Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Asa 28 Bible Online

Asa 28 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Asa 28

¹Voavonjy teo àry izahay vao nahalala fa hay i Malta no iantsoana ilay nosy.

²Be ny soa nataon’ny tompontany anay: noraisiny tsara izahay rehetra, ka namelomany afo nidonaka be hamindroanay, satria nilatsaka ny ranonorana ary namirifiry ny hatsiaka.

³Nahatsimpon-kitay iray trotroana i Paoly ary natohony teo amin’ny afo; kanjo nisy menarana nivoaka tampoka avy ao, azon’ny hafanana, ka niantsampy niraikitra tamin’ny tanany.

⁴Nony hitan’ny tompontany kosa ny bibilava niraviravy teny amin’ny tanan’i Paoly, dia nifampiresaka ry zareo hoe: — Tena mpamono olona raha io lehilahy io; anarany foana no voavonjy tamin’ny ranomasina izy, saingy tsy navelan’ny fitsaran’Andriamanitra ho velona.

⁵Fa nakifik’i Paoly tao amin’ny afo ilay biby, ary ny tenan’i Paoly dia tsy naninona tsy naninona.

⁶Nampoizin’ny olona hivonto na hikarapoka ho faty tampoka izy. Niandry ela ihany ry zareo ka nony nahita azy tsy naninon-tsy naninona, dia niova hevitra tanteraka, ka namerimberina hoe: «Isan’ireo andriamanitra io[239]!»

⁷Teo akaikin’ilay toerana, dia nisy sahan’ilay natao hoe Pòbly, lehiben’io nosy io. Nandray anay tamim-pitiavana tokoa izy ka nampiantrano anay mandritra ny telo andro.

⁸Nandamaka teo am-pandriana ny rain’i Pòbly fa sady voan’ny tazo no nivalan-dra. Nitsidika azy i Paoly, dia nivavaka sy nametra-tanana taminy, ka nahasitrana azy.

⁹Nony vita izany, dia nanatona koa ny marary sasany teo amin’ny nosy ka sitrana.

¹⁰Tsy tambo ny fanomezana natolotry ny tompontany ho anay; ary nony niondrana indray izahay, dia novatsîny izay zavatra ilainay.

¹¹Nony afaka telo volana, dia niondrana izahay tamin’ilay sambo anankiray nijanona tao amin’izany nosy izany nandritra ny ririnina. Sambo avy any Aleksandria izy io ary nantsoina hoe «Diôskory[240]».

¹²Tody tao Sirakoza izahay ary nitoetra telo andro tao.

¹³Avy eo izahay, dia nanara-morona ka tafapaka hatrany Reziôma. Nifofofofo ny rivotra avy any atsimo ny ampitson’iny, ka dia tratranay indroa andro ny seranan’i Potioly.

¹⁴Tao amin’io tanàna io dia nahitanay havana iray finoana izay niangavy anay hitoetra ao aminy mandritra ny fito andro. Dia toy izany no nandrosoanay nankany Rôma.

¹⁵Efa nahazo vaovao momba anay ny havana iray finoana tao Rôma, ka tamy nitsena anay hatreny an-Tsenan’i Apio sy hatreny Antranotelombahiny. Nony nahita azy rehetra i Paoly, dia velom-pisaorana an’Andriamanitra sady nahazo toky.

¹⁶Rehefa tonga tao Rôma izahay, dia nahazo lalana hitoetra mitokana i Paoly, saingy miaraka amina miaramila anankiray miambina azy.

¹⁷Nony afaka telo andro, dia nampiantsoin’i Paoly ny Jiosy lohandohany tao Rôma. Rehefa tafangona izy rehetra, dia hoy i Paoly taminy: — Ry rahalahy, tsy nisy ratsy nataoko ny firenentsika, na fandikàko ny fomban-drazantsika. Kanefa dia nosamborina aho tany Jerosalema ary natolotra teo an-tanan’ny Rômanina.

¹⁸Namotopototra ahy ny Rômanina ka saika nandefa ahy, satria tsy nahita antony hanamelohana ahy ho faty.

¹⁹Notoherin’ny Jiosy izany, ka dia voatery aho nampakatra ny raharaha tamin’ny amperôra rômanina, kanefa tsy misy amiko mihitsy izay hoe hiampanga ny fireneko[241].

²⁰Izany àry no nangatahako hahita anareo sy hiresaka aminareo, satria mifatotra amin’ity gadra ity aho noho ny amin’Ilay antenain’ny vahoaka Israely.

²¹Dia hoy ry zareo taminy: — Tsy nisy taratasy momba anao, azonay avy any Jodea; ary tsy nisy koa rahalahy avy any mba nandrenesana ny aminao na niteny ratsy anao.

²²Fa sitrakay ny handre izay fiheveranao, satria fantatray fa toherin’ny olona hatraiza hatraiza izany antokom-pivavahana misy anao izany.

²³Dia nanao fotoana tamin’i Paoly ireo, ka nihamaro ny tonga tamin’ny andro voatendry, tao amin’ny trano nitoerany. Hatramin’ny maraina ka mandra-paharivan’ny andro, dia nanao famelabelarana i Paoly; vavolombelona nanambara ny Fanjakàn’Andriamanitra izy ary niezaka nandresy lahatra azy ireo momba an’i Jesoa, tamin’ny teny notsoahany avy amin’ny lalànan’i Mosesy sy ny bokin’ny mpaminany.

²⁴Ny sasany dia resy lahatry ny teny nataony, fa ny sasany kosa tsy nety nino.

²⁵Tsy nifanara-tsaina ry zareo ka dia nirava taorian’ny teny indraim-bava nataon’i Paoly hoe: — Rariny izay nampilazain’ny Fanahy Masina an’i Isaià mpaminany tamin’ny razanareo

²⁶hoe: «Mandehana ka izao lazaina amin’ity vahoaka ity: Hihaino dia hihaino ianareo fa tsy hahafantatra ary hijery dia hijery fa tsy hahita,

²⁷satria nihamafy fo ity vahoaka ity, nihadonto sofina, ary nanakimpy maso; fandrao ny masony hahita, ny sofiny handre, ary ny fony hahafantatra, ka hiverina amiko sy hositraniko ity vahoaka ity, hoy ny Tompo Andriamanitra[242]!»

²⁸Dia nofaranan’i Paoly: — Aoka ho fantatrareo fa izany tenim-pamonjena avy amin’Andriamanitra izany dia efa nampitondraina ho any amin’ny hafa firenena[243] ka izy ireo dia hihaino. [

²⁹Nony voalazan’i Paoly izany teny izany, dia lasa ny Jiosy ka niady hevitra fatratra.]

³⁰Nitoetra roa taona ngarangidina tao an-trano nohofàny i Paoly, ka nandray izay rehetra tonga hihaona aminy.

³¹Nitory ny Fanjakàn’Andriamanitra izy ary nampianatra momba an’i Jesoa Kristy Tompo tamim-pahasahiana tokoa sady tsy nisy fisakantsakanana.