Read Dikateny Iombonana Eto Madagasikara 2 Kôrintianina 12 Bible Online

2 Kôrintianina 12 - Dikateny Iombonana Eto Madagasikara bible

2 Kôrintianina 12

¹Tsy maintsy mirehareha aho, na dia tsy mahasoa aza izany; fa hiroso aho hilaza fahitana sy fanambarana nomen’ny Tompo ahy.

²Fantatro fa tokony ho 14 taona lasa[54] izay, dia nisy kristianina anankiray nakarina tany amin’ny lanitra fahatelo. (Asa moa raha nakarina tokoa izy na nisehoam-pahitana fotsiny, Andriamanitra no mahalala.)

³Fantatro fa nakarina hatrany Paradisa[55] izany lehilahy izany (asa moa raha nakarina tokoa izy na nisehoam-pahitana fotsiny, Andriamanitra no mahalala); ary tao Paradisa no nandrenesany teny tsy hay lazaina sady tsy azon’olombelona tenenina.

⁵Ny amin’izany lehilahy izany no hataoko rehareha, fa ny amin’ny tenako dia tsy misy hataoko rehareha afa-tsy ny fahalemeko ihany.

⁶Satria na dia te hirehareha aza aho, dia tsy ho adala fa ny marina no holazaiko; kanefa tsy manao izany aho, fandrao hisy olona hihevitra ahy ho mihoatra noho izay hitany amiko na reny avy amiko.

⁷Fa mba tsy hampieboebo ahy noho ireo fanambarana tsy manan-tsahala voaraiko, dia navelan’Andriamanitra hisy zava-mampijaly ahy tao amin’ny tenako; toy ny irak’i Satàna mamely ahy izany ka misakana ahy tsy hieboebo[56].

⁸Intelo aho no niangavy ny Tompo mba hialan’izany aretina izany amiko;

⁹nefa hoy ny Tompo tamiko: «Ampy ho anao ny fahasoavako, satria ao amin’ny fahalemenao no isehoan’ny heriko tanteraka.» Koa vao mainka sitrako mihitsy ny hirehareha amin’ny fahalemeko, mba hambomba ahy ny herin’i Kristy.

¹⁰Ka dia ifaliako ny fahalemena, ny fanevatevana, ny fahaterena, ny fanenjehana ary ny tebiteby, izay manjo ahy noho ny amin’i Kristy; fa rehefa malemy iny indrindra aho no mahery.

¹¹Efa lasa adala aho, satria noterenareo. Ianareo ange no tokony hidera ahy e! Fa na dia tsinontsinona aza aho, dia tsy misy mahalatsa-danja ahy velively amin’ireo apôstôly fanaperana.

¹²Notontosaina teo aminareo avokoa ny marika manaporofo ny maha apôstôly ahy: dia faharetana lehibe sy famantarana ary zava-mahatalanjona aman’asa mahagaga.

¹³Fa inona moa no mahalatsa-danja anareo noho ny Fiangonana hafa, afa-tsy hoe angaha tsy nanahirana anareo aho? Mamelà ny hadisoako fa tsy rariny tokoa izany!

¹⁴Indro fa vonona aho izao ny hankatỳ aminareo fanintelony[57], nefa tsy hanahirana anareo. Ianareo manko no katsahiko fa tsy ny fanananareo; satria tsy ny zanaka no tokony hitady vola hikarakarana ny ray aman-dreniny, fa ny ray aman-dreniny no tokony hitady vola hikarakarana ny zanany.

¹⁵Raha ny amiko, dia sitrako mihitsy ny handany manontolo ny fananako sy ny aiko hamonjena anareo. Koa raha manao lanja miakatra ny fitiavako anareo, dia hanao lanja midina ve ny fitiavanareo ahy?

¹⁶Ekenareo fa tsy nanahirana anareo tokoa aho; kanefa nanao hafetsena, hono, aho mba hahazoako anareo am-pitaka.

¹⁷Moa nisy nasaiko naka vola aman-karena taminareo ve ireo nirahiko tatỳ aminareo?

¹⁸Niangaviako i Tito hankatỳ aminareo ary nirahiko hiara-dia taminy koa ilay rahalahy izay fantatrareo[58]. Naka vola aman-karena taminareo ve i Tito? Tsy toe-panahy iraisana ve no narahinay tamin’ny fitondrantenanay?

¹⁹Heverinareo angamba fa miaro tena hatrany izahay eo imasonareo. Tsia! Araka ny sitrapon’i Kristy no itenenanay eo anatrehan’Andriamanitra; ka lazainay aminareo, ry hava-malala, fa izay rehetra izany dia hampandrosoana anareo amin’ny finoana.

²⁰Atahorako manko fandrao, rehefa tonga aho, dia tsy araka izay tiako no hahitako anareo, ary tsy araka izay tianareo koa no hahitanareo ahy. Atahorako fandrao hisy fifandirana, fifampialonana, fahatezerana, fifampiandaniana, fanaratsiana, fanendrikendrehana, fieboeboana, ary fisavorovoroana.

²¹Atahorako fandrao, amin’izao fahatongavako izao, dia hampietry ahy eo anatrehanareo ilay Andriamanitro; ka hitomany aho, noho ny maro izay nanota teo aloha nefa mbola tsy niala tamin’ny fahalotoana sy fijangajangana ary fihetsika tsy maotina fanaony.