Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara 2 Kôrintianina 1 Bible Online

2 Kôrintianina 1 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

2 Kôrintianina 1

¹Avy amiko Paoly ity taratasy ity, dia izaho apôstôlin’i Kristy Jesoa noho ny sitrapon’Andriamanitra. Mamangy anareo isan’ny Fiangonan’Andriamanitra atỳ Kôrinto[1] mbaminareo vahoakan’Andriamanitra rehetra manerana an’i Akaîa aho. Mamangy anareo koa i Timôty havantsika.

²Ho aminareo anie ny fahasoavana sy ny fiadanana avy amin’Andriamanitra Raintsika sy i Jesoa Kristy Tompo!

³Hankalazaina anie ilay Andriamanitra sady Rain’i Jesoa Kristy Tompontsika, ilay Ray feno hatsaram-po sady Andriamanitra loharanon’ny fampaherezana rehetra[2].

⁴Mampahery anay amin’ny fahoriana isan-karazany manjo anay Andriamanitra, ka ny fampaherezana azonay taminy no entinay mampahery ny olona ianjadian’ny fahoriana isan-karazany.

⁵Miara-mijaly be dia be amin’i Kristy izahay; ary betsaka araka izany koa ny fampaherezana azonay amin’ny alalan’i Kristy.

⁶Raha ampahorîna izahay, dia ho fampaherezana anareo sy ho famonjena anareo izany; raha ampaherezina izahay, dia ho fampaherezana anareo koa izany, ka miasa hiaretanareo fijaliana mitovy indrindra amin’izay entinay.

⁷Ary miorina mafy ny fanantenany ny aminareo, satria fantatray fa toy ny iombonanareo fijaliana aminay no iombonanareo fampaherezana aminay koa.

⁸Tianay, ry havako, ny hahalalanareo ny fahoriana nanjo anay tany amin’ny faritany Azia; nitambesatra loatra taminay izany ary tafahoatra ny zakanay, ka tsy nanantena intsony izay hoe mbola ho velona izahay[3].

⁹Tsapanay tao amin’ny tenanay fa voaheloka ho faty izahay, mba tsy hitokianay amin’ny tenanay, fa hitokianay amin’Andriamanitra Izay manangana ho velona ny efa maty.

¹⁰Izy no nanafaka anay tamin’ny fahafatesana nananontanona anay[4], ary dia mbola hanafaka any hatrany; eny, Izy no antenainay fa hanafaka hatrany,

¹¹satria ianareo koa hanampy anay amin’ny fivavahana ataonareo ho anay. Dia ho maro ny olona hisaotra an’Andriamanitra ny aminay satria maro no nangataka mba hahazoanay izany fitahiana izany.

¹²Izao manko no ireharehanay: ny fieritreretanay dia vavolombelona manambara fa ny fomba nitondranay tena teto amin’izao tontolo izao, indrindra teo aminareo, dia tamin’ny fahatsorana[5] sy hitsimpo nomen’Andriamanitra; satria ny fahasoavan’Andriamanitra no nitarika anay fa tsy ny fahendren’olombelona.

¹³Ka izay soratanay amin’ny taratasinay dia izay vakînareo sy azonareo tsara. Ary manantena aho fa araka ny efa fantapantatrareo ihany ankehitriny, dia ho fantatrareo tanteraka izao zavatra izao: amin’ny andro hiavian’i Jesoa Tompo, dia ho reharehanareo izahay toy ny maha reharehanay anareo.

¹⁵Natoky izany tokoa aho, ka dia nikasa ho atỳ aminareo tam-boalohany mba hahazoanareo soa[6] indroa miantoana.

¹⁶Nokasaiko ny hihazo atỳ aminareo amin’ny diako hankany Masedônia, ary dia mbola hamangy anareo indray aho rehefa avy any[7]; ka ho nanampy ahy koa ianareo hanohizako dia hankany Jodea.

¹⁷Moa nanao kitoatoa ve aho raha nikasa izany? Araka ny maha olombelona fotsiny ve no nikasako izany ka hahazoako hiroa teny, sady hanao «eny» no hanao «tsia»?

¹⁸Raha mahatoky koa Andriamanitra, dia tsy mandray roa ny teninay taminareo ka sady ho «eny» no ho «tsia».

¹⁹Satria i Jesoa Kristy, ilay Zanak’Andriamanitra, Izay notorînay sy i Silasy ary i Timôty[8] teo aminareo, dia tsy hoe sady «eny» no «tsia»; fa i Jesoa Kristy dia «eny» hatrany hatrany:

²⁰koa Izy no ilay «eny» mahatò ny fampanantenana rehetra nataon’Andriamanitra. Izany koa no anton’ny anononantsika ny «Amen» amin’ny alalan’i Jesoa Kristy ho voninahitr’Andriamanitra.

²¹Fa Andriamanitra no manamafy ny firaisanay sy ny firaisanareo amin’i Kristy; Andriamanitra no nifidy anay hanao izao asa izao;

²²ary Izy no nanisy ny tombokase maha fananany antsika sy nandrotsaka ny Fanahy Masina ao am-pontsika ho antoky ny soa natokany ho antsika.

²³Antsoiko ho vavolombeloko Andriamanitra, satria fantany ny ato am-poko: fitsimbinako anareo no nahatapa-kevitra ahy tsy hiverina any Kôrinto.

²⁴Izahay dia tsy manao jadona aminareo ny amin’izay tokony hinoanareo, satria efa tsara orina amin’ny finoana ianareo; fa miara-miasa aminareo izahay hampandroso ny hafalianareo.