoa ny Jiosy hatry ny fony aho tanora; satria hatrany am-piandohana, dia teo anivon’ny fireneko sy tao Jerosalema aho.

⁵Raha mety hijoro ho vavolombelona izy, dia fantany hatramin’ny ela hoe Farisianina[228] aho sady miaina araka ny antoko faran’izay sarotiny momba ny fivavahanay.

⁶Ankehitriny kosa mitsangana hotsaraina eto aho, satria manantena ny zavatra nampanantenain’Andriamanitra ny razanay.

⁷Ny foko 12 eo amin’ny firenenay dia samy manantena ny fahatanterahan’izany ka mafana fo amin’ny fanompoana an’Andriamanitra andro aman’alina. Ary izany fanantenana izany no iampangan’ny Jiosy ahy, ry mpanjaka.

⁸Fa nahoana moa, ry Jiosy, no dia tombananareo ho tsy azo inoana fa manangana ny maty ho velona Andriamanitra?

⁹Izaho izao mihitsy no efa nisaintsaina fa tokony hotoheriko na amin’ny fomba inona na amin’ny fomba inona ny anaran’i Jesoa Kristy avy any Nazareta.

¹⁰Nataoko izany tao Jerosalema. Nandray fahefana manokana tamin’ny lohandohan’ny mpisorona aho, ka maro tamin’ireo voatokana ho vahoakan’Andriamanitra no naiditro am-ponja, ary dia mpankasitraka aho raha nohelohina ho faty ry zareo.

¹¹Matetika dia nofaiziko tao amin’ny sinagôga izy ireo ary notereko hivadi-pinoana. Ary noho izaho tena romotra taminy no nanenjehako azy hatrany amin’ny tanànan’ny firenen-kafa[229].

¹²Izany no nahatonga ahy hankany Damasy, ombàn’ny fahefana sy ny baiko azoko avy tamin’ny lohandoha-mpisorona.

¹³Teny an-dalana aho, ry mpanjaka, raha tamin’ny mitataovovonana ny andro, dia nahita hazavana avy tany an-danitra, mahery lavitra noho ny hazavan’ny masoandro ka nanjelanjelatra manodidina ahy mbamin’ny mpiara-dia tamiko.

¹⁴Samy niankarapoka tamin’ny tany izahay, ary izaho dia nandre feo niteny tamiko tamin’ny teny aramianina hoe: «Saoly, Saoly, nahoana no manenjika Ahy ianao? Manimba tena ianao misetra lefona maranitra!»

¹⁵Izaho kosa nanontany hoe: «Iza moa Ianao, Tompoko?» Dia novalian’ny Tompo hoe: «Izaho no i Jesoa, Ilay enjehinao!

¹⁶Fa miarena ka mijoroa! Izao manko no nisehoako taminao: ny hanendry anao ho mpanompoko ary koa ho vavolombelona hanambara amin’ny hafa ny nahitanao Ahy androany[230] sy ny zavatra mbola hasehoko anao.

¹⁷Izaho no hanafaka anao amin’ny vahoaka Israely sy ny hafa firenena izay anirahako anao.

¹⁸Hanirahako anao izy rehetra mba hampahiratinao maso, hahatonga azy hiala amin’ny haizina ho amin’ny mazava ary hiala amin’ny fahefàn’i Satàna ho amin’Andriamanitra, ka handraisany famelan-keloka noho ny finoana Ahy sy hahazoany anjara lova miaraka amin’ireo voatokana ho vahoakan’Andriamanitra.»

¹⁹Ary amin’izany, ry Agripà mpanjaka, tsy notoheriko ny fahitana avy tany an-danitra.

²⁰Fa nitoriako aloha ny mponina tao Damasy ary koa ny tao Jerosalema, vao izay manerana ny faritany Jodea sy ny tanin’ny hafa firenena ka nanainga azy rehetra aho hiala amin’ny toetra ratsiny sy hiverina amin’Andriamanitra ary hanao asa mampiharihary fa nialany tokoa ny toetra ratsiny[231].

²¹Izany no nisamboran’ny Jiosy ahy raha tao an-kianjan’ny tempoly aho, ary nitadiavany hamonoana ahy.

²²Fa niaro ahy Andriamanitra mandraka androany ka mbola intỳ aho eto, mba hijoro ho vavolombelona amin’ny olona rehetra na ny kely na ny lehibe. Izay nambaran’ny mpaminany sy i Mosesy fa ho avy no hany lazaiko izao:

²³hijaly ny Mesia ary Izy no ho voalohany hisantatra ny fitsanganan’ny maty ka hitory fahazavana amin’ny vahoaka Israely sy amin’ny hafa firenena[232].

²⁴Raha mbola mandahatra hiarovan-tena araka izany i Paoly, dia niantso tamin’ny feo mahery kosa i Festo[233] nanao hoe: — Lasa adala ianao, ry Paoly! Ny fianarana be loatra vitanao no mahalasa adala anao!

²⁵Dia novalian’i Paoly hoe: — Tsy lasa adala akory aho, Andriamatoa governora hajaina, teny azo antoka sady voadinika izao lazaiko izao.

²⁶Tsy vahiny amin’ny mpanjaka izany toe-javatra izany, ka dia miteny tsy mihambahamba eto anatrehany aho. Matoky aho fa tsy misy miafina aminy velively izany, satria tsy mba an-takontakona no nanaovana azy.

²⁷Ry Agripà mpanjaka, inoanao ve izay voalazan’ny mpaminany? Fantatro fa inoanao.

²⁸Ary hoy i Agripà tamin’i Paoly: — Heverinao moa fa dia ho tonganao kristianina haingana toy izany aho[234]?

²⁹Dia novalian’i Paoly hoe: — Na ho haingana na mbola ho ela, dia mivavaka amin’Andriamanitra aho mba tsy ianao ihany fa izay rehetra mihaino ahy androany no ho tonga tahaka ahy afa-tsy amin’ny maha mpifatotra ahy.

³⁰Dia nitsangana ny mpanjaka sy ny governora ary i Berenîka mbamin’izay rehetra niara-nipetraka taminy;

³¹ka nony niala teo, dia nifampiresaka hoe: — Tsy misy fahadisoana vitan’io lehilahy io, tokony hahamendrika azy ho voaheloka ho faty na hatao am-ponja.

³²Hoy kosa i Agripà tamin’i Festo: — Azo nalefa ihany io lehilahy io raha tsy noho izy nampiakatra ny raharahany amin’ny amperôra rômanina.