Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Asa 4 Bible Online

Asa 4 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

Asa 4

¹Raha mbola niteny tamin’ny vahoaka teo i Petera sy i Jôhany, dia indreo tonga ny mpisorona[48] sy ny lehiben’ny mpiambina ny tempoly ary koa ny Tsadoseanina.

²Tsy zakan-dry zareo mihitsy ny ampianarin’izy roa lahy ny vahoaka sady itoriany fa tanteraka ao amin’ny tenan’i Jesoa ny fitsanganana velona avy any amin’ny maty.

³Nosamborin’izy ireo i Petera sy i Jôhany, ary satria efa hariva ny andro, dia nataony am-ponja mandra-paharainan’ny andro.

⁴Maro kosa tamin’izay nihaino ny tenin’Andriamanitra no nino, ka tafakatra ho dimy arivo ny isan’ny vatan-dehilahy mpino.

⁵Nony ampitson’iny vao nifamory tao Jerosalema ny manampahefana jiosy: dia ny loholona sy ny mpahay lalàna

⁶ary koa i Hanà mpisorombe sy i Kaiàfa, i Jôhany sy i Aleksandra mbamin’izay rehetra havan’ny mpisorombe.

⁷Nampanatrehan-dry zareo i Petera sy i Jôhany sady nanontaniany hoe: — Fahefana ahoana moa na amin’ny anaran’iza no nanaovanareo izany fanaratsiana izany?

⁸Feno Fanahy Masina i Petera tamin’izay ka nanao hoe: — Ry mpifehy ny vahoaka sy ry loholona,

⁹raha adinina izahay anio satria nanasoa lehilahy kilemaina anankiray ary anontaniana ny fomba nahasitranany,

¹⁰dia izao no aoka ho fantatrareo rehetra mbamin’ny vahoaka Israely manontolo: salama tsara io lehilahy manoloana anareo io noho ny anaran’i Jesoa Kristy avy any Nazareta, Izay nohomboanareo tamin’ny hazofijaliana kanefa natsangan’Andriamanitra ho velona avy any amin’ny maty.

¹¹I Jesoa no Ilay voalazan’ny Soratra Masina hoe: «Ny vato nolavinareo mpanao trano no nanjary vato fehizoro[49]!»

¹²Ao aminy no hany ahazoam-pamonjena; eny, tsy misy eto ambanin’ny lanitra anarana hafa nomen’Andriamanitra ny olona, izay hahazoantsika famonjena!

¹³Gaga dia gaga ireo anisan’ny Fitsarana ambony raha nahita ny fahasahiana nasehon’i Petera sy i Jôhany: satria tandriny tokoa fa olona tsotra tsy nahita fianarana izy roa lahy, sady fantany fa olona niaraka tamin’i Jesoa;

¹⁴hitany koa ralehilahy sitrana soa aman-tsara nitsangana teo anilan’izy roa lahy, hany ka tsy nanan-kolazaina ry zareo.

¹⁵Dia nasaina niala teo amin’ny efitranon’ny Fitsarana ambony ireto voampanga fa ry zareo kosa nifampidinika

¹⁶nanao hoe: — Inona no hataontsika amin’ireo lehilahy ireo? Ny mponina rehetra eto Jerosalema dia mahalala miharihary ny famantarana vitany ka tsy haintsika lavina.

¹⁷Kanefa mba tsy hielezan’izany intsony amin’ny vahoaka, dia aoka horahonantsika izy roa lahy ka hosakanana tsy hiteny amin’ny anaran’i Jesoa intsony na amin’iza na amin’iza.

¹⁸Dia nantsoin-dry zareo i Petera sy i Jôhany, ka norarany tsy hiteny na hampianatra amin’ny anaran’i Jesoa intsony.

¹⁹Saingy hoy izy roa lahy taminy: — Tsarao raha rariny eo imason’Andriamanitra ny manaiky anareo toy izay manaiky an’Andriamanitra;

²⁰raha izahay, tsy azonay atao ny tsy hiteny momba izay efa hitanay sy renay.

²¹Norahonan’ireto manampahefana indray i Petera sy i Jôhany vao nalefany. Tsy nahita izay hampiharana sazy ry zareo satria ny vahoaka efa samy nanome voninahitra an’Andriamanitra noho ny zava-nitranga teo.

²²Fa mihoatra ny efapolo taona ralehilahy nanaovana izany famantarana nahasitrana azy izany.

²³Vantany vao afaka izy roa lahy, dia namonjy ireo namany ka nitantara izay rehetra voalazan’ny lohandoha-mpisorona sy ny loholona.

²⁴Nony nandre izany ireo mpino, dia indray nientana nanandratra tonom-bavaka tamin’Andriamanitra hoe: — Tompo ô, Ianao no nanao ny lanitra sy ny tany ary ny ranomasina mbamin’izay rehetra eo aminy[50];

²⁵ary tamin’ny alalan’ny Fanahy Masina no nampitenenanao an’i Davida razanay sady mpanomponao hoe: «Nahoana no mihotakotaka ny firenena? Nahoana no mioko foana ny vahoaka?

²⁶Nivonon-kiady ny mpanjakan’ny tany, ary nivondrona ny manampahefana mba hanohitra ny Tompo sy ilay Mesiany[51].»

²⁷Marina tokoa fa i Herôda sy i Pônty Pilato, niaraka tamin’ny olona hafa firenena sy ny vahoaka israelita, dia nivondrona teto amin’ity tanàna ity mba hanohitra an’i Jesoa Mpanomponao masina, Izay natokanao ho Mesia[52].

²⁸Notanterahin’izy ireo izay efa notendrenao rahateo tamin’ny herinao sy ny fikasanao.

²⁹Tompo ô, hitanao ankehitriny ny fandrahonany, koa omeo anay mpanomponao ny hery hitoriana ny teninao amim-pahasahiana tokoa;

³⁰ahinjiro ny tananao hahasitrana ary hahatontosa famantarana sy zava-mahagaga amin’ny anaran’i Jesoa ilay Mpanomponao masina.

³¹Rehefa avy nivavaka ireo mpino, dia nihovitrovitra ny trano niangonany ary feno Fanahy Masina izy rehetra ka nitory ny tenin’Andriamanitra tamim-pahasahiana.

³²Iray fo sy fanahy tokoa ireo mpino marobe ary tsy nisy nilaza ny fananany ho azy samirery, fa niara-nanana ny zavatra rehetra[53].

³³Tamin-kery lehibe no nijoroan’ny apôstôly ho vavolombelona manambara fa nitsangana velona i Jesoa Tompo; ary fitahiam-be avy amin’Andriamanitra no teo amin’ny mpino rehetra.

³⁴Tsy nisy orin-javatra teo aminy; fa ireo nanana tany na trano dia nivarotra izany, ary nitondra ny vola vidin’ny zavatra lafo,

³⁵ka nanolotra izany teo anatrehan’ny apôstôly, dia nozaraina araka izay nilain’ny tsirairay.

³⁶Ohatra i Jôsefa, levita teraka tany Sipra, izay nantsoin’ny apôstôly hoe Barnabà (izany hoe olona havanana amin’ny fampaherezana):

³⁷i Jôsefa dia nanana saha izay namidiny, ka nanolotra ny vola vidiny teo anatrehan’ny apôstôly.